I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie niebieskim. Taki był początek apostolskiej działalności Pana Jezusa "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi."

Tymi słowami rozpoczął powołania do służby u Swego boku. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Właśnie tak radykalnej odpowiedzi wymaga powołanie człowieka do współpracy z Bogiem w dziele Zbawienia. Ale powołanie, które najczęściej kojarzy się ludziom i wiernym z powołaniem do służby liturgicznej, to tylko część Misterium powołania.

Nasze życie, tak szybkie i nieprzewidywalne, jest jednym Wielkim Powołaniem. Nie tylko do służby Bogu – chociaż to jest dla nas najświętsze, – ale również do służby ludziom. Ksiądz, lekarz, nauczyciel, pielęgniarka to nie zawód, a powołanie. Lecz najważniejszym powołaniem jest rodzicielstwo. To właśnie rodzina wywiera wielki i bezpośredni wpływ na ukształtowanie i podtrzymanie powołania nowych, młodych ludzi. Wychowanie młodego człowieka, który w swoim życiu będzie dokonywał właściwych i jednoznacznych wyborów, zgodnych z jego świadomością wszczepioną i pielęgnowaną przez rodziców, to najważniejsze zadanie w rodzicielstwie jako powołaniu do służby Bożej.

Prawie dwa tysiące lat temu, Chrystus powołał rybaków. Teraz nas też powołuje. Powołanie przejawia się w różnych formach; jedną z nich jest powołanie do służby Bogu przy ołtarzu.

„Ministranci, lektorzy, komentatorzy i członkowie chóru spełniają prawdziwą funkcję liturgiczną. Niech więc wykonują swój urząd z tak szczerą pobożnością i dokładnością, jak to przystoi wzniosłej posłudze i odpowiada słusznym wymaganiom Ludu Bożego.”

Dotyczy to również Szafarzy nadzwyczajnych, Diakonów, Prezbiterów i Biskupów.

W obecnym roku liturgicznym, ogłoszonym przez Jana Pawła II Rokiem Eucharystii, powinniśmy szczególnie zwracać uwagę na znaczenie posługi ministrantów i lektorów. Musimy zauważyć (tak służba liturgiczna, jak i wszyscy wierni), jak wielką łaską jest posługa Chrystusowi w sprawowaniu Jego świętej ofiary. Ma to być widoczne przez szacunek, prawidłową postawę podczas Mszy św. i szczerą modlitwę, przez poznawanie tej wspaniałej, a jakże oczywistej prawdy o ofiarowaniu się Jezusa za nas.