Narzucać jak narzucać... ale promować mamy obowiązek!

Odpowiem Ci pytaniem na pytanie: A czy można złe i niekorzystne dla człowieka/społeczeństwa antywartości narzucać innym z wykorzystaniem państwowego aparatu przymusu. Dzisiaj tym aparatem przymusu (psychologicznego) to środki masowego przekazu w większości prywatne oraz publiczne często już spacyfikowane przez pseudo elity naszego narodu?

Jaki jest cel w tak sprawującej władzę w Państwie grupie społecznej? Czy taki, promujący antywartości, sposób sprawowania władzy przynosi dobro dla ogółu społeczności naszego narodu? Czy większość Polaków nie umie już myśleć samodzielnie a nieświadomie ulega polskojęzycznym (nie mylić z polskimi) mediom. Bo kto jest właścicielem większości sprywatyzowanych wielonakładowych gazet (dzienników), stacji telewizyjnych i radiowych, portali internetowych itp.(jakie to jest dzisiaj dla nich ważne, że nie liczy się, jak kiedyś, np. las wycinany na papier...). Większości właścicieli ma interes w tym, by większość Polaków przyjęła ich sposób myślenia..., by myślała tak jak oni chcą...

Te m.in. czynniki składają się, moim zdaniem, na przyczynę braku wyboru przez Polaków wartości chrześcijańskich...

Z tym się zgadzam, chociaż obawiam się, czy jednakowo rozumiemy promowanie



Na podobnej zasadzie niektórzy antyklerykałowie żalą się na indoktrynację ze strony KK. Mnie nie przekonuje koncepcja "aparatu przymusu psychologicznego", uważam, że zarówno KK ma prawo głosić wartości chrześcijańskie jak i prywatne media mają prawo głosić inny światopogląd. Nie dostrzegam w tym stosowania przymusu.



W Twojej wypowiedzi wystarczyłoby zamienić "media" na "Kościół" i mielibyśmy klasyczną wypowiedź walczącego antyklerykała...
Mnie teoria ogólnoświatowego spisku przeciwko Polakom nie przekonuje, ale nie będę z nią polemizował, bo zdaję sobie sprawę, że jak każda teorii spiskowa, jest nie-do-obalenia.



A moim zdaniem do tytułowego "braku wyboru przez Polaków wartości chrześcijańskich" nie doszło.

Zaryzykuję przykład: załóżmy, że jestem zwolennikiem zdrowego trybu życia. Niech w praktyce oznacza to abstynencję od alkoholu i bieganie 1km dziennie.
Dalej, mamy wybory i kandydata X, który chce delegalizacji sprzedaży alkoholu i wprowadzenia obowiązku biegania po 1 km dziennie. Czy Twoim zdaniem powinienem/ mam obowiązek go poprzeć? Według mnie nie, nawet jeśli wprowadzenie powyższych regulacji uważam za korzystne dla człowieka i społeczeństwa. Dlatego też nie stawiałbym znaku równości między słabym wynikiem kandydata X a odrzuceniem zdrowego trybu życia.

Dzięki, że chociaż z tym się zgadzasz!!!

A co do rozumienia słowa "promowania" wartości, to zależy, kto na czym się oparł, na jakim fundamencie osadził swoje życie. Czy identyfikuję się z "wiarą ojców naszych", czy już uległem wpływowi tego otaczającego mnie zewsząd szumowi medialnemu...tzn. czy wybrałem promowanie antywartości (tzn. zła).

Czy nie wystarczy przyjąć "wiary ojców naszych", z nią się zacząć identyfikować i w niej się realizować. Można przytoczyć wiele przykładów z życia (nawet mojego), które potoczyło się w oparciu o negację dobra... i co później z tego wynikło, czy byłem zadowolony , czy byłem wówczas szczęśliwy? Czy życie wartościami, wierząc w to największe na świecie wydarzenie, jakim było posłanie tu na Ziemię, przez Boga Ojca, swego Syna Jezusa Chrystusa...przynosi w moim życiu jakąkolwiek szkodę, jest złe i prowadzi do deprawacji innych? Czy nie mam popierać tych, co uznają wartości i nimi żyją, jak i tych co zgodnie z tymi wartościami tworzą prawo? Czy nie mam ewangelizować innych (czy nie mam ich "namawiać") do pełnego życia wartościami, życia prawdą (nie półprawdami). Życia, które przyniosło na nasz teren, do naszego społeczeństwa żywe, dynamiczne (nie statyczne, skostniałe) chrześcijaństwo...?

