Nie przeszkadza - przez wieki ludzkość wydaje genialne jednostki bez kontynuacji genetycznej.
A sama reprodukcja nie jest celem samym w sobie.

I tutaj w pełni się z Alus zgadzam. Nikt siłą nie ciągnie kandydatów do seminariów (katolickich). To ich własny wybór, a świadomość poniesienia wyrzeczeń mieli już przed złożeniem papierów w "Alma Pater" . Analogicznie jak małżonkowie/a partnerzy rezygnujący z dotychczasowej swobody i nawyków panieńsko-kawalerskich. Oraz żołnierze i policjanci, którzy nie skamlą na ograniczenie obywatelskiego prawa do publicznego popierania partii politycznych i zakaz zrzeszania się.

Jednakże uważam, że totalnym nadużyciem jest wywodzenie nakazu celibatu z cytatów biblijnych, co Elbrus łaskawie przypomniał - viewtopic.php?p=550200#p550200
Można się upierać, przy naśladowaniu Jezusa lecz mimo to kapłan nadal będzie człowiekiem, któremu niedostępna jest natura Chrystusa-człowieka i przyczyna jego ziemskiej bezżenności. Pozostaje, co najwyżej wiązać celibat z "Tradycją" Kościoła, a i w tym przypadku - pomimo formalnych usiłowań papieża Grzegorz VII w roku 1074 - zadekretowaną datą jest r.1917.
http://mateusz.pl/czytelnia/rys-celibat.htm
Toteż najbliższe prawdy są motywy; oddania się w całości posłudze i z drugiej strony czysto materialna chęć utrzymania/ a pomnażania majątku Kościoła. Wierni o tym znakomicie wiedzą i świadomość ta bynajmniej nie skłania ich do zbiorowych apostazji. Po cóż zatem szukać naciąganych uzasadnień?

Oczywiscie nie ma w Biblii nakazu celibatu ale skoro ktoś go już ślubował to jest w nieciekawej sytuacji ..................Kaznodzieji 5:4 Ilekroć złożysz Bogu ślub, nie ociągaj się ze spełnieniem go, bo w głupcach nie ma się upodobania. Co ślubujesz, spełnij. 5 Lepiej, byś nie ślubował, niż ślubował, a nie spełnił.

Zgadza się i dlatego ręce, brzuch bawarski i lewa półkula mózgowa mi opadają gdy słyszę/a czytam usprawiedliwienia w typowym stylu ~"a bo ksiądz to tylko człowiek". Otóż nie do końca! Gdyż:
1.) w aspekcie ogólnym sakramentu kapłaństwa i powtórnym napełnieniu/a utwierdzeniu Duchem :
http://podwyzrz.rzeszow.opoka.org.pl/in ... kaplan.htm
2.) w aspekcie łączności z Duchem Świętym. List apostolski Jana Pawła II AD.1990:
http://www.apostol.pl/janpawelii/listy- ... p%C5%82ani
3.) w aspekcie nadnaturalnych Łask i Mocy Bożych [dostępnych prezbiterom (> biskupom)], cyt:
- "Kapłan to drugi Chrystus! Otrzymaliście w tej chwili straszliwą władzę. To jest władza nie tylko nad szatanami, nie tylko nad znakami sakramentalnymi, ale nad SAMYM BOGIEM! Jesteście przecież" spirituals imperatores", a jako tacy - macie władzę rozkazywać nawet SAMEMU BOGU!"
(dot. transsubstancjacji). /Patrz: Ateneum kapłańskie. Zeszyt 2/310/1960r. - z przemówienia podczas święceń kapłańskich w Ołtarzewie: 22.VI.1957r. - Słowo Prymasa Polski - Kardynała Stefana Wyszyńskiego./
Zatem - wobec powyższego - kapłan to nadal człowiek, lecz otrzymujący moce, Dary i Łaski Pańskie niedostępne INNYM ludziom. I druga uwaga; to nie ja i nie my laikat tworzymy barierę między wiernymi a wyświęconymi, lecz hierarchowie. (Vide: homilia w trakcie nabożeństwa - czymże jest jest innym, aniżeli dyktatem głoszącego przy ołtarzu? Czy wierny może podczas mszy zakwestionować słowa celebransa lub choćby spytać o cokolwiek? NIE! Gdyż będzie mu to poczytane jako sprzeniewierzenie roli kapłana i jego prerogatyw popartych słowem, tradycją i Duchem Kościoła!
I niechaj to wystarczy za argument, iż kapłan nie MOŻE BYĆ POSTRZEGANY (i usprawiedliwiany), tak jak zwykły lud boży! - A wręcz odwrotnie. Poprzez w dwójnasób napełnienie Duchem Bożym i jego mądrością - prezbiter winien być oceniany również dwakroć ostrzej, zaś biskup (z tytułu trzykrotnego nałożenia rąk) trzykroć ostrzej!
A znów per analogam: Żołnierze i policjanci przysięgają SŁUŻYĆ społeczeństwu. Co się dzieje z policjantem, który dopuścił się ~ kradzieży, defraudacji? Co dzieje się z żołnierzem, który miast bronić cywili - zabija? Otóż każda taka MENDA (nie waham się użyć tego miana, a nieshańbiony mundur WP wisi w mojej szfie) jest automatycznie wydalana ze służby i zeznaje przed sądem jako OSOBA CYWILNA!
Co dzieje się z kapłanem, który sprzeniewierzył się ślubom wobec Chrystusa - Nic! Chyba, że sprzeniewierzy się ślubom posłuszeństwa wobec biskupa! (Czy to nie hierarchowie Kościoła Rzymskiego wspominają coś o RELATYWIZMIE moralnym?)

