Kozioł, to jest wybór - CHCĘ żyć dla Pana i innych w czystości, posłuszenstwie czy ubóstwie.
CHCĘ. Nikt mnie nie zmusza.
To nie jest dla mnie opcja, warunek: jeśli chcesz żyć... zachowaj czystość.
NIE!
To te cnoty są dla mnie drogą którą CHCE podjąć.

proszę nie róbcie z tego tematu, kolejnego o celibacie księży.

Wiele zawodów jest warunkowane.
Dorośli ludzie mają swobodny wybór czy zgadzają sie na dane warunki.

PS. Duchowni w Kościele Metodystycznym mogą zawierać ponowne związki małżeńskie po śmierci małżonki?


Śluby czystości - celibatu - składają duchowni jak i zakonnicy/ce.

Trochę ci się mylą pojęcia, bo małżeństwo NIE JEST nieczyste, sex małżeński także.
Ponadto celibat polega na bezżenności, nie na czystości seksualnej.
Dalej: wszyscy żyjemy dla Pana.
Kapłaństwo NIE jest powiązane z bezżennością, to NIE jest wymóg wiary i NIE ma podłoża teologicznego. W KRK to tylko wymiar administracyjny. Dowodem na to są choćby inne ryty, inne Kościoły uznające zwierzchnictwo B16, a w których NIE ma obowiązkowego (przymusowego!) celibatu powiązanego z kapłaństwem.
I nad tym zdaniem się jeszcze zatrzymam. Skoro celibat NIE jest uwarunkowany kapłaństwem, to w rycie łacińskim jest narzuconym przymusem, "transakcją wiązaną", warunkiem nie kapłaństwa samego w sobie ale dopuszczenia do kapłaństwa przez hierarchów.

Nie jest to skodyfikowane. U metodystów bardzo mało jest skodyfikowane.
Obecny biskup po śmierci małżonki ożenił się ponownie i było to bardzo ciepło przyjęte przez Braci.
Nie jest to dziś przedmiotem kontrowersji. Nie interesowałem się jak to było historycznie.

Kozioł ma 100% racji. Małżeństwo JEST CZYSTE!!!! Bóg jest TWÓRCĄ małżeństwa.
Nieczysta jest np. pedofilia, homoseksualizm, a także każdy POZAMAŁŻEŃSKI stosunek płciowy. Wszystko to należy do rozpusty - czegoś obrzydliwego dla Boga.
Jeśli takie rzeczy popełniają kapłani - to na pewno nie dlatego, że "dobrowolnie ślubują czystość", tylko dlatego, że mają ZAKAZ zawierania CZYSTEGO małżeństwa.
Dlatego Bóg, za pośrednictwem Pawła, wyraźnie powiedział, iż w celu uniknięcia rozpusty - nieczystości, należy wstępować w związek małżeński. NIGDZIE Paweł nawet nie sugerował, iż małżeństwo jest "nieczyste", i szkodliwe dla służby dla Boga. Wręcz przeciwnie - wskazał zalety stanu małżeńskiego biskupów ("bo jeśli kto własnym domem nie umie zarządzać jakże może mieć w pieczy Zbór Boży").
Tak samo nieczyste jest 2,5 promila alkoholu we krwi kapłana za kierownicą (możliwość samobójstwa), któremu najwyraźniej doskwiera rzekomo "dobrowolny" celibat. Kochający mąż i ojciec nie pozwala sobie na takie balangi - tylko zrozpaczone osoby stanu wolnego (lub też porzuceni przez żony, rozwodnicy), którzy często z rozpaczy zaglądają do kieliszka.

Nieststy mijasz się z prawdą - św Piotr nie tylko sugeruje, ale wskazuje trudności duchownych żonatych - Ten zaś, kto wstąpił w zwiazki, zabiega o sprawy świata, o to jakby sie przypodobać żonie. I DOZNAJE ROZTERKI )1 Kor 7,33-34)

Zwrócenie uwagi na trudności - to NIE ZAKAZ, ani ZNIECHĘCANIE.
Kiedy biore kogoś w ulubione moje Taterki na wycieczkę - to lojalnie UPRZEDZAM o trudnościach (zmęczenie, ból mięśni, niebezpieczeństwa, itd.) a nie, że zniechęcam. Bo mimo trudności, każdy z nas wraca SZCZĘŚLIWY z pięknej i udanej wycieczki.

Nie wiem Alus, jak twoje małżeństwo wygląda, ale nie wierzę, że jak ksiądz Tobie na jakichś kursach przygotowawczych do małżeństwa np. czytał ten właśnie fragment Biblii wskazujący na trudności występujące w małżeństwie - to tylko po to, aby ZNIECHĘCIĆ Ciebie (Twego małżonka), albo ZAKAZAĆ Tobie (małżonkowi) małżeństwa. Bo jak się umie pokonać trudności - to małżeństwo jest wspaniałym błogosławieństwem Bożym ("co BÓG ZŁĄCZYŁ niechaj człowiek nie rozdziela")
Czym innym są problemy małżeńskie - a czym innym fakt, iż umiejętność opieki nad rodziną usposabia człowieka do "pasienia trzody Bożej" - na co jednoznacznie wskazał Ap. Paweł.
Dlatego podpieranie się tym wersetem jako podstawy do ZAKAZU małżeństwa jest niepoważne.