Ja twierdzę, że TAK, że MAM ich popierać (promować), że MAM obowiązek ewangelizować itd.! Bo w takiej kulturze na tym terenie się urodziłem, wychowałem, pracuję i chcę dalej normalnie żyć, bo tylko taka droga prowadzi do osiągnięcia szczęścia (zbawienia). A osiągnąć je mogę będąc w Kościele (we wspólnocie) jednocześnie żyjąc w świecie.

Natomiast zawsze będę przeciwnikiem promowania zła, chociaż wiem, że człowiek jest wolny i zdolny do tzw. swawoli. Mając wolną wole może wybierać nawet niewłaściwie (taka jest natura człowieka - stało się to, jak mówi Pismo św., już na początku po stworzeniu człowieka przez Boga, że człowiek wypowiedział posłuszeństwo Bogu).

My, ludzie dzisiejsi, ponosimy skutki wypowiedzenia posłuszeństwa Bogu i jesteśmy zawsze skłonni do wyboru zła, bo ono jest łatwiejsze, ciekawsze, ładnie opakowane itd. Dobro natomiast wymaga ofiary, wysiłku i odpowiedzialności...

Czemu nie wspomnisz o mediach publicznych? One również mają swoich "właścicieli", a dokładniej władze silnie związane z partiami politycznymi. PISowska Jedynka i lewicowa Dwójka mają swój niemały i niechlubny udział w dezinformowaniu Polaków. Dorzućmy jeszcze TV Trwam i Radio Maryja, które przekazują swoją własną wizję świata i również mają w tym interes (oraz ogromną siłę oddziaływania).
Trudno dziś o obiektywne informacje w mediach, każdy przekazuje swoją interpretację zjawisk politycznych i forsuje swoje wartości.
Myślec samodzielnie to znaczy dostrzec manipulację wszędzie tam gdzie ona istnieje, nie tylko w Polsacie i TVN.


Podoba mi się ten przykład
Jedynym obowiązkiem jest wybranie kompetentnego i sprawnego polityka, nawet gdyby miał w zwyczaju popijanie piwka i leżenie przed telewizorem

evoleth czytaj cały post...

Wybacz, myślałam że promując chrześcijańskie wartości, usprawiedliwiasz też "chrześcijańskie" media...

Powtórzę się: jedną z fundamentalnych zasad chrześcijaństwa jest "jeśli chcesz...". Prawo tworzone na bazie tej zasady można określić mianem liberalnego. Wobec powyższego uważam tytułowe zapytanie wątku za nieuzasadnione.

[quote=

Powtórzę się: jedną z fundamentalnych zasad chrześcijaństwa jest "jeśli chcesz...". Prawo tworzone na bazie tej zasady można określić mianem liberalnego. Wobec powyższego uważam tytułowe zapytanie wątku za nieuzasadnione.[/quote]

Nie wiem, czy tak samo rozumiem owo "jeśli chcesz". Owszem, wolność, wolna wola człowieka jest jednym z darów Bożych. Owszem, każdy ma prawo postępować według własnej woli. Ale nie można zapominać, że do każdego wyboru dołączone są konsekwencje tegoż wyboru. Wiele razy spotykam się z poglądami, że katolicyzm za bardzo ingeruje w wolną wolę, że jest zbytnio obwarowany zasadami, przepisami... A to przecież nic innego, jak wskazywanie na konsekwencje. Jeśli chcesz, możesz być chrześcijaninem. Jeśli chcesz, możesz wierzyć w Boga. Ale stawszy się chrześcijaninem żyj po chrześcijańsku. Możesz odrzucić tę czy inną zasadę - jesteś wolny - ale w takim razie po co stałeś się chrześcijaninem? Pan Jezus nigdy nie powiedział "Jeśli chcesz, możesz grzeszyć". Oczywiście, grzeszymy, bo jesteśmy słabi. Ale nie chodzi mi o sam fakt popełniania grzechu, a raczej o próbę kształtowania norm chrześcijańskich według własnego "widzimisię". Ponadto liberalizm ze swej definicji zakłada, że wolność jednostki jest wartością nadrzędną. Czy naprawdę człowiek żyje dla wolności? A może dar wolności to jeszcze jedno narzędzie, by można było żyć dla Boga[b][/b]?

