'Niestety, google na ten temat milczy

Dlaczego nie mają? Mogą domagać się lekcji etyki lub dać dzieciom wolne. Klasy, w których ktoś nie uczęszcza na religię, mają tę lekcję na pierwszej lub ostatniej godzinie.

Nie, nie jest tak. Rodzic, który posyła dziecko do szkoły składa prośbę do dyrekcji szkoły, aby dla jego dziecka zorganizowano możliwość uczestniczenia w katechezie. Aby nauczanie religii mogło zaistnieć w danej klasie musi być co najmniej siedem osób chętnych. Jeśli w jakiejś szkole jest tak jak napisałeś, jest to niezgodne z prawem i można zwrócić się ze skargą do dyrekcji, kuratorium itp.

Taaa, jak się go nie pyta to milczy, sam nie powie. Wpisz hasło "polacy o religii w szkole" a dostaniesz trochę materiału na ten temat.



Po pierwsze, miałem na myśli, że rodzice chcący by dzieci chodziły na religię zapisują je na religię w szkole nie dlatego, że chcą religii w szkole, ale dlatego że religia jest tylko w szkole. Wielu katolikom nie podoba się religia w szkole, ale nie mają wyboru - jeśli chcą by ich dzieci były uczone religii katolickiej, to mogą sami je uczyć lub wysłać do szkoły na lekcje. No a z tego nie można wyciągać wniosku, że wszyscy zapisujący dzieci na religię w szkole, pragną religii w szkole.



Ciekawe gdzie? W szkole mojego syna chyba w każdej klasie jest jakiś wredny ateista - i co? wszystkie klasy mają mieć wówczas religię na pierwszej czy ostatniej lekcji? NIEREALNE.

"60 procent Polaków uważa, że nauka religii powinna być prowadzona w szkołach publicznych - wynika z badania SMG/KRC przeprowadzonego dla "Faktów" TVN."
http://natemat.pl/5921,polacy-religia-p ... ach-sondaz
"Większość (56%) wolałaby, aby ich dzieci w ramach zajęć szkolnych chodziły na religię. Tylko co szósty badany (16%) deklaruje, że wybrałby dla swoich dzieci lekcje etyki. Jedna piąta (20%) chciałaby, aby ich dzieci uczęszczały zarówno na religię, jak i na etykę."
http://www.kosciol.pl/article.php/20081013173929683
"Zdaniem pana Rafała całego kłopotu by nie było, gdyby katecheza wróciła do przykościelnych salek. Osoby, które myślą podobnie, stanowią 37 proc. polskiego społeczeństwa – pokazuje sondaż Grupy IQS dla „Newsweeka”."
http://spoleczenstwo.newsweek.pl/sondaz ... 9,1,1.html
Jak widzisz ci "niektórzy rodzice" jak twierdziłeś to ponad połowa. Teraz odpowiedz, czy polowa może równać się "niektórzy"? Trzeba tu zauważyć, że to zdanie Polaków, a nie wierzących. Tu są także ateiści i różne związki wyznaniowe.

Nie wszyscy, ale jak wykazałam powyżej, większość, a demokracja ma to do siebie, że większość decyduje.

I co? I ten "wredny ateista" chodzi na religię?
No, nie takie nierealne, bo pierwsza lekcja niekoniecznie zaczyna się o godz. 8.00, a ostatnia w każdej klasie o 13, czy 14. Druga sprawa, np. jeśli to jest chłopak, to dziewczyny mogą mieć na pierwszej lekcji w-f, a reszta zaczyna od drugiej lekcji religią, a ateista przychodzi na trzecią lekcje. Analogicznie religia przed w-f na zakończenie dnia i ateista idzie do domu przed religią.

Wydaje się, że rzeczywiście większość jest zadowolona, m.in dlatego, że ma problem z głowy

http://spoleczenstwo.newsweek.pl/sondaz ... 9,1,1.html

Inny sondaż wskazuje jednak na nieco mniejszy entuzjazm rodziców:
http://www.polskatimes.pl/artykul/47195 ... l#material

Tak więc wszystko zależy od sondażu, niemniej rzeczywiście całkiem sporo rodziców jest za religią w szkole.


Jeśli w szkole mającej 18 klas jest jeden nauczyciel religii, to biorąc pod uwagę inne ograniczenia (sala fizyczna i rozkład zajęć innych nauczycieli) nie da się tak ułożyć, by wszystkie klasy miały religię na pierwszej lub ostatniej lekcji.

Oczywiście, że wszystko zależy od tego kto i gdzie ten sondaż przeprowadza, ale wyniki są zbliżone, więc dobrze, że potrafisz się wycofać z wcześniejszego zdania.

Przy 18 klasach musi być dwóch nauczycieli religii, ponieważ żaden nauczyciel nie może być zatrudniony na więcej niż 1,5 etatu. 18 x 2 = 36 godzin dydaktycznych, czyli dwa etaty.
Nie sądzę jednak, że w każdej z 18 klas jest jakiś ateista. Tu można tak podzielić klasy, aby w jednej klasie na każdym poziomie nauczania ich nie było (zakładam, że jest to zespół: szkoła podstawowa i gimnazjum razem, a więc po dwie klasy tego samego poziomu). Jeśli natomiast jest to tylko gimnazjum,jest to po trzy klasy tego samego poziomu i wówczas ateistów można zgromadzić w jednej klasie, gdzie na pewno będą też wierzący i tam (w trzech klasach) można już tak ułożyć plan dla dwóch nauczycieli. trochę wysiłku ze strony układających plan i wyjdzie.

