Czyli ty tez dzielisz katolikow na bardziej i mniej katolickich i to tylko na podstawie ich deklaracji, a nie czynow i to jeszcze w taki zakamuflowany sposob.
Przykre.

Dla mnie np. bardzo ważną wartością chrześcijańską jest rozdział religii od państwa (co Boskie Bogu, co cesarskie, cezarowi). Państwo wyznaniowe uważam za "wypaczenie", a upolitycznianie religii za społecznie szkodliwe. Tu zasadniczo się różnimy, pytanie brzmi, kto się myli... Niestety, Kościół nie daje jednoznacznej odpowiedzi na zasadzie "tak-tak/ nie-nie". Z jednej strony mamy deklaracje o apolityczności religii, a z drugiej wyraźnie upolitycznienie niektórych mediów katolickich i naciski na na przeniesienie zasad religijnych do prawa państwowego.

W każdym razie ja państwa wyznaniowego za swoje uznać nie mogę, bo postąpiłbym wbrew sumieniu i potępił samego siebie, a Marek Jurek nie jest dla mnie reprezentantem wartości chrześcijańskich, a raczej pewnego religijnego ekstremizmu.

Kościół ma prawo wypowiadać się w kwestiach etycznych, fundamentalnych w kwestiach sumienia i to czyni. Taką sprawą jest również in vitro, które stoi w sprzeczności z nauką Kościoła, a więc katolik nie powinien wyrażać poparcia dla tej metody.
Wyborca ma prawo ocenić (również, poza programem) postawę etyczną kandydata i przeanalizować w sumieniu czy wolno głosować na kogoś, kto jako katolik, opowiada się tak naprawdę przeciw nauczaniu Kościoła...

SweetChild
Polityka, co to jest w/g Ciebie?

Ja politykę rozumiem jako rozsądne działanie na rzecz dobra wspólnego...

Człowiek, który świadomie przyjął chrzest św. lub gdy w życiu dorosłym odkrył wartości płynące z chrztu św. (w sytuacji, gdy ochrzczony był jako dziecko) staje się nowym stworzeniem...Jego życie oparte na prawdzie i na dekalogu nie zależy od ustroju, w którym żyje... Jego działania zawsze będą zgodne ze społeczną nauką Kościoła... Będzie on zawsze prosił Boga o dar rozróżniania w wyborach, których dokonuje każdego dnia (tych małych codziennych i tych WYBORACH DUŻYCH przypadających co pięć lat). Kierował się będzie zawsze w swoich wyborach zasadą pomocniczości, sprawiedliwości społecznej i zasadą dobra wspólnego... Im więcej w narodzie takich ludzi, to wszelkie działania idą w pozytywnym kierunku i wcale nie musi się państwo nazywać "państwem wyznaniowym"

Gdy działam wbrew tym zasadom, to nie mam nic, oprócz nazwy, wspólnego z chrześcijaństwem... może to być odpowiedzią na pytanie "Dlaczego Polacy nie wybrali wartości chrześcijańskich?

Warto wrócić myślami do okresu 20 lecia międzywojennego. Wszystkie instytucje państwowe nie występowały jawnie i brutalnie przeciwko wartościom, które promował Kościół katolicki. Wojsko, szkolnictwo, Kościół, Państwo trzymały wspólny kurs oparty na "wierze ojców naszych"!

Nikt wówczas nie określał Polski jako państwo wyznaniowe... a jakie były wyniki! Np.: Rozwój gospodarki (kolej, porty, COP, górnictwo i tp.); Wychowanie młodych ludzi w duchu patriotyzmu, miłości do ojczyzny (patrz Westerplatte, Powstanie Warszawskie), później odbudowa kraju po II wojnie światowej (nikt nie patrzył się na kształtujący się ustrój ale pracował dla dobra wspólnego).

Tak było dopóki nie zaczęto eliminować wartościowe elity narodu i eliminować wartości z życia publicznego. Dzisiaj już są tego efekty: wychowanie młodych ludzi w/g zasad liberalnych (róbta co chceta), reforma szkolnictwa (gimnazja, gdzie kadra już nie daje sobie rady z młodzieżą), rozmywanie zasad od wieków obowiązujących w rodzinie a opartych na wierze katolickiej itp. Za to potęguje się środki policyjne, wprowadza ochroniarzy do szkół itd itp. Resztę możesz dopowiedzieć sobie sam..., gdyż żyjesz wśród aktualnego, budowanego już na relatywiźmie moralnym, na liberaliźmie społeczeństwa...krytykującego "w czambuł" wszystko co jest chrześcijańskie.

Istota problemu polega na tym, czy chrześcijaństwo dopuszcza/ zaleca uszczęśliwianie ludzi na siłę. Bo jeśli do działania na rzecz dobra wspólnego (w Twoim chrześcijańskim rozumieniu) wykorzystujesz środki przymusu będące w dyspozycji państwa, to do tego się to sprowadza.

Ja nie neguję, że chrześcijańska wizja dobra wspólnego jest błędna, neguję jedynie, że można/ należy narzucać ją siłowo reszcie społeczeństwa. Nawet jeśli ta reszta jest mniejszością, myli się itp.

