Cóż, prokurator nie jest lekarzem. Skoro złożono takie zawiadomienie, to prokurator musi jedynie rozważyć, czy jest ono "wiarygodne". Faktem jest, że nigdzie o takim zagrożeniu dla matki nie było mowy, o tym, czy wystąpiło, rozstrzygną zapewne biegli.

To dość kuriozalne, że eksperci orzekną, czy ciąza jest zagrożeniem życia. A jeśli wspaniali naukowcy stwierdzą, że ciąża jest zagrożeniem zycia, to ZOSTANIE PRAWNIE ZAKAZANA? I kto bedzie karany? Kobieta czy mężczyzna?

Zaiste w dziwnych czasach żyjemy.

A mi się wydaje, że tu chodzi o kasę. Prowokację ktoś sfinansował. Lobby aborcyjne? Konkurent Chazana?

MARIEL napisał(a):

Johnny99 napisał(a):

Odpowiedź ks. prof. Szostkowi: http://gosc.pl/doc/2045711.Ks-prof-Szostek-sie-myli.

Myślę, że ks. prof. Szostek powinien się do niej odnieść[...]

J. Gugała napisał(a):

Uważam, że prof. Chazanowi należy się dziś wsparcie. Żałuję, że nie doczekał się go ze strony ks. prof. Andrzeja Szostka.

Być może się jeszcze doczeka. Wszyscy jesteśmy omylni, a ks. prof. Szostek należy raczej do osób, które potrafią przyznać się do błędu.

"Ks. prof. Andrzej Szostek MIC pod wpływem wypowiedzi kard. Gerharda Müllera, prefekta Kongregacji Doktryny Wiary, koryguje swój pogląd, że lekarz odmawiający aborcji ze względu na klauzulę sumienia, ma obowiązek respektować polskie prawo nakazujące mu poinformowanie, gdzie można tego dokonać.


A oto pełen tekst oświadczenia ks. prof. Szostka, przekazanego KAI:

Reakcja na wypowiedź kard. Gerharda Müllera, prefekta Kongregacji Doktryny Wiary

[...]

W rozmowie z redaktorem PAP, a następnie w Oświadczeniu przekazanym KAI i PAP broniłem dwóch tez: po pierwsze, twierdziłem, że stosowanie się do zawartego w paragrafie 39 "Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty" obowiązku poinformowania (przez lekarza korzystającego z klauzuli sumienia) pacjentki o miejscu, gdzie może dokonać ona legalnej aborcji, nie jest z gruntu nagannym moralnie aktem współudziału w niej. Po drugie twierdziłem, że jeśli lekarz uzna, iż na udzielenie takiej informacji nie pozwala mu jego sumienie, to ma przed sobą trzy możliwości działania: zmiana zawodu, zmiana miejsca pracy (z państwowej instytucji na taką, gdzie przepisy państwowe nie obowiązują), albo akt obywatelskiego nieposłuszeństwa polegający na poinformowaniu zainteresowanych o swej decyzji nie respektowania wspomnianego paragrafu 39. Za moralnie niedopuszczalne uznałem natomiast wyjście czwarte: zatrudnienie się w państwowej instytucji z zamiarem nie przestrzegania wszystkich praw w niej obowiązujących.

Z wypowiedzi kard. Müllera jasno wynika, że - jego zdaniem - pierwsza moja teza jest błędna. Jest to opinia dla mnie, jako katolika, ważna i wiążąca. Nie miejsce tu, bym przywoływał racje, które mnie do głoszenia pierwszej tezy skłaniały. Świadom byłem, że jest to kwestia trudna, dlatego do pierwszej tezy dołączyłem drugą. W świetle wypowiedzi prefekta Kongregacji Doktryny Wiary lekarzom zatrudnionym w szpitalach państwowych i nie zamierzającym zmienić ani miejsca pracy, ani swej lekarskiej specjalności, pozostaje jedynie akt obywatelskiego nieposłuszeństwa. Takie nieposłuszeństwo musi być jednak jawne. Nadal podtrzymuję drugą moją tezę: za moralnie naganną uważam decyzję zatrudnienia się w jakiejś instytucji z ukrytym zamiarem nie przestrzegania przepisów w niej obowiązujących. Opinia moja odnosi się nie tylko do lekarzy, wiąże ona nas wszystkich, niezależnie od typu pracy, jaką wykonujemy. Cel nie uświęca środków.
[...]