No, może trochę przesadziłem, ale liczby zwolenników i przeciwników są podobne.



Co ja widzę??!!! Chcesz wprowadzać podział na klasy ze względu na wyznanie???? To by dopiero podniósł się raban. I co, jak mój syn wraz z kilkorgiuem kolegów zdecydowali, że nie będą chodzić na religię, to należałoby ich wszystkich przepisać do "klasy ateistów"??? A może jakieś znaczki na rękawach naszyć??? CO TY WYPISUJESZ????

Nie zrozumiałeś. Dzieci przydziela się do poszczególnych klas na początku danego etapu edukacji i jeśli komuś przeszkadzałoby, że czasem z braku innej możliwości będzie siedział godzinę w świetlicy, ma możliwość skorzystania z takiej opcji. Tę decyzję pozostawiłabym rodzicom, a nie narzucała odgórnie. Teraz rodzice mają wiele praw w szkole (tak samo jak i dzieci).

No tak, tak by jeszcze można było zrobić, ale jest kłopot, bo trzeba znać deklaracje uczniów/rodziców odnośnie religii, a te zbiera się na początku roku dopiero, bo przed początkiem roku rodziców/uczniów w szkole nie ma. No i drugi problem. Etap edukacyjny trwa kilka lat i ludzie zmieniają swoje decyzje odnośnie religii. U mnie na początku w całej szkole było niewiele ponad 10 chętnych. Co roku dochodzi mniej więcej 10 uczniów. W całej szkole jest tylko jedna klasa, o ile się orientuję, w której wszyscy chodzą na religię. W pozostałych klasach "wrogów Jezusa" jest od 1 do 7 (w poszczególnych klasach). I ci uczniowie zostali połączeni ale tylko na lekcje etyki (niemal wszyscy niechodzący na religię chodzą na etykę). Niestety nie zawsze może być tak, że etyka jest wtedy jak reszta klasy ma religię, bo tylko 1 klasa może mieć religię w tym czasie - w szkole jest 1 nauczyciel religii, a klas kilkanaście. Nie znam szczegółów jego zatrudnienia.

Wszystko jest do rozwiązania. Dzieci zapisuje się do szkoły z rocznym wyprzedzeniem (SP), a składając dokumenty do gimnazjum można od razu dołączyć deklarację i wszystko będzie wiadomo przed rozpoczęciem roku szkolnego.

Każdy etap edukacyjny trwa trzy lata i zdarza się, że zupełnie innych powodów dzieci przenoszą się do innej klasy (rodzice przenoszą) i nie ma tragedii. Ile takich przypadków może być w skali szkoły? Jeden, pięć? Wszystko jest do zrobienia, tylko odrobinę chęci bez szukania dziury w całym.

No i własnie tu powinny działać deklaracje na początku etapu edukacyjnego wraz z zapisem dziecka na dany poziom edukacji.

Czyli jest to wbrew prawu.

W skali szkoły jest ok 10 przypadków rocznie. Szkoła podstawowa to 6 lat. Trudno chyba przenosić dziecko w np. w 3 klasie do klasy "wrogów religii", bo zdecydowało się nie chodzić na religię. Gdyby wprowadzić Twoją propozycję, to zapewne liczba przypadków "porzucenia wiary" spadłaby do zera, bo nikt nie chciałby nagle zmieniać klasy. No chyba, że właśnie to byłoby Twoim celem.

Nie ma idealnego rozwiązania. Jednak w szkole podstawowej raczej rzadko ktoś przestaje wierzyć w Boga (może w VI klasie), ale póki co, to na etapie SP i gimnazjum decydują rodzice, a ci raczej rzadko jeśli nie bardzo rzadko staja się w dojrzałym wieku ateistami. A klasa nie byłaby klasą ateistów, ale mieszana, bo chyba nie znajdziesz na jednym poziomie 25 uczniów (średnia liczebność klas).

Nie myl wiary i niewiary z chodzeniem czy niechodzeniem na religię. To dwie różne sprawy.
W szkole mojego syna na religię nie chodzi około 40 osób, a więc blisko 2 klasy. Od zerówki do klasy 6. Oczywiście, liczba niechodzących na religię w klasach pokumunijnych jest większa, bo część rodziców zmusza dzieci do "zaliczenia" komunii, a potem im odpuszcza.

Nie chcę nikogo oceniać, ale co to za wiara, która ogranicza się do formalności? Tzn. w klasie komunijnej, do bierzmowania itp, rodzice posyłają, a w innych nie. To jest formalizm religijny.

Za moich czasów niechodzenie na religie było nie do pomyślenia. Jeśli ktoś był katolikiem to chodził. A były to czasy tuż po tym jak religie zaczęto nauczać w szkołach.
Kilku sceptycznych uczniów na lekcji religii potrafiło zrobić bardzo śmieszna lekcje.
Może to źle ze dziś po prostu sceptyczni wypisują się bo ci którzy zostają na religii będą bez problemów otumaniani.
Z jednej strony dziś mamy wielu sceptycznych młodych ludzi a z drugiej wielu fanatyków. W latach 90 nie było widać takich podziałów.

Masz bardzo biało-czarny ogląd rzeczywistości: pomiędzy "sceptykami" a "fanatykami" jest spora grupa wierzących myślących osób.
A rolą katechetów nie jest wcale "otumanianie". Trochę kultury, proszę.

ps.
Po co zapraszasz na forum, które nie istnieje?