A skąd wiesz, że nic?
Jeśli odnosisz tylko do wymiaru życia doczesnego, to i może nic.
Ale nie znasz konsekwencji w życiu wiecznym.

Miła Alus:
A skąd wiesz, ze coś?
Jeśli odnosisz tylko do wymiaru życia duchowego, to może i nic.
Ale nie znasz konsekwencji w życiu doczesnym.

Przepraszam za OT - lecz:
Abstrahując od durnot polegających tylko i wyłącznie na ekwiwalentnej lecz bezsensownej zabawie słowem, a zarazem szanując Twą kulturę i zasługi dla tego portalu... może jednak bądź tak miła i uszanuj również interlokutora. (Naprawdę, z góry dziękuję!)
Pozwól zatem, iż przypomnę, że post skierowany do Ciebie sygnowany jest terminem wcześniejszym, natomiast beztrosko, pomijając ów adresowany, zajmujesz stanowisko ad. mej odpowiedzi na post @Rolnika. Fajcio , gdyby nie jaskrawa wybiórczość tylko jednego zdania, wyrwanego nb. z kontekstu. Zatem Alus niechaj świadomość kultowej frazy "Nie ze mną te numery! Bruner..." będzie nam strażnikiem przyszłych polemik i apelem do bytów ogniowo-parzystokopytnych o dopilnowanie kultury i poziomu dyskusji. Prócz tej prośby nic do Ciebie nie mam, bo przecież nie żyjemy razem - zatem nie widzę sensu kruszenia kopii o czwartorzędną dla ludzkiego istnienia duchowość i wiarę w pośmiertne pryncypia. Serdecznie pozdrawiam.

NORMY OKREŚLAJĄCE SPOSÓB PRZYGOTOWANIA W KURIACH DIECEZJALNYCH I ZAKONNYCH
SPRAW DOTYCZĄCYCH PRZENIESIENIA KAPŁANA DO STANU ŚWIECKIEGO
Z DYSPENSĄ OD OBOWIĄZKÓW WYNIKAJĄCYCH ZE ŚWIĘCEŃ WYŻSZYCH
http://www.vatican.va/roman_curia/congr ... em_pl.html


http://ekai.pl/wydarzenia/watykan/x20608/watykan-uproszczenie-procedur-przeniesienia-duchownych-do-stanu-swieckiego/
http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/watykan_latwiej_bedzie_przeniesc_ksiedza_do_stanu_swieckiego

DEKLARACJA O INTERPRETACJI NIEKTÓRYCH NORM Z 13 STYCZNIA 1971 R.
http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19720626_declaratio_pl.html


http://www.prezbiter.pl/content/view/327/110/ (Wierność ślubom)

Porównanie duchownych czujących się zobligowanymi do opieki nad własnym potomstwem, do św. Józefa może być tylko adekwatne, gdyby dzieci duchownych poczęte zostały "za przyczyna Ducha św".
Fajnie panowie usiłują tłumaczyć swoje wiarołomstwo.

Ile postów obstawiacie przed zamknięciem, bo już niedługo, niedługo...

