Kael

Dziecko Polaków jest Polakiem albo nie jest. Zależy. Znam kilkoro dzieci Polaków, którzy nimi nie są. Owszem, 99,999% dzieci Polaków jest Polakami, ale bywa też inaczej.

Każdy może wybrać sobie obywatelstwo - nikt nikogo nie zmusza do bycia obywatelem danego kraju tylko dlatego, że się w nim urodził na przykład. Oczywiście sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, ale da się zmienić obywatelstwo, jak ktoś bardzo tego chce.

Narodowość?
Narodowość (przynależność narodowa lub etniczna) jest deklaratywną (opartą na subiektywnym odczuciu) cechą indywidualną każdego człowieka, wyrażającą jego związek emocjonalny (uczuciowy), kulturowy lub genealogiczny (ze względu na pochodzenie rodziców) z określonym narodem.

Można zmienić, jak ktoś tak czuje. Chodzi o SUBIEKTYWNE ODCZUCIE.

Czy nazwiesz dziecko socjalistów socjalistą??

Jajko: dziecko katolikow jest katolikiem albo nie jest. Zależy. Znam kilkoro dzieci katolikow, którzy nimi nie są. Owszem, 99,999% dzieci katolikow, jest katolikami, ale bywa też inaczej.

Każdy może wybrać sobie religie - nikt nikogo nie zmusza do bycia wyznawca danej religii (no, u muzulmanow to troche inaczej, ale i tak wielu jest nimi tylko z nazwy, chyba ze ktos im na odcisk religijny nadepnie) tylko dlatego, że się w niej urodził na przykład. Oczywiście sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, ale da się zmienić religie, jak ktoś bardzo tego chce.

Można zmienić, jak ktoś tak czuje. Chodzi o SUBIEKTYWNE ODCZUCIE.


Dziecko socjalistow na pewno z domu wyniesie sklonnosci socjalistyczne. Czy bedzie socjalista jako dorosly? Nie wiadomo.

No ale dziecko socjalistów jest socjalistą czy nie jest? A dziecko liberałów liberałem? Jest czy nie?

A kto to jest socjalista? Czlonek odpowiedniej partii? Czy czlowiek o okreslonych przekonaniach?

Dla mnie sprawa okreslonej religii, to sprawa calego zycia: kultury, przekonan, postawy zyciowej. I dlatego jest porownywalna do narodowosci, tak jak ty ja opisales.

sprawa całego życia...słuszne podejście... kultura, przekonania, postawa życiowa.... czy można o nich mówić w przypadku kilkulatka czy nawet 10-latka??

Jak to nie wymaga? Od małego "piorą" Ci mózg ucząc najczęściej tylko języka polskiego. Natomiast jakby nie byli stronniczy to powinni uczyć go chińskiego i angielskiego .Od małego masz wbijane typowe polskie zachowania, zwyczaje, kulturę. A więc aktywność jest ogromna i w zasadzie utrwalanie "polskości" trwa non stop.
O ile ateista może w miarę łatwo zrezygnować z pewnych wartości, o tyle polak ma sto razy trudniejsze zadanie, aby zrezygnować z polskości i zamieszkać, gdzieś indziej.(bariera językowa, trudności w zaaklimatyzowaniu się w nowym kraju i znalezienie tam pracy jako emigrant, ale nie w nisko płatnym zawodzie).


No i co z tego? Nazwiesz kogoś polakiem, kto nie interesuje się swoim krajem, nie obchodzą go rodacy, nie obchodzi go polska kultura i dobro własnego kraju, ma gdzieś wybory parlamentarne/prezydenckie/samorządowe, który z radością przyjmuje wszystko co nie polskie, ale urodził się i mieszka w PL?

@Jajko, ty masz dzieci? I co? Wychowujesz je, czyli pierzesz im mozg wpajajac jakies tam wartosci i reguly wspolzycia spolecznego? Czy pozwalasz od pieluch robic to, co chca?
Wiesz w ogole co to jest i na czym polega wychowanie dzieci? Czy uwazasz, ze dziecko to ma po prostu kiedys skonczyc 18 lat i dac spokoj rodzicom? A rodzice dzieciom?

