Jak widać jest zapotrzebowanie na Zachodzie na religię uduchowioną, którego chrześciajństwo nie jest w stanie zaspokoić. Na religię koncentrującą się bardziej na rozwoju i przemianie duchowej człowieka. Chrześcijaństwo w wersji katolickiej stawia głównie na wiarę w dogmaty i posłuszeństwo wobec nakazów Kościoła jako najpewniejszą drogę do zbawienia. Rozwój duchowy nie jest elementem koniecznym, co więcej grozi on niekiedy popadnięciem w herezje i odstępstwa. Często mistycy pokroju mistrza Eckharta traktowani byli z dużą podejrzliwością i miewali problemy z władzami kościelnymi. Buddyzm natomiast jawi się jako droga mająca prowadzić do duchowego oświecenia. Stąd też wielu ludziom wydaje się on atrakcyjniejszy niż chrześciajństwo. Zwiaząne jest to także z tym, że rodzime systemy rozwoju duchowego, wywodzące się z tradycji zachodniej, takie jak neopitagoreizm, gnostycyzm czy hermetyzm nigdy nie zostały zaadaptowane przez główny nurt chrześciajństwa.

Dobrze wiesz, że Cejrowski nie za to był krytykowany, że pokazał folklorystyczne oblicze buddyzmu, tylko za ignorancję i pogardliwe stwierdzenia.

Mity o zmartwychwstaniu narodziły się wśród społeczneństw agralnych. Bóstwa wegetacji takie jak Tammuz czy Attis umierały, zstępowały do podziemnej krainy, by później odrodzić się i powrócić przynosząc światu odnowę i regenerację. Były to wierzenia dość rozpowszechnione na Bliskim Wschodzie. Można zakładać, że zatknął się z nimi św. Paweł, gdyż miasto z którego pochodził czyli Tars było jednym z ośrodków, w którym czczono Attisa.

Mani – założyciel manicheizmu.

Wróćmy może do głównego tematu, a nie zajmujmy się mitami. Jeżeli ktoś chce to można założyć inny temat o podobieństwach i różnicach w Biblii i mitologii o ile takiego jeszcze nie było.

Biblia zawiera mitologię, więc o jaki podobieństwa i różnice Ci chodzi?

Być może ma to zresztą coś wspólnego z tematem - może coraz więcej osób zauważa, że Biblia nie jest zesłanym z Nieba unikalnym cudem, ale księgą zawierającą historie i idee, które nie są jakoś specjalnie oryginalne, wpisują się w ogólny dorobek kulturowy ludzkości i - co ważniejsze - z niego wynikają.

Dla mnie Biblia a mitologia to dwie różne rzeczy. Nie traktuje ich tak samo. Biblia jest dla mnie najważniejsza (zwłaszcza Nowy Testament). Jej lektura to jedna z czynności, dzięki której czuję, że moja wiara się umacnia.

Mity np. greckie to dla mnie tylko legendy.

Dokładnie tak.

Dla mnie istota,która stworzyła cały ogrom wszechświata,liczący miliardy lat świetlnych i potrafi do tego/preferuje/ jeszcze mówić po hebrajsku, to także legenda

A dla mnie prawda..

To wszystko nie zmienia faktu, że wg powszechnie przyjętej definicji mitologii, Biblia jest mitologią i nie jest tu istotne czy ktoś wierzy w nią jak w bajki czy jak w relację dokumentalną.
Nie zmienia to też faktu, że ten temat dotyczy dramatycznego spadku liczby uczestników rytuałów katolickich i miałbym prośbę o trzymanie się tematu. Dlatego też założyłem nowy wątek:
Czy Biblia to mitologia?

Zapraszam do dyskusji o Biblii jako mitologii właśnie tam.

Czyli bicie piany w nowym garnku

Już zamknięto ten twój wątek

Zapraszam tu: viewtopic.php?f=1&t=21264&p=681940#p681940 jeśli ktoś ma ochotę dyskutować o Biblii jako (nie) mitologii.

Instytut Statystyki Kościoła Kat. podał Polskiej Agencji Prasowej dane statystyczne nt uczestnictwa katolików w rytuałach. Sytuacja zasadniczo nie zmieniła się od zeszłego roku. W obrzędach udział bierze 40% zobowiązanych do tego wiernych, co przekłada się na niecałe 30% społeczeństwa polskiego.

Notatkę PAP przedrukowało wiele mediów. Niestety nie jest ona szczegółowa, nie dowiemy się z niej na przykład ilu warszawiaków regularnie uczęszcza do kościoła. Dotychczas dane szczegółowe publikowano na stronie Instytutu http://www.iskk.pl/kosciolnaswiecie.html Tym razem (jeszcze) tego nie uczyniono. Co ciekawe, dane zostały opracowane 4 miesiące temu (wówczas odbyła się konferencja na ten temat w Instytucie), ale dotąd pozostawały tajne. A i nadal nie są w pełni jawne. Ciekawe dlaczego?

Interesujące jest też to, że większość mediów poprawiła się w aspekcie tytułów nadawanych tej wiadomości. Dotychczas media najczęściej mówiły o iluś tam procentach Polaków uczestniczących w mszach. Tymczasem teraz większość zauważa, że to jest odsetek katolików, a nie Polaków. Nadal nie jest to prawidłowe stwierdzenie, ale już lepsze. Na szczęście notka PAP wyjaśnia jak liczy się wiernych (w zasadzie robi to prof. Zdaniewicz), więc uważny czytelnik zrozumie, że chodzi o odsetek zobowiązanych (do uczestnictwa w obrzędzie) katolików, a odsetek zobowiązanych ustalono na 82% wszystkich. Rasumując, w rytuałch regularnie uczestniczy mniej niż 30% Polaków.

viewtopic.php?p=761400#p761400
Byli szybsi.

Gdy nadal będzie się serwowało żarcie się biskupa z księdzem, gdzie ani jeden nie potrafi ze sobą rozmawiać nie mówiąc o przebaczeniu, zamykało usta księżom w rodzaju Malińskiego, a usilnie promowało rodzaj katolicyzmu w wersji o. Rydzyka, to nie zdziwi gdy za 10 lat odsetek spadnie do 15%

ISKK wreszcie opublikował najnowsze dane.
Trend spadkowy wydaje się wyhamowywać. Poziom uczestnictwa w rytuałach podstawowych (tzw. msza święta) ustabilizował się mniej więcej na około 30% społeczeństwa, zaś poziom uczestnictwa w rytuałach zaawansowanych (tzw. komunia) wynosi około 12%. O ile pierwszy wskaźnik spada od lat, to drugi nieznacznie rośnie. Moim zdaniem jest to związane ze strukturą wiekową wiernych. Wierni się starzeją, a ludzie starsi częściej przystępują do komunii, stąd wzrost tego wskaźnika. Za to ludzie młodzi niechętnie uczestniczą w rytuałach, nie ma więc kto zastąpić starszego pokolenia i tu należy upatrywać spadku frekwencji w obrzędach. Po jakimś czasie odsetek "komunistów" osiągnie swoje maksimum (sądzę, że właśnie to nastąpiło) i będzie powoli się obniżał, gdyż starsze osoby zaczną umierać, a napływ nowych communicantes będzie mniejszy. Najbliższe lata pokażą czy mam rację.

ISKK tłumaczy to zgoła inaczej:



I na koniec jeszcze dodam, że w Warszawie (w której mieszkam) mniej więcej co czwarty mieszkaniec regularnie bierze udział w obrzędach katolickich.