"Jedno z pierwszych małżeństw zawarł arcybiskup Jan Michał M. Kowalski
z siostrą Antoniną Izabelą Marią Wiłucką – przełożoną Zgromadzenia Sióstr Mariawitek,
którą sam nazwał "najczystszą i najgorliwsza z Sióstr" [19].
Podobnie zrobili najbliżsi współpracownicy ministra generalnego [20].
Związki te zawierano w tajemnicy przed wiernymi,
a także częścią duchownych, którzy jako zakonnicy składali przecież śluby czystości [21].
Dopiero w 1924 r. [22] powiadomiono wiernych o tych posunięciach,
tłumacząc to realizacją starotestamentalnych zapowiedzi prorockich, mówiących o "nowym ludzie".
Z czasem związki takie aranżował sam Arcybiskup
i nie było mowy o niepodporządkowaniu się jego woli [23].

Arcybiskup Kowalski określał te związki w następujący sposób:
"Małżeństwo mistyczne jest to związek małżeński między kapłanem a siostrą zakonną,
[...] są to śluby święte, małżeńskie, różne od świeckich,
ale podobne im, jakie Pan Jezus kazał nam wszystkim Biskupom i Kapłanom Mariawitom
uczynić i związać się nimi z Siostrami Zakonnymi,
które Pan Jezus Sam dla każdego z osobna Biskupa i Kapłana wybrał [...]" [24].

Widzimy, że wyboru – zdaniem abpa Kowalskiego - dokonuje sam Jezus.
Czy w takim razie można go kwestionować?
Tym bardziej, że owe związki – jak dalej naucza
przywódca mariawitów - zawierane są nie z pożądliwości ciała, ale dla wzajemnego uświęcenia.
A dzieci urodzone z tych związków nie mają zmazy grzechu pierworodnego.
Ma to być początek odrodzenia ludzkości, przywrócenia jej stanu pierwotnego i współżycia z Bogiem [25].
Wobec bardzo krytycznych reakcji wśród samych mariawitów arcybiskup Kowalski
próbuje odwołać się do osobistych doświadczeń mistycznych mających mieć miejsce 30 lipca 1934 r. [26].
Twierdzi on, że ci, którzy ośmielają się krytykować te małżeństwa będą odrzuceni [27]."
http://www.magazyn.ekumenizm.pl/content/article/20060804142045910.htm
(Ewolucja doktryny mariawickiej w latach 20. i 30. XX w.)

Po 80 latach mariawici nadal pozostają "na początku odrodzenia ludzkości".

Nie muszę Tobie tłumaczyć,
że spożywanie krwi było również kategorycznie zakazane w Prawie Mojżeszowym
(zakaz jest zawarty w 7 Prawach Noego, czyli został skierowany do całej ludzkości,
a później bezpośrednio do chrześcijan w dekrecie Soboru Jerozolimskiego (wyrażającego głos Ducha Świętego),
zatwierdzonym przez św. Piotra-papieża, św. Jakuba Sprawiedliwego oraz resztę Apostołów).
Jezus nie mógł mówić więc o zakazanych czynnościach (dosłownym piciu krwi),
które niby miały przybliżać do Królestwa, czy nawet być warunkiem posiadania życia w sobie (rozdz. 6 Ew. Jana).
viewtopic.php?p=649445#p649445 - Wartość polskich przekładów Biblii - przykłady błędów

Prawo Mojżeszowe jest wtórne wobec nakazów Boga.
A pierwszym przykazaniem danym przez Boga ludziom było - Bądźcie płodni i rozmanażajcie się, (Rz 1,28).
Nie mógł Jezus zakwestionować Bożego nakazu.

Prawo Mojżeszowie wyraża nakazy i zakazy Boga.
Przecież ja tego nie wymyśliłem - jest to zawarte w Piśmie, które uznajesz za Święte.
Bóg nakazuje ludziom rozmnażać się,
ale Kościół twierdzi, że od kapłanów tego nie wymaga.
Czy oni są inną kategorią ludzi? Bardzo wybiórcze podejście.
Może płodności też nie powinien wymagać?

Nadmienić też należy, że noachidzki nakaz rozmnażania
został poprzedzony nakazem stosowania kary śmierci:

[Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego,
bo człowiek został stworzony na obraz Boga.
(Rodzaju 9:6)

Nie chcesz chyba dowodzić, że 9 rozdział poprzedza 1
Kapłani zawsze stanowili specyficzną kategorię ludzi - choćby wybór tylko pokolenie Lewiego do posługi kapłańskiej.
Wybraństwo zawsze rodzi różnego rodzaju zobowiązania.