A dlaczego trzeba ich traktować jednakowo, skoro są różnice między ich sytuacjami?

Są różnice wynikające z wybranego zawodu, niemniej nie może być tak, że w jednym zawodzie ktoś może zasłonić się konfliktem sumienia i nie wykonywać wszystkich obowiązków, a w innym nie.

Dlaczego nie może być? Zawody są przecież różne i różne są też wymagania, jakie stawiają tym, którzy chcą je wykonywać.

Etyka jest w ten sposób ponad prawem, że prawo stanowione jest emanacją etyki rządzących. Jeżeli więc ktoś usiłuje zmienić cudzą etykę drogą dyskusji, nie popełnia przestępstwa. Natomiast podejmowanie czynności sprzecznych z prawem w imię własnej etyki jest przestępstwem.

Problem więc sprowadza się do tego, że pewna grupa osób, trzymając się litery prawa stanowionego, występuje przeciwko etyce rządzących, od której to prawo jest pochodzi. Co budzi zrozumiały sprzeciw wszystkich, którzy ową etykę rządzących uznają za własną.

Co więc nastąpi?

• Zostanie zachowane status quo a w poszczególnych przypadkach będą rozstrzygać sądy. Ku niezadowoleniu wszystkich wyznających etykę rządzących

albo

• Prawo zostanie zmienione aby uniemożliwiać podobne praktyki, co spowoduje wzrost napięcia społecznego i przyczyni się do dalszej destabilizacji.

Trudno wyczuć co się stanie. Rząd ma dość kłopotów i bez tego.

Dlatego też albo wszyscy mogą zasłaniać się etyką i odmawiać realizacji wybranych wymagań albo nikt. Nie może być tak, że jeden może a drugi nie.

Oczywiście, że może tak być, bo zawody są różne i różne są też wymagania, jakie stawiają tym, którzy chcą je wykonywać.

Oczywiście. Czego innego wymaga się od piekarza, a czego innego od papiarza. Każdy jednak powinien spełniać wszystkie stawiane wymagania, a nie tylko wybrane zgodnie z własnym sumieniem/widzimisię. Jak się komuś wymagania nie podobają, to niech nie zostaje piekarzem czy papiarzem. Proste?

Zależy, bo np. w zawodzie piekarza raczej nie wykonuje się czynności sprzecznych z wiarą katolicką (lub z jakimś innym światopoglądem), stąd też jakoś nie słychać, by piekarze domagali się klauzuli sumienia. A w zawodzie lekarza-ginekologa, w krajach, gdzie aborcja jest legalna, wykonuje się. To jest ta różnica. A druga istotna kwestia jest taka, że można być lekarzem-ginekologiem i nie wykonywać aborcji, bo to nie należy do istoty zawodu ginekologa.

Skoro już o piekarzu mowa, to oczywiście że wykonuje się czynności sprzeczne z wiarą katolicką! I z innymi światopoglądami też. No i sprzeczne z sumieniem piekarza. Pełno tego! Wystarczy się zastanowić. No i czy piekarz powinien mieć możliwość zastosowania klauzuli sumienia i odmowy wykonywania części obowiązków bez żadnych konsekwencji?

No ale jakoś się piekarze nie zastanawiają, więc czemu miałbym to robić za nich?



Cóż, jeśli piekarze kiedy zażądają takiej klauzuli w stosunku do jakichś swoich obowiązków, to pomyślimy, na razie o niczym takim nie słyszałem, a mnie osobiście nic nie przychodzi do głowy

No więc jak się zastanawiam dość ogólnie - czy jeśli komuś przyjdzie do głowy taka klauzula sumienia, to powinna być z miejsca akceptowana? A jeśli nie, to kto i na jakiej podstawie ma rozstrzygać, że temu się należy, a innemu nie? I czy w ogóle potrzebne jest rozstrzyganie? Skoro wg niektórych etyka stoi PONAD prawem, to czy każdy powinien mieć prawo do odmawiania wykonywania obowiązków JEGO ZDANIEM sprzecznych Z JEGO WARTOŚCIAMI etycznymi?

Nic nie powinno być "z miejsca" akceptowane, należy przedstawić argumenty



Zapewne ustawodawca, na podstawie racjonalnego rozważenia problemu



Pytasz o moje zdanie? Nie, nie jest. Jestem liberałem, więc jestem za tym, by każdy sam decydował o tym, co robi, a czego nie



Wg każdego etyka stoi ponad prawem. Nie znam w każdym razie nikogo, kto by twierdził inaczej (aczkolwiek z pewnością się tacy zdarzają, ale raczej nie są liczni).



Prof. Zoll np. uważa, że tak. Pisał o tym niedawno w Tygodniku Powszechnym. Jego zdaniem, w Polsce obowiązuje generalna klauzula sumienia, wyprowadzana z norm konstytucyjnych. Ustawa o zawodzie lekarza zatem, jego zdaniem, w ogóle nie wprowadza klauzuli sumienia, tylko zakreśla ramy obowiązywania owej generalnej klauzuli sumienia dla wyszczególnionej grupy zawodowej (lekarzy).

Aha, czyli zdaniem prof. Zolla KAŻDY może odmówić wykonania obowiązku jeśli ten jest NIEZGODNY z jego sumieniem, tak?

Nie mam akurat dostępu do tego konkretnego tekstu, natomiast jakiś czas temu prof. Zoll, również na łamach TP, wypowiedział pogląd, iż: Żaden system prawny w demokratycznym państwie nie może zmuszać człowieka do postępowania wbrew jego wewnętrznemu głosowi.

Toż to czysta droga do anarchii! Zgadzasz się z prof. Zollem?