Już zakapowałem Zapomniałem że Kościół rzymski zmienił pierwotny tekst hymnu. Dołączając frazę "módl się za nami" rzeczywiście stworzono modlitwę W takim wypadku muszę wycofać swoje obserwacje. Jako modlitwę - odmawianie jej nawet kilkadziesiąt razy nabiera sensu.


Modlitwa jest to rozmowa z Bogiem, prośba o łaski. Pokazanie swojej pokory i bezgranicznego zaufania pokładanego w Bogu (jeśli mówimy oczywiście o szczerej modlitwie). Hymny i pieśni pochwalne, choćby nie wiem jak rozbudowane (tropariony, kontakiony czy kanony) nie mają wymiaru "intymności" i rozmowy, a bardziej poezji na kształt Psalmów, które są idealnym przykładem hymnów. Jednym słowem w modlitwie liczy się szczerość, w hymnie liczy się piękno i dobór sformuowań. Tak myślę.

Ave Maryja był początkowo klasycznym hymnem, ale po niewielkiej przeróbce nadaje się do modlitwy.


Jak dla mnie jedna szczera modlitwa ma większą wartość niż 100 pięknie odśpiewanych hymnów.

Powtarzanie to praktyka hezychastów "Modlitwa Jezusowa" jest centralnym punktem wyciszenia dla nich...

pzdr

.

Kościół to my. Nikt nie jest idealny. Każdy jest w innym momencie drogi do Boga. Ja w mojej przechodziłem etap fascynacji tą całą religijnością ludową, było mi to wtedy bardzo potrzebne. Dziś już nie. Myśle że bardzo ważny jest rozwój - wzrastanie w świętościi i do świętości. Nie wolno zatrzymywać się na jakimś jej etapie bo wtedy zaczynamy się cofać. Nie znaczy to że np. religijność Maryjna u mnie zanikła, poprostu zmieniła formę na (mam nadzieję) bardziej dojrzałą.

Bardzo podoba mi się tekst Napiórkowskiego. (szczególnie punkt B) W prostrych słowach zawarł to co mi zajełoby wiele stron.

Już wyjaśniłem, że dla łacinników Zdrowaś Mario tu już nie hymn, co nie zmienia faktu, że dla chrześcijan greckich to zawsze był tylko i aż hymn. Oprócz niego, Kościół zna mnóstwo modlitw do Bogurodzicy, istnieją akatysty czy Theotokiony.
O różnicy między hymnem a modlitwą pisałem powyżej, to moje zdanie. Hymn o miłości to klasyczny przykład hymnu pochwalnego, bardzo poetyckiego zresztą, poruszającego nasze emocje. Modlitwy mają za zadanie wyciszyć nas, ukazują nie piękno, ale Prawdę i szczerość.

pzdr

Didymos napisał


wiesz, jak sam myślę co to takiego modlitwa, przychodzą mi bardzo podobne określenia
dlatego w zupełności się zgadzam ale...

jesli to rozmowa z Bogiem czy istnieje modlitwa do świętych?



również tak uważam, tylko że niektórzy mają z tym problemy że wszystkie 53 "zdrowaśki" odmawiane na nabożeństwie będą z pamięcia i powtarzane za ludem
jednym potrzeba takiej modlitwy, innym takiej

Andr2ej napisał


tak Andr2ej, ale w tym Kościele są mniejsze czy większe zasady
a co do idealności, czy chodziło o to że jesli ktoś ma dystans np do Marii to przez to nie jest idealny?

Możemy się modlić do Boga w towarzystwie świętych, którzy mają do Niego "bliżej", więc mogą nam pomóc. "Modlitwa do świętego" to nic innego jak modlitwa do Boga przez świętego - prośba o modlitwę.

więc jako tako nie ma modlitwy do świętego a z nim, lub prośba o nią

Uważam że taki ktoś dużo traci. Kościół oferuje wielkie bogactwo postaw prowadzących do świętości. Są różne drogi. Trzeba wybierać tę która jest dla nas najwłaściwsza. Matka Boża jest ogromną pomocą na tej drodze, po co z Niej rezygnować ?

nie rezygnować, tylko trwać w tym w czym czuje się dany człowiek wiary silny
są ludzie, którzy potrzbują przez swoją słabość pośrednictwa świętych, są też tacy, którym wystarczy pośrednictwo Jezusa do Boga Ojca

ponadto nie wspominałem o całkowitym odrzuceniu Marii, ale o postawie, która czerpie moc z bliskości Jezusa, np w sakramentach, Biblii, czy modlitwie

uważam że to byłoby nie fair, gdyby tej osobie postać Jezusa nie wystarczyła, byłoby to za mało i uciekała by (czy szukała dopingu) w innych gałęziach katolicyzmu

Piszesz o słabości do pośrednictwa wiernych co jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła Katolickiego (Sobory Powszechne) oraz o pośrednictwie Jezusa, które również jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła, ponieważ On sam jest Bogiem i nie potrzebuje pośredników.