Bóg zdawał sobie sprawę z tego, że celibat jest groźny dla człowieka - dlatego w 1 Tym. 4: 1-5 jednoznacznie go potepił wskazując na jego szatańskie pochodzenie.

Jakie zagrożenie niesie celibat?

Ap. Paweł expressis verbis wskazał na rozpustę (1 Kor. 7:2) - czyli pozamałżeński stosunek płciowy (w tym też homo-, pedo-). Jest to grzech.
Być może nie wszyscy rozumieją doniosłość grzechu - niemniej jednak ten sam Paweł w tym samym 1 Kor. tyle tylko, że w rozdziale 6 (werset 9) wyraźnie ostrzegł że rozpustnicy nie odziedziczą Królestwa Bożego, czyli wieczna śmierć.

A co powiedzieć o 2,5 promila za kierownicą? (1 Kor. 6:10)

Wszystkie te "przypadłości" wedle prowadzonych od lat statystyk w jednakim procencie tyczą tak celiberiuszy jak i żonatych.

Widze, ze dyskusja zeszla na celibat/czystosc.
Oczywiscie, ze celibat nie jest z ustanowienia Bozego lecz jest to sprawa dyscypliny koscielnej.
Kiedys zostalo to wprowadzone i kiedys (jesli wladza koscielna tak uzna) zostanie to zniesione.

Wprowadzono celibat ze wzgledow praktycznych. Ksiadz jest do dyspozycji Kosciola, moze udac sie na misje, moze podejmowac rozne zadania.Majac rodzine nie bylby tak dyspozycyjny.

Nie mozna jednak robic z celibatu dogmatu wiary.Gdyby tak bylo Kosciol nie godzilby sie na dyspenzowanie ksiezy anglikanskich, ktorzy przechodzac do Kosciola katolickiego sprawuja dalej swoje funkcje prowadzac normalne zycie rodzinne.
Tak samo jest z ksiezmi , ktorzy byli pastorami ewangelickimi i przeszli do Kosciola katolickiego.

Dostrzegam wartosc celibatu ale wiem, ze nie jest on dla kazdego.Stad Kosciol powinien wrocic do starozytnej praktyki: byli ksieza celibatariusze i byli ksieza zonaci.

Od samego poczatku a wiec w Ewangeliach i w listach Pawla traktuje sie bezzenstwo obok ubostwa w sensie wylacznosci dla Boga jako rade ewangeliczna czyli nie jest to przymus ale zalecenie.

Praktycznie w każdej denominacji dopuszczenie do określonej funkcji wiąże sie z przyjęciem na siebie konkretnych obowiązków.I tak np:chcąc być pionierem w organizacji ŚJ dana osoba MUSI głosić ewangelię określoną liczbę godzin.W momencie niespełnienia tego kryterium zostaje pozbawiona tego przywileju.Podobnie jest w KRK.Kto chce być kapłanem przyjmuje na siebie obowiązek bycia bezżennym.Tak jak Świadek Jehowy nie musi być pionierem podobnie Katolik nie musi być kapłanem.Wiążać się jednak z określonym "stanem" przyjęli na siebie pewne obowiązki.Tak w jednym jak i drugim przypadku chodzi o konsekwencje wolnego wyboru,a nie narzucony przymus.Ale można to określić również w ten sposób:"Pragnę być kapłanem/pionierem i chcę/pragnę tego "przymusu:,jestem całkowicie świadomy wszystkich ewentualnych konsekwencji które się z tym wiążą".

W takim układzie, kto i kogo do czegokolwiek zmusza?

tak.
tak samo nikt nie zmusza katolika do wchodzenia za mury klasztorne i życia w malej wspólnocie,
ale także nikt nie może mu tego zabronić, bo nie jest to grzechem, a jedynie wyborem stylu życia.

Oczywiscie macie racje choc nie do konca.

Koziol ma racje piszac o pewnym przymusie.
Wolnosc wyboru jest naprawde wtedy kiedy moj wybor nie jest ograniczony zadnymi warunkami, zadnymi klauzulami.

Tradycja celibatu tak gleboko weszla w zycie koscielne, ze wielu uwaza iz celibat jest konstytutywna czescia kaplanstwa a to jest nieprawda.
Kandydat do kaplanstwa ma wybor tylko ze musi wybrac celibat jesli chce byc kaplanem a wiec musi brac wszystko z dobrodziejstwem inwentarza.

Z kolei zycie zakonne juz z gory zaklada rezygnacje z zycia rodzinnego bo tak rozumiano zycie zakonne od poczatku i wtedy kaplan-zakonnik wybiera zycie bezzenne jesli chce sie realizowac jako zakonnik w danej wspolnocie. Tutaj sprawa jest jasna.