Ostatnio przekonuję się, że Kościół to miejsce, w którym człowiek - zbolały, przygnieciony problemami i wszelkiego rodzaju przykrościami ze strony innych - znajduje się sam na sam z Bogiem, który Go cały czas kocha i chce dać siłę, aby iść dalej.

Chyba cały urok Koscioła polega na tym, że człowiek nie zostaje "sam na sam"... jesteśmy wszyscy razem - przez Niego, z Nim i w Nim.

Zgadza się.

Ja mówiłem o innym aspekcie - świadomości obecności Boga, który kocha wszystkich ludzi, a równocześnie pochyla się nad każdym małym człowieczkiem, chce być z nim w jego problemach.