Z tej perspektywy ciężko mi polemizować... Twoje stanowisko jest najbliższe jakiejś antytrynitarnej wspólnocie protestanckiej, która przez to wierzy w co innego niż ja. Więc z mojego punktu widzenia (i mojego Kościoła, który jak wierzę jest jedynym Kościołem Chrystusa na ziemi) ta wspólnota jest grupką heretyków. Ale powtarzam - to moje stanowisko.

Jakiekolwiek odrzucenie Bogurodzicy wiąże się z odrzuceniem Chrystusa. To dzięki jej fiat możliwe było odkupienie ludzkości...

chwila chwila, posredniczenie do Boga Ojca mamy zapewnione dzieki Jezusowi, nie dzieki ludziom (Maria czy inni świeci)
chyba mnie do końca nie zrozumiałes



w przeciwieństwie do nich nie uważam że prośba o modlitwę do Marii czy świetych jest dużym błędem człowieka wiary



stanowisko każdy może przyjąc jakie chce



jeśli uważasz (po moich tekstach) ze odrzucam w jakikolwiek sposob Marie, no to napewno jakieś odrzucanie mamy u klerków

Przypomnij sobie w takim razie scenę w Kanie Galilejskiej...

tak, i Maria do kogo się zwróciła z prośbą? do Boga Ojca, czy do Syna Bożego - Jezusa?
cud natomiast się dokonał dzięki Bogu Ojcu za pośrednictwem Jego Syna - Jezusa

Ale to jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła. Jezus ma identyczną naturę jak Jego Ojciec. Jest Bogiem na równi. Różni się co do atrybutów - nie jest źródłem Trójcy (choć rzymscy katolicy twierdzą inaczej...) i jest przed wiekami zrodzony z Ojca, do tego jest w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem. Jezus nie jest żadnym pośrednikiem do swojego Ojca, ponieważ to ten sam Bóg! Bóg jest jeden, różne są tylko Jego hipostazy. Bogurodzica jest wyjątkowym człowiekiem, najbliższym Bogu. Poza tym jak już wspomniałem ogromnie przyczyniła się do odnowy ludzkiej natury, dlatego jest miejsce u boku Trójcy św jest zaszczytne. Nie jest zwykłym świętym, a "świętym świętych", chwalebniejszą od serafinów. Dlatego jest osobą która szczególnie się wstawia za ludźmi. Jest pośredniczką do swojego Syna i Jego Ojca, z którym jest jednym.

wyjaśniej mi zatem ten fragment, jaką ma moc i znaczenie wobec twoich słów

1 Tm 2:5

(BT)

To bardzo proste, Chrystus jako jedyna osoba Boga jest również w pełni człowiekiem. Bóg Ojciec nie ma w sobie nic z człowieka, paralelę można odnieść tylko do tego, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga (a więc również i Syna i Ducha Świętego). Podobnie zresztą Duch Święty. Chrystus jako filanthropos jest pomostem między istotą Boga a istotą człowieka, jako w pełni Bóg i w pełni człowiek. Z tej perspektywy może być takim pośrednikiem. Ale istotowo Chrystus zawsze pozostaje Bogiem takim samym jak Jego Ojciec. To Chrystus sprawił że człowiek może stać się bogiem, odnawiając ludzką naturę. Dzięki Synowi Bożemu możliwa jest apokatastaza gatunku ludzkiego. Pośrednik - czyli ten który podał rękę stworzeniu, by te mogło połączyć się ze swoim Stwórcą.

Pośrednikiem jest tu ludzka natura Chrystusa, która pośredniczy do Jego Boskiej natury. Można powiedzieć że Chrystus jest jednocześnie i środkiem i celem zbawienia.

pzdr