Jeśli jesteś chrześcijaninem, to wiesz, że w chrześcijaństwie prawdziwym (nie wypaczonym) obowiązuje zasada "jeśli chcesz...". Inne zasady wprowadzają ludzie, którzy chcą się tylko nazywać chrześcijanami...

Chrześcijaństwo jest uniwersalnym sposobem życia, jest wydarzeniem a nie teologią, moralizmem ani religią w sensie religijności naturalnej człowieka... Chrześcijanin to człowiek nowy, nowe stworzenie, którego życie oparte jest na fundamencie prawdy... a kodeksem chrześcijanina jest Kazanie na Górze wygłoszone przez Jezusa Chrystusa...Chrześcijanin niezależnie od życia w świecie żyje także i we wspólnocie (Kościele) sprawując wspólnie liturgię i reflektując we wspólnocie Słowo Boże... Nie powinno być u niego rozbieżności między życiem a wyznawaną wiarą ale jeśli są...?

Gdyby Polacy tak rozumieli chrześcijaństwo, to nie byłoby pytania "Dlaczego Polacy nie wybrali wartości chrześcijańskich?"

Właśnie, a państwo nie pyta "jeśli chcesz". Dlatego widzę tu pewną sprzeczność między chrześcijaństwem a państwem wyznaniowym.

W sprzeczności z nauką Kościoła jest zapewne wiele rzeczy które czynią, czynili lub będą czynić kandydaci na urząd Prezydenta Polski a i osoby, które ten urząd kiedykolwiek sprawowały. Wynika to nie tylko z poglądów tych osób, a przede wszystkim z naturalnej u człowieka słabości charakteru czy tzw. ludzkiej skłonności do złego. Nie ma w tym nic szczególnie dziwnego, bo jak uparcie będę przypominał, Prezydent Państwa nie jest i nie ma być, ani biskupem, ani Prymasem, ani kandydatem na ołtarze.

Prezydent w swojej urzędowej działalności, jak każdy urzędnik, podejmuje decyzje nie całkiem zgodne z jego sumieniem, skoro wynika to z jego obowiązków urzędniczych. Raczej nie zdarza się, by Prezydent ustąpił z funkcji, aby nie podpisywać jakiejś ustawy. Kiedyś Pan Lech Wałęsa groził, że tak zrobi, jednak nie zrobił tego czym groził. Zapłodnienie "in vitro" nie jest popierane aktualnie przez Kościół. Jest to zagadnienie nowe i badania i rozwój metody trwają.
W ferworze dyskusji o "in vitro" katolicy zapominają, że byłoby ważne, by najważniejszy urzędnik kraju rozumiał na czym polegają wartości narodowe, właściwa profesjonalna realizacja Konkordatu, zgodność ich poglądów i zachowań z podstawowymi 10 przykazaniami Mojżesza i 2 Przykazaniami Miłości Jezusa u kandydatów.

Ja jestem szczęśliwy, że w naszym kraju obowiązuje nowoczesna demokratyczna Konstytucja, która odpowiada specyficznym potrzebom kraju, w którym wpływowa większość obywateli to są katolicy. Bardzo nie chciałbym, by urzędnicy zamiast przepisami zaczęli kierować się w swych decyzjach swymi osobistymi poglądami religijnymi - a Konstytucja to w pełni popierała. Z takiego kraju chciałbym jak najszybciej wyjechać i nigdy do niego nie wracać.

SweetChild
I kolejne pytanie do Ciebie: Co to jest Państwo?

Odpowiadając na to pytanie wiem, że Państwo to organizacja zbudowana przez naród (w tym przeze mnie, przez Ciebie i innych Polaków) do ochrony jego interesów, jego suwerenności, bezpieczeństwa, ochrony zdrowia wszystkich swoich obywateli, pomocy w dostępie do edukacji, kultury i pomocy w wychowaniu do wartości młodego pokolenia oraz dająca gwarancję do wolności życia duchowego wszystkich jego obywateli a nie tylko wybranych, bogatych i tzw. "cwaniaków". Na straży tego wszystkiego stoi ustanowione przez naród (jego wybranych przedstawicieli) prawo (konstytucja). Organami Państwa są ... itd. Od mojego i Twojego wyboru zależy, jakie mamy Państwo...

A więc Państwo to każdy z nas, bo każdy z nas poprzez wybory przyczynia się do kształtu i systemu organizacyjnego Państwa.

Jeśli nie opowiadamy się za wartościami, za człowieczeństwem, jeśli negujemy dorobek naszych poprzednich pokoleń to decydujemy się na późniejsze narzekanie, "psioczenie" oraz wskazywanie na innych, że to ogólnie od "Państwa" zależy...

Jeśli większość narodu chce mieć Państwo w takim kształcie jaki jest jemu nadawany dzisiaj przez tzw. elity kierujące się antywartościami tj. relatywizmem moralnym, liberalizmem (czyli tym, że "wszystko jest dozwolone") to trudno się dziwić i następnie ciągle stawiać pytanie: Dlaczego Polacy nie wybrali wartości chrześcijańskich?

