Straszne, to pisanie takich nonsenów
Gdy upadnie komunikant zostaje pieczołowiecie podniesiony i zabezpieczony.
A osobie przystepującej do Komunii podany kolejny komunikant.

No ale wyobraźmy sobie sytuację, w której to ostatni kumunikant upada i więcej nie ma. Wówczas jest straszne czy nie?

A mój nonsens jest odpowiedzią na próbę wyśmiania rytuału innej religii uczynioną kilka postów wyżej.

Nie straszne ....katolik nie przyjmuje Ciała Chrystusa raz w życiu, przyjmie Go następnego dnia.

No a jakby ktoś przydepnął to co wtedy?

Jajko, o co Ci chodzi ? W czym masz problem ?

Chodzi mi o ty by nie wyśmiewać rytuałów innych religii, jednocześnie żądając szacunku dla własnych. A tak postąpił/a jo_tka.

Po pierwsze, nie wyśmiewam.

Po drugie: wyobraź sobie, że Twoja matka się przewróci i ktoś przydepnie jej twarz, a będziesz miał odpowiedź na swoje ostatnie pytanie.

I uprzedzam, że dalsze supozycje w tym stylu będę usuwała.

To czemu miała służyć Twoja historyjka o 108 świecach?

Wyłącznie zobrazowaniu stosunku do rytuału, który jest różny.

Są takie wyznania, w których liczy się dokładność wypełnienia praktyki. W chrześcijaństwie liczy się chęć jej wypełnienia. Oczywiście, nie pusta, jedynie słowna, ale jeśli się pomylisz czy coś ci przeszkodzi, nic się nie stanie. Zupełnie nic.

Można było być chrześcijaninem w łagrach sowieckich, bez dostępu do sakramentów przez dziesiątki lat. Nie przystępując do spowiedzi, nie przyjmując Eucharystii, nie będąc na Mszy św. Można było nie wykonywać żadnych praktyk zewnętrznych. Można było tam umrzeć, bez wspomnianych sakramentów. W niczym to nie umniejsza szansy zbawienia, a być może wręcz przeciwnie...

To, że nie rozumiesz sensu jakiegoś obcego Ci rytuału nie znaczy, że jest on go pozbawiony. W chrześcijaństwie cała msza jest jednym wielkim rytuałem, dokładnie opisanym i zdefiniowanym. Gdyby zabrakło jakiegoś istotnego jej elementu, nie liczyłaby się jako ofiara.

A czy gdzieś napisałam, że nie ma sensu? Napisałam wyłącznie, że jego skuteczność (w wymiarze religijnym) zależy od określonych czynności. I proszę mi nie dopisywać niczego więcej.

Odnośnie chrześcijaństwa: zasadniczo tak, jeśli mówimy o sakramentach. Dla nich ważna jest określona czynność/ formuła. Ale pozwolę sobie przypomnieć, że jest chrzest pragnienia, że odpuszczenie grzechów w sytuacjach nadzwyczajnych nie musi wymagać pośrednictwa księdza i formuły sakramentalnej, że istnieje coś takiego, jak komunia duchowa...

I nie zamierzam deprecjonować wagi sakramentów jako środków zwyczajnych, tylko pokazać, że w sytuacjach nadzwyczajnych ich brak nie zagrodzi ci drogi do zbawienia...

Ale my nie mówimy o nadzwyczajnych sytuacjach, tylko o zwykłym rytuale. W nadzwyczajnej sytuacji mnich, o którym wspominałaś, zapali sobie tyle świeczek ile wymaga jego rytuał - zrobi to w myśli i wszystko będzie ok. Natomiast gdy w sytuacji zwyczajnej pomyli się w rytuale, zrobi coś niezgodnie ze sztuką, to rytuał nie zadziała. Podobnie jak w chrześcijaństwie. Jak ksiądz "zapomni" o kazaniu, to msza jako rytuał będzie niekompletna, czyli nie zadziała, jeśli można tak powiedzieć.

Ksiądz musiałby "zapomnieć" o konsekracji, żeby nie było Mszy św.

ALbo mógłby nie tak jak trzeba odmówić formułkę konsekracyjną i wówczas mieszanka mąki z wodą nie zamieniłaby się w serce w stanie agonalnym. I rytuał by nie zadziałał.

Nawet gdyby kapłan pomylił się, to obecnośc Chrystusa nie jest uzalezniona od formułek.
To On zapewnił o swojej obecności w każdej Mszy św - "Bierzcie i jedzcie to jest Ciało Moje...Krew Moja".
To tak proste - a Ty usilnie stosujesz jakieś ekwilibrystyczne zawiłości