Sweetchild- po prostu sama spróbuj. Ktoś Ci wmówił, że to zbyt trudne...? Może ktoś to zbyt skomplikował? ( katolickie artykuły o treści teologicznej specjalnie są tak redagowane, żeby wydawało się, że takiej wiedzy tajemnej "maluczcy" posiąść nie mogą...)

Lucyna- ja nie uznaję tzw. "sakramentu pojednania"( czyt. spowiedzi usznej) i nie wierzę, że Jezus takową ustanowił.
Natomiast pojednać z Bogiem mogą się wszyscy grzesznicy, jeśli Bóg ich do siebie pociągnie i jeśli odpowiedzą na to "tak" i uwierzą w Zmartwychwstałego".
Grzechy mamy wyznawać Bogu. Jeśli zaś skrzywdziliśmy słowem lub uczynkiem drugiego człowieka- należy i tego człowieka przeprosić i zadośćuczynić( na ile się da) skrzywdzonemu.
Natomiast spowiadanie się księdzu nie ma sensu. Chyba że ktoś się lubi wygadać i jest mu wtedy lżej.

"Słowa, zacytowane powyżej nie oznaczają dawania komukolwiek odpustu, odpuszczenia grzechów przez kogokolwiek. Słowa te odnoszą się do przebaczenia komuś, kto zgrzeszył przeciwko nam. Tylko taka sytuacja jest dopuszczalna. Mamy parę rodzajów grzechu. Jednym z nich jest grzech przeciw człowiekowi. I tu właśnie o tego rodzaju grzech chodzi. "
Jeden brat tak odpowiedział na Twoje pytanie na innym forum,więc go zacytowałam, bo się z tym zgadzam.

Ja czuję, ale trochę się boję

1275 r. - Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował całe miasto - Florencję.

Cytat:

Miałaś położone kiedys ręce na głowie?

yyyyy...? A o co Ci tu chodzi?

Wyczytałem gdzieś (nie pomnę już gdzie Uśmiech... ),

Pomnę jednak, ze obowiązkiem nałożonym przez Jezusa wszystkim swoim kapłanom jest służenie ludziom.
Czy względy polityczne i knowania fioletowych hierarchów są ważniejsze od tego co nakazał Jezus?
Czy to nie przykład obłudy hierarchii kościelnej?

Każdemu z nas nakazł więc do dzieła! Nie bądz obłudnikiem...

Kościół protestom w służbie zdrowia od początku przygląda się krytycznie. Nikt z warszawskich biskupów nie chciał mediować między pielęgniarkami a rządem, a Episkopat w dość ogólnikowym liście wezwał do dialogu, ale i do "zaniechania nacisku".
Katolickie media są mniej dyplomatyczne. "Strajk pielęgniarek czyli spektakl polityków lewicy" - to tytuł artykułu z najnowszego tygodnika "Niedziela", najbliższego zwykle oficjalnej linii Episkopatu.

"Nie wiem, czy okupacja pomieszczenia w gmachu rządu była wcześniej zaplanowana. Są jednak świadkowie, że delegacja pielęgniarek przed ogłoszeniem okupacji URM-u telefonicznie kontaktowała się z Markiem Borowskim z Lewicy i Demokratów i w porozumieniu z nim podjęła tę desperacką decyzję" - donosi dziennikarka "Niedzieli" Alicja Dołowska.

I obśmiewa "charytatywny spektakl polityków lewicy": a to że Wojciech Olejniczak częstował pizzą, a Ryszard Kalisz i Joanna Senyszyn "nie wychodzili z okienka".

Dołowska poucza pielęgniarki: "Wszyscy wiemy, że siostry zarabiają mało. Szkoda tylko, że ulegając niebezinteresownym zalotom, zapomniały, że to poprzedni, lewicowy rząd podczas negocjacji warunków pracy pielęgniarek w Unii Europejskiej nie zapewnił im takiego statusu, jaki wynegocjowali dla swoich pielęgniarek chociażby Litwini".
(...)
Strajki w latach 80. miały swoich kapelanów, przed Stocznią Gdańską odprawiano msze polowe. Dlaczego księża omijają białe miasteczko? Czy naprawdę podejrzewają, że zdesperowanymi kobietami, z których większość jest przypuszczalnie praktykującymi katoliczkami, sterują "postkomuniści"?

Spora część księży pewnie tak myśli. Jeden z warszawskich kapłanów powiedział mi jednak: - Do pielęgniarek nie poszedłem, żeby potem nie usłyszeć, że Kościół trzyma z układem. A następnego dnia okazałoby się, że jest na mnie jakaś teczka.

Wyczytałem gdzieś (nie pomnę już gdzie Uśmiech... ), że protestującym pielęgniarkom nie posługuje żaden ksiądz mimo że o to prosiły.

Oczywiście rozumiem, ze to tylko "talmudyczna" propaganda

Spora część księży pewnie tak myśli. Jeden z warszawskich kapłanów powiedział mi jednak: - Do pielęgniarek nie poszedłem, żeby potem nie usłyszeć, że Kościół trzyma z układem. A następnego dnia okazałoby się, że jest na mnie jakaś teczka.