Jezus był konsekwentny w odniesieniu do grzechu, czego nie można powiedzieć o duchownych
Jestem katoliczką i nie obrażam się na Kościół, ale "widzimi się" niektórych kapłanów mnie irytuje niepomiernie.
Chodzi mi o diametrialnie różne traktowanie ludzi żyjących w związkach niesakramentalnych.
Nie kwestionuję nakazu i stanowiska Kościoła.
Ale jak widzę traktowanie przez biskupa osób żyjących w związkach niesakramentalnych, tylko z racji przynależności do partii miłej jego sercu, jako niemal osoby uświęcone, wzór katolików, to rodzi się we mnie antyklerykalizm.
A nie dostrzegam tego tylko ja, inni też widzą jawne odejście od nauki Chrystusa - dzielenie ludzi.
Nie dziwi zatem, że ludzie zaczynąja traktować głoszone "wartości chrześcijańskie" z przymrużeniem oka.

Może. Liberalizm daje ci możliwość wyboru. Jeśli chcesz, możesz dar wolności wykorzystać, aby żyć dla Boga/ pójść za Jezusem. Jeśli nie chcesz, możesz dar wolności wykorzystać inaczej, choćbyś szedł na zatracenie/ potępienie.

Tak to widzę. Ergo, Polacy odrzucając stosowanie przymusu państwowego w ewangelizacji, wybrali wartości chrześcijańskie

SweetChild, jesteś wielki

To bardzo optymistyczna interpretacja. Ale nawet jeśli Polacy rzeczywiście tym sposobem wybrali wartości chrześcijańskie, zrobili to nieświadomie. Myślę, że podstawową motywacją była niechęć do nachalnej ewangelizacji i sposobu promowania chrześcijańskich wartości. W tej sytuacji wybór kandydata kojarzonego z liberalizmem nie jest wyborem prochrześcijańskim, jest rodzajem buntu wobec narzucania ludziom jedynie słusznego sposobu życia.
Z resztą, moim zdaniem w tych konkretnych wyborach duże znaczenie mają osobowości kandydatów. Często podczas rozmów o zbliżających się wyborach słyszę hasło "tylko nie Kaczyński!". Ten człowiek kojarzy się z agresywnym, nieustępliwym stylem polityki, wobec czego trudno jest mu sprzedać ludziom wartości chrześcijańskie jako atrakcyjne. Nie ufamy człowiekowi, odrzucamy więc też to, z czym się on identyfikuje.

Nie tylko chodzi o agresję, dobrze ukazał relacje Kosciół - J. Kaczyński, A Grajewski w ostatnim GN
- "Także jego stosunek do Kościoła i religii bywał ambiwalentny, choć zawsze dostrzegał znaczenie wiary jako fundamentu polskości.
J. Kaczyńskiemu daleko do poglądów o. dyrektora, ale chętnie korzystał z siły jego mediów i pokazywał się na pielgrzymkach RM.
Zawsze liczył na głosy katolickiego lektoratu, ale nigdy nie zaangażował się w walkę o pełną ochronę życia nienarodzonych.
Teraz kluczy w sprawie ustawy in vitro, według Wałęsowskiej zasady "jestem za, a nawet przeciw".
Dlatego unikał w ostatnim okresie kontaku z mediami katolickimi, aby nie odpowiadać na kłopotliwe pytania w kwestich moralnych".

Moja interpretacja była przekorną nadinterpretacją, tak jak za nadinterpretację uważam tytułowe zapytanie wątku.

Natomiast cały czas staram się wykazać, że odrzucenie narzucania ludziom jedynie słusznego sposobu życia nie jest równoznaczne z odrzuceniem wartości chrześcijańskich. I to piszę jak najbardziej poważnie.

Cóż, okazuje się, że wszystko może źródłem zaślepienia. Nawet tak zwana "polskość". Wiara nie powinna być środkiem do celu, nawet w takiej kwestii jak patriotyzm i dobro państwa.
Wygląda na to, że Kaczyński nigdy nie przemyślał swojej wiary, zawsze uważając ją za naturalny element swej postawy i wizerunku politycznego. Dlatego Polacy, którzy na niego nie głosują, nie powinni mieć żadnych wyrzutów sumienia z powodu rzekomego sprzeniewierzenia się wartościom chrześcijańskim.


Z tym całkowicie się zgadzam.