Lars jak pieknie napisałeś o kapłanach. tak bardzo potrzeba modlitwy za kapłanów, aby "nie ustali w drodze"

Ale myslę ,że kapłaństwo jest trudne, ale macierzyństwo, ojcowstwo jeszcze trudniejsze.

Kapłan jest kapłanem zawsze. Nie ma urlopu od kapłaństwa ,tak jak nie ma urlopu od macierzyństwa i ojcowstwa.

No cóż Lars jesteś tu moimi ustami. Postanowiłem nic nie dodawać i nic nie ujmować.
e-sko wczytaj sie Lars odpowiedział Ci za mnie
awe nie rozczulaj sie może nad pieknym pisaniem - najważniejsze że ktoś pisze prawde

Szczęść Boze!
bardzo zdziwiły mnie te dwa posty. Ich autorzy próbują udowodnić uprzywilejowane miejsce kapłanów w Kościele, wyższość ich powołania nad powołaniem osób świeckich. na religii w szkole uczono mnie zaś, że każde powołanie ma taką sama wartość, nie ma "lepszego", ani bardziej szczególnego. Tą myśl wyraził e-sko:
W pełni sie z tym zgadzam. Powołaniem każdego człowieka jest świętość, każdy dąży do niej inną drogą. Czy to osoba powołana do kapłaństwa, czy też do małzeństwa lub życia w samotnosci , każdy powinien dobrze wypełniać swoje obowiązki. To też było powiedziane już przez e-sko, a potem powtórzone przez Larsa, z tym, że e-sko mysl tę wyraził w 1 zdaniu, a Lars napisał elaborat. Zauważam, że Lars i Gość nie rozumieją intencji e-sko, który w ani jednym zdaniu nie umiejsza roli kapłanów w życiu nas wszystkich- patrz cytaty wyzej. Sama byłam w szoku, kiedy ksiądz na religii mówił o równosci powołań, ponieważ sama kiedyś, podobnie jak Lars dziś, uważałam, ze kapłaństwo jest powołaniem szczególnym.

Sami żyjąc w świetości pozdrawiajmy wszystkich parafian i życzmy im świetych wikarych i jeszcze świetszych proboszczów

Kawa? Niczego takiego nie próbowałam udowodnić, takich słów nie tylko nie pisałam, ale i nie cytowałam?
Zgadzam się z Tobą... A pisalam o jednakowym - maksymalnym powolaniu do świętości wszystkich, niezależnie od powołania... (głupio brzmi, ale chyba wiadomo, o co chodzi?)
Pozdrowienia

bardzo przepraszam Jotkę. Zaszła oczywista pomyłka- cytowana przeze mnie wypowiedź była napisana przez Gościa. Mam prośbe do Gościa- proszę zaloguj sie, lub używaj jakiegoś nicka, wtedy łatwiej będzie uniknąć podobnych omyłek. no chyba, że sie boisz pokazac twarzy.

Jeśli chodzi o szczególność powołania kapłanskiego, zależy z jakiej strony się na to patrzy. Jeśli bowiem mówimy o świętości, do której kazdy z nas ma dążyć, to owszem - jest ono tak samo ważne jak powołanie tego, który do tej świętości dąży np. przez małżeństwo.
Jeśli jednak wejdziemy na grunt służby w Kościele, to kapłaństwo bezsprzecznie stoi na pierwszym miejscu. Bez kapłaństwa nie ma sakramentów (z wyjątkiem chrztu i małżeństwa); nie będzie spowiedzi, Mszy św. i innych sakramentów które służą nam w zdobywaniu świętości. A gdzie nie ma Eucharystii, tam nie ma jedności. Dlatego św. Ignacy Antiocheński (+107) powiedział w jednym z listów: Gdzie nie ma kapłanów, tam nie ma Kościoła.

Kawa
W dalszym ciągu upieram się przy swoim stwierdzeniu, że Kapłaństwo jest szczególnym powołaniