Hehe, jakbym o moim Ojcu czytał. On wierzy, mocno i głęboko. Jest tylko jeden szkopuł: on sprzedał Kościołowi soczyste "do widzenia" i poszedł do zielonoświątkowców, kiedy zorientował się, że angażuje się w wiarę mocniej od swoich "pasterzy". Tak że myślę sobie, że ewentualna akcja pogłębiania wiary u świeckich katolików zakończy się ich masowym odpływem do kościołów protestanckich. A Episkopat chyba zdaje sobie z tego sprawę...

To nie wiara, ale pyszne idealizowanie swej wiary.
Z czasem może ojciec znów uznać, że on mocniej wierzy niż zielonoświątkowcy.
Ludzi małej wiary, grzesznych, spotkać można w każdym Kościele i zborze.

Akurat. To ja idealizuję Jego...

A problem z "ludźmi małej wiary, grzesznymi" w Kościele katolickim jest tego rodzaju, że najciemniej jest oczywiście pod latarnią. Do kapłaństwa garną się często-gęsto ludzie, którym owszem, podoba się splendor i ta "straszliwa władza" nad Bożym Ciałem, ale kiedy chodzi o codzienną harówkę oracza i siewcy - a co mi tam! Msze przecież odprawiam, czego wy jeszcze ode mnie chcecie...

Chyba jednak nie, bo takie zagrożenie już było w Polsce na dużą skalę pod koniec lata 70 i przez lata 80 kiedy zaistniały Oazy i Odnowa w Duchu Świętym bardzo pogłębiające wiarę u świeckich katolików, a jednocześnie otwarte na wpływy protestanckie.
Wtedy tylko znikoma część świeckich katolików, zafascynowana niektórymi protestanckimi kaznodziejami przeszła do zielonoświątkowców, lub wyznań ewangelikalnych.
Większość z nich pozostała w katolicyzmie, a niektórzy stali się kapłanami, zakonnikami, zakonicami, aktywnymi działaczami świeckimi. Właśnie dlatego, że odczytali swoje powołanie w pracy na rzecz tego, by pasterze angażowali się o wiele bardziej niż do tej pory.
Zamiast odchodzić zdecydowali się sami to, swoją pracą zmienić i sami stac sie pasterzami. W ten sposób ta grupa świeckich dostarczyła "kadr" Kościołowi.

Przecież TAKĄ SAMĄ odpowiedź dają chyba wszystkie religie świata!!!



Ciekawe, czyli chrzest jest jest nieskuteczny dopóki ktoś nie uwierzy w ten kerygmat (cokolwiek to znaczy)?? To chyba nie jest interpretacja katolicka.

Jajko

Ponoć Ty także (potwierdź lub zaprzecz!) zostałeś ochrzczony jako niemowlę. Czy Twój chrzest jest skuteczny? Czy prowadzisz życie chrześcijańskie w pełnym tego słowa znaczeniu? Kim Ty jesteś?

Zależy jak definiować skuteczność chrztu i co ma być jego skutkiem? Wg mnie chrzest to zwykłe czary-mary, ale wg Kościoła to zmycie grzechu pierworodnego (cokolwiek to znaczy) - i chyba ten efekt jest niezależny od tego czy niemowlę w coś wierzy czy nie?

Tak, ja zostałem ochrzczony, gdy byłem nieświadomym niczego dzieckiem, ale życia chrześcijańskiego w pełnym znaczeniu nie prowadzę.

Jajko

Więc sam dostrzegasz, że samo polanie wodą i wypowiedzenie reguły sakramentalnej nie jest wypełnieniem do końca warunku stania się nowym stworzeniem, chrześcijaninem. Odnotowany w księgach parafialnych chrzest jest formalnym włączeniem dziecka (człowieka) do wspólnoty jaką jest Kościół.

Gdy ktoś chce stać się chrześcijaninem, musi przejść pewną drogę i wtajemniczenie złożone z wielu etapów. Można tę drogę przejść szybciej lub wolniej. Zawsze powinna ona zawierać kilka istotnych elementów: słuchanie głoszonego słowa, przyjęcie Ewangelii (Dobrej Nowiny, kerygmatu), które pociąga za sobą nawrócenie, wyznanie wiary, chrzest, wylanie Ducha Świętego, dostęp do Komunii eucharystycznej.

Wtajemniczenie w ciągu wieków ulegało wielu zmianom, zależnie od okoliczności. W pierwszych wiekach Kościoła wtajemniczenie chrześcijańskie było bardzo rozbudowane i obejmowało długi okres katechumenatu oraz szereg obrzędów przygotowawczych, które wyznaczały liturgicznie drogę przygotowania katechumenalnego. Jego zwieńczeniem była celebracja sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrztu, bierzmowania i Eucharystii).

Chrzest dzieci stał się w Polsce w szerokim zakresie zwyczajną formą celebracji tego sakramentu, i te szereg obrzędów przygotowawczych stało się jednym obrzędem, który zawiera w sposób bardzo skrócony przygotowujące etapy wtajemniczenia chrześcijańskiego. Dlatego chrzest dzieci ze swej natury wymaga katechumenatu pochrzcielnego. Nie chodzi tylko o późniejsze nauczanie, lecz także o konieczny rozwój łaski chrztu w miarę dorastania osoby.

Weź przykład z siebie: nie przeżyłeś katechumenatu pochrzcielnego więc jesteś jaki jesteś. Podobnie jest u wielu, którzy z nazwy (w/g prawa) są chrześcijanami.