Przepraszam wszystkich, których moja pierwsza teza oburzyła lub zgorszyła; głosiłem ją w szczerym przekonaniu o jej słuszności. Argumenty za jej słusznością nadal uważam za godne uwagi i dyskusji, ale dla katolika opinia prefekta Kongregacji Doktryny Wiary jest już argumentem, w tej konkretnej sprawie decydującym."

Całość: http://info.wiara.pl/doc/2065537.Ks-pro ... oja-opinie

A to są takie?



Przepisy dotyczące informowania obowiązują wszystkich lekarzy, nieważne, gdzie pracują.

Chcący być ścisłym to słowa Chazana, nie moje. Akurat na ten fragment jego wypowiedzi nie zwróciłam uwagi, skupiłam się na czym innym.

Ok, to już wiemy. A czy lekarz o innej niż ginekologia specjalizacji także ma obowiązek wiedzieć i informować gdzie można dokonać aborcji?

Poza tym te jego słowa mają charakter uwagi ogólnej, nie dotyczą wyłącznie lekarzy:

Nadal podtrzymuję drugą moją tezę: za moralnie naganną uważam decyzję zatrudnienia się w jakiejś instytucji z ukrytym zamiarem nie przestrzegania przepisów w niej obowiązujących. Opinia moja odnosi się nie tylko do lekarzy, wiąże ona nas wszystkich, niezależnie od typu pracy, jaką wykonujemy. Cel nie uświęca środków.

Zapewne nie.



Z tego wynika, że za "moralnie naganne" uważa ks. prof. Szostek specjalizowanie się w ginekologii lekarzy-katolików, którzy nie mają zamiaru dokonywać aborcji.. dobrze, ale co jeżeli owe przepisy same są moralnie naganne?

Czyli jednak nie wszystkich, a tylko tych o konkretnej specjalizacji. Przynajmniej tak zakładamy, bo widzę że Ty też pewności nie masz.
Nie wiem do końca czy wiem o co Ci chodzi, ale jeśli coś jest moralnie naganne to chyba nas nie zwalnia z zasad, które wyznajemy?

Na przykładzie z PRL-u, ludzie kradli co się da usprawiedliwiając się w ten sposób, że państwo też ich okrada i to jeszcze bardziej. Daleka jestem od potępiania kogokolwiek, ale czy takie postępowanie było na pewno ok?

Wszystkich w sensie: niezależnie od formy działalności.



Jestem prawie pewien, po prostu miałem ciężki dzień i nie chce mi się już sprawdzać w przepisach



Teraz ja nie bardzo rozumiem, o co ci chodzi.



Nie było, bo kradzież jest moralnie naganna, co wynika wprost nawet z samego Dekalogu. Ale przestrzeganie przepisów to co innego, zwłaszcza tych moralnie nagannych.

No i właśnie o to chodzi, jeśli wiadomo jakie przepisy obowiązują w danej instytucji i wiadomo, że przestrzegając ich bylibyśmy w konflikcie z własnym sumieniem to nie należy się w niej zatrudniać z ukrytym zamiarem, że się nie będzie ich przestrzegało (bo są niemoralne).
Fakt, że jakaś instytucja nie jest w porządku/obowiązują w niej niemoralne przepisy nie oznacza, że my także możemy oszukiwać (tu zatrudnić się wiedząc z góry, że trzeba będzie łamać obowiązujące w niej przepisy).

Ale my nie mówimy o zatrudnieniu, tylko o wyborze specjalizacji. Konkluzja jest tu taka, że wybór przez lekarza-katolika specjalizacji - ginekologii sam w sobie jest moralnie naganny. Jeżeli problemem jest "oszustwo" - to co wtedy, gdy zamiar ten jest jawny? Np. przez podpisanie Deklaracji Wiary?