Oczywiście, że jest Polakiem. Takich absurdalnych pytań można mnożyć w nieskończoność. Czy nazwę mężczyzną faceta o imieniu Anna, który dał sobie jaja obciąć? Czy nazwę człowiekiem, osobnika, który jest dzieckiem kobiety i mężczyzny a twierdzi, że jest ptakiem? Coś co jest cechą przyrodzoną jest cechą niezmienną, cokolwiek byśmy nie zrobili, żeby było inaczej.

To bycie Polakiem, jest cecha przyrodzona??? Ciekawe.

Kael
Zadałem Ci konkretne pytanie, a Ty nie odpowiedziałeś. Skoro, jak twierdzisz:

Dla mnie sprawa okreslonej religii, to sprawa calego zycia: kultury, przekonan, postawy zyciowej

z czym zresztą się zgadzam, to odpowiedz mi łaskawie na pytanie, które już zadałem, a na które odpowiedzi nie udzieliłeś (tylko zadałeś serię pytań)

czy można o nich mówić w przypadku kilkulatka czy nawet 10-latka??

Chętnie ustosunkuję się do Twoich pytań, jak Ty odpowiesz na moje.

Owszem, mozna mowic. Ile lat mialy dzieci w Powstaniu Warszawskim, ktore swiadomie walczyly po polskiej stronie?
Myslisz, ze swiadomosc bycia Polakiem/katolikiem pojawia sie po ukonczeniu lat 14/16/18 albo wcale? A przedtem to czlowiek w ogole nie mysli i nie zastanawia sie kim jest i jak i dlaczego postepuje?

Chcesz powiedzieć, że czterolatek może być świadomym katolikiem???

Zmuszanie jest chore po prostu, nikogo nigdy nie można zmuszać do wiary i jej praktykowania. Zapewne wszyscy to wiedzą, ale przykład kobiety, z którą rozmawiał bł. ks. Popiełuszko, która po swoim nawróceniu zaznaczała, że ks. Popiełuszko nigdy jej do niczego nie zmuszał, nigdy nie przypierał do ściany, mówi wiele.

Sw Teresa z Lisieux wedlug wlasnych wspomnien - byla.

Jajko, czepiasz sie, zeby sie czepiac. Czy czterolatek wychowany na bajkach o spiacych rycerzach pod Giewontem i "kto ty jestes -Polak maly" jest wedlug wlasnego przekonania Polakiem, czy nie?

Moze mysli o sobie: jestem czlowiekiem, a narodowosc to sobie wybiore jak bede mial lat czternascie, bo juz bede "swiadomy"?

To kwestia przyjętego nazewnictwa. Dziś po operacji zmiany płci przyjęło się, że jest płcią przeciwną w stosunku do pierwotnej. Zresztą dziwne jest zakładanie tezy o "przyrodzoności" obywatelstwa, skoro ustroje, państwa, granice itp. są tworem intelektu ludzkiego, a nie wynikają z biologii.

Jeżeli ktoś się urodził w Francji i przez pierwsze kilka miesięcy tam mieszkał z matką polką (załóżmy, że ojciec nie jest polakiem), po czym wrócili do PL i już nigdy tam nie zawitali to dziecko jest francuzem, bo się tam urodziło i dostało obywatelstwo? A jak się go zrzekło i uzyskało obywatelstwo polskie, to i tak jest francuzem, mimo że po francusku potrafi ledwie kilka zwrotów z silnym polskim akcentem?

Mylisz się twierdząc, że obywatelstwo jest cechą przyrodzoną. Obywatelstwo jest cechą przypisaną na mocy prawa stanowionego danego państwa. Można się go zrzec tak jak można się z KK wypisać, jednak aktu urodzenia nie wymażesz z życiorysu, tak jak nie wymażesz aktu chrztu.