Czy wartości chrześcijańskie kogokolwiek niszczą i powodują zło w życiu człowieka, społeczeństwa..? Zastanów się...

Nie twierdzę, że wartości chrześcijańskie kogokolwiek niszczą. Zakładamy, że wartości chrześcijańskie nikogo nie niszczą, są dobre i korzystne dla człowieka, społeczeństwa. Tu jesteśmy zgodni.

Pytanie brzmi: czy mamy prawo te dobre i korzystne dla człowieka/ społeczeństwa wartości narzucać innym z wykorzystaniem państwowego aparatu przymusu? Czy siłowe narzucanie wartości chrześcijańskich nie jest jednocześnie ich zaprzeczeniem? Nawet jeśli byłoby to korzystne i doprowadziło do stworzenia raju na ziemi...

Mylisz się - większośc narodu przez 20 lat widziała, odczuła, że wartości chrześcijańskie dla większości polityków są tylko pustym wyborczym hasłem, które wcale ich nie obliguje do postępowania w zgodzie z tym co one zawierają.

Przypuśćmy, że to prawda - jeśli tak to porażająca jest ambiwalencja Narodu, który wciąż wyłania spośród siebie i wybiera na najważniejsze funkcje w Państwie przeważnie osoby, które mają cele osobiste inne, niż ogólnie pojęte dobro publiczne, na przykład wzbogacenie siebie i swego najbliższego otoczenia : swojej rodziny, znajomych, swego osiedla, miasta, województwa, swojej partii, czy swojego związku zawodowego.

Naród, który ma bardzo stare demokratyczne korzenie, a postępuje w ten sposób - grabi sobie nową karmę. Nawiasem jest to echo karmy polskiej wynikającej z prywaty i zacietrzewienia w Narodzie w wieku XVIII i wcześniej. Obawiam się, że 130 lat niebytu państwowego, 6 lat okupacji hitlerowskiej i blisko 50 lat państwa satelickiego wobec komunistycznej Rosji - nie pomogło.

PS. Słowo "karma" rozumiem w tej wypowiedzi jako "negatywne zasługi".

Trochę inaczej wyglądają wybory w terenie samorządowe, właśnie w miastach, powiatach, województwach.
Nie decyduje układ partyjny, miejsce na liście wyborczej, a kandydaci są bardziej znani wyborom.
Wybiera się wtedy konkretnego człowieka, lepiej lub mniej znanego, ale o którego działalności, zachowaniach można co nieco powiedzieć.
Jak zaś parlamentarzyści respektują "wybory chrześcijańskie", to wystarczy zerknąć na listę ZCHN i zobaczyć nazwiska czołowych polityków tej partii, ich zachowania przez lata i współcześnie.

Przepraszam, według mojego punktu widzenia, w terenie znacznie łatwiej niż w obszarze całego dużego kraju, sadowi się prywata. Czasem prywata terenowa ma się dobrze przez kilka kadencji. Jest to możliwe, dzięki zaspakajaniu potrzeb lokalnych bonzów i pseudo - władców, którzy - sami zaspokajani - wspierają opcję sprawującą władzę przez kolejne kadencje.
Lud, który w demokracji decyduje faktycznie o tym, kto sprawuje władzę wybiera narzekanie po kątach, zamiast działania. W ramach całego kraju taki mechanizm jest możliwy - aczkolwiek trudno jest zaspokajać naprawdę duże interesy tak, by być spokojnym o długie sprawowanie władzy w ten sposób.




Daj spokój Alus, przez ZCHN i pewnego jej ongiś czołowego polityka utraciłem na całe lata łączność z Kościołem, bo Kościół popierał jego - więc ja się nie mieściłem w opcjach takiego Kościoła.
Pan N. twierdził bardzo głośno we wszystkich mediach, ze tylko on i ludzie popierający jego krzykliwą, nie chrześcijańską opcję, pełną nienawiści do ludzi (mimo, że deklaratywnie chrześcijańską) - mogą dostąpić zbawienia. Kościół popierał całą opcję ZCHN i nie protestował wobec takich oświadczeń. Byłem w szoku.
Nie chciałem spędzić wieczności z panem N. - dlatego odszedłem, przez nikogo nie zatrzymywany.

Chwała Bogu, że dziś nie dochodzi już raczej do tak gorszących poparć przez hierarchię kościelną - mogłem wrócić i siedzę sobie cichutko w kąciku

To zależy gdzie.
Nie twierdzę, że nie ma żadnych powiązań, koneksji z samorządowcami.
W moim regionie nie dostrzega się ich przemożnego wpływu.
Może dlatego, że im mniejsza społeczność trudniej ukryć tego typu powiązania.



Dochodzi, dochodzi, zależy w którym regionie
Z byłego ZCHN pan K. i pan M. codziennie niemal goszczą studiu w Toruniu i oczywiście nie jest nikimu tajemnicą, że ta część Kosciołą jasno, precyzyjnie manifestuje swoje poparcie jednej partii.