Naprawdę? Myślałam, że raczej o zatrudnieniu, może to dlatego że też miałam męczący dzień ;)
To jest ciekawy problem. Szostek wyraźnie odniósł się do ukrytego zamiaru...
Cóż, no wydaje mi się, że to byłoby analogiczne do sytuacji, gdyby jakiś pracodawca zatrudnił mnie pomimo tego, że uprzedziłam go iż będę łamać jakiś tam punkt zakładowego regulaminu.
O oszustwie nie ma tu już mowy, więc chyba z etycznego punktu widzenia byłabym bez skazy...
Ale jeszcze sobie daję czas do namysłu w tej sprawie ;)

cała dyskusja typu że ginekolog katolik który np nie chce dokonywać aborcji powinien przyjmować tylko prywatnie jest tak absurdalna że czasem zaczynam wątpić, naparwdę. A wynika to z całkiem chorego systemu NFZ, nie dajcie sobie wyprać mózgów że tak ma być i to jets normalne.
Jesteś katolikiem, chcesz chodzić do lekarza katolika. Masz prawo. Wybierzesz na wolnym rynku ubezpieczalnię która ma podpisaną umowę z lekarzem katolikiem i za twoją składkę pójdziesz tam gdzie chcesz, rozumiesz?
Jesteś ateistą, popierasz np aborcję w wyniku podejrzenia (bo to zawsze jest tylko podejrzenie) choroby genetycznej. Wybierając ubezpieczalnię upewnisz się czy ma podpisaną umowę z miejscem gdzie w razie czego tej aborcji ktoś dokona. I tyle. Tu nie ma żadnej dyskusji, monopol NFZ jest chory pod każdym względem, i każdy z nas ma prawo żeby jego składka zapewniała mu opiekę takiego lekarza do jakiego chce chodzić!!!!!
Ja np chodzę wyłącznie do ginekolożki katoliczki pomimo że trzeba odczekać swoje bo dziki tłum ma przed gabinetem Nie życzę sobie np komentarzy że NPR jest do bani, że więcej niż dwoje dzieci to patologia czy narzucania się z receptą na tabletki których nie chcę i nie potrzebuję.
I proszę nie wyskakujcie już z argumentami o używaniu świadomości jako wykładniku człowieczeństwa. Moje najmłodsze dzieci urodzone w 34 tygodniu ciąży zaczęły przejawiać jakiekolwiek kumanie mając blisko 2 miesięcy. A wcześniej co? Nie poznawały, nie uśmiechały się, nie gaworzyły, większość czasu przesypiały, jak to wcześniaki. Nie mogę powiedzieć że były świadome po urodzeniu Czy to oznacza że nie były ludźmi?

Właśnie!!!
Trzeba pamiętać o kilku faktach:
1. Nie wszyscy w Polsce są katolikami .
2. Służba zdrowia (NFZ) jest dla wszystkich, również dla tych którzy nie są katolikami, oraz tych którzy nie akceptują nauki KrK.
3. Jeżeli lekarz kieruje się katolicką nauką to każdy potencjalny pacjent musi o tym wiedzieć, tak aby mógł podjąć decyzję, czy chce opiekę takiego lekarza.

Sugeruejsz może, aby na wizytówce lekarza było zaznaczone, że jest człowiekiem bez sumienia spełniajacym wszelkie nakazy prawa. Moralne i niemoralne. Etyczne i nieetyczne.

Omijałbym szerokim łukiem takich "lekarzy".

Przeczytałam na stronie Joanny Najfeld http://mamproces.pl/?p=991]
" Podobno to dziecko było powołane do życia w technologii in vitro.
Ryzyko wad wrodzonych przy in vitro jest o wiele wyższe niż w naturze. Oczywiście żadnej kary za kalectwo dziecka nie zapłaci laboratorium in vitro. Może nawet dostało dofinansowanie z naszych podatków? Zapłaci za to
najlepszy szpital położniczy w Warszawie, bo dziecko pozostawił przy życiu i chciał mu zaoferować opiekę medyczną."