Gdyby Kościół i rodzice nie dopuszczali dziecka do chrztu zaraz po urodzeniu, pozbawialiby je bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym. Dlatego Twoi rodzice podarowali Ci prezent w/g nich najlepszy na rozpoczynające się Twoje życie. Co z tym prezentem dotychczas zrobiłeś a co zrobisz - to już tylko zależało i zależy od Ciebie!

@zsoborniki, jest jedno ALE. To nie dziecko jest winne, ze tego "katechumenatu pochrzcielnego" nie mialo.
Za to dopowiadaja jego rodzice i Kosciol lokalny.
Widac obie strony zawiodly. A jezeli obie zawiodly, to trudno, zeby dziecko po dorosnieciu wiedzialo, ze ma jeszcze pojsc tam i poczytac to, a w ogole to tylko ta wspolnota zapewni mu wlasciwe wtajemniczenie. Juz sie na tych najwazniejszych filarach przekazywania wiary zawiodlo i zanim zrozumie, ze Kosciol to wspolnota grzesznikow i tez ma prawo do bledow, musi spotkac Jezusa. Ale gdzie, jezeli jego najblizsze "koscielne" otoczenie zadnego wtajemniczenia mu nie zapewnilo?

Dopoki parafie (bo to one sa Kosciolem lokalnym) nie beda tej katechezy pochrzcielnej zapewniac, dopoty bedzie coraz gorzej.

Kael

Dlatego Duch Święty ponad 50 lat temu (Sobór Watykański II) podpowiedział (uzmysłowił) odpowiedzialnym za Kościół, że w tej wspólnocie występują zjawiska takie jak desakralizacja, dechrystianizacja i wreszcie kryzys wiary.

Na każde z tych zjawisk w Kościele Duch Święty za pośrednictwem Ojców Soborowych dał odpowiedź, którą można streścić następująco:

- na desakralizację w Kościele - odnowiona liturgia, na szczeblu parafii - liturgia żywa (dopuszczono świeckich do wypełniania niektórych czynności liturgicznych : czytanie Słowa Bożego, modlitwy wiernych, procesja z darami...)

- na dechrystianizację w Kościele - odnowa teologiczna, na szczeblu parafii - neokatechumenat (jest wprowadzany przez proboszczów może jeszcze nie masowo ale wprowadzany)

- na kryzys wiary w Kościele - ekumenizm, na szczeblu parafii - wspólnota jako znak (powstają wspólnoty i rodzi się parafia jako wspólnota wspólnot).

Dopóki członkowie Kościoła (świeccy i duchowni) nie zaczną rozumieć, co daje Sobór i nie otworzą się na nauczanie kolejnych posoborowych papieży i nie zaczną nauczania praktykować, to zjawiska powyższe będą narastać lecz nie do takiego stopnia, by przemogły Kościół. W Kościele zawsze będzie istniała sól i zaczyn, i dlatego "bramy piekielne nie przemogą go".

Kościół zawsze będzie sakramentem (znakiem) zbawienia. Kto to dostrzeże wygra życie!.

Tyle, ze neokatechumenat nie ma zastapic normalnej pracy w parafiach: Liturgii, katechezy, nauki religii, nabozenstw. Moze co najwyzej uzupelniac. To nie jest droga dla kazdego.

Kael
Nikt nie mówi, że ma zastąpić! Ma parafia wykorzystywać tą sprawdzoną formę w czasach, gdy chrześcijaństwo znaczyło chrześcijaństwo a wielu chciało być chrześcijanami, gdyż we wspólnotach (gminach, dzisiejszych parafiach) praktykujących katechumanat widziało znaki wiary, znaki jedności i miłości w wymiarze krzyża!

Zaraz, zaraz nie tak prędko. Jakie wtajemniczenie złożone z wielu etapów? Czyżby chodziło Panu o takie, gdzie mówi się katolikowi, że nie może poznać od razu całej prawdy o zbawieniu, ale musi to robić etapami nie wiedząc co jest dalej, dopóki nie zaliczy etapu wcześniejszego? Niech Pan tu nie sieje herezji, Kościół nigdzie tak nie naucza. Dobra Nowina dostępna jest każdemu i powiadam Panu, że wbrew temu co Pan pisze, jest wielu prawdziwych chrześcijan, nie tylko z nazwy, którzy nie przeżywali "katechumenatu pochrzcielnego"

Piszesz:"Kościół nigdzie tak nie naucza." Zajrzyj proszę do Katechizmu Kościoła Katolickiego
Dla ułatwienia podaję, gdzie można znaleźć naukę Kościoła dotyczącą sakramentu chrztu.

Katechizm Kościoła Katolickiego. Część druga: CELEBRACJA MISTERIUM CHRZEŚCIJAŃSKIEGO
Dział drugi: SIEDEM SAKRAMENTÓW KOŚCIOŁA
Rozdział pierwszy: SAKRAMENTY WTAJEMNICZENIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO (1212-1419)
Pozdrawiam Ciebie brunero

zsborniki nie leć tu neonkowymi sformułowaniami:) bo możesz być źle zrozumiany a nikt poza neonkami nie używa takich sformułowań.
Nie ma czegoś takiego jak "nieskuteczny chrzest". Chrzest - u nas pewnie w 99% dzieci- jest ważnie przyjęty i zawsze skuteczny. Łaska chrztu działa zawsze. Księża ładnie to określają jako "niezatarte dotknięcie naszej duszy" itp
To czy rodzice będą w dziecku kształtować dalej wiarę- a potem czy dziecko dorastając samo wybierze drogę wiary - to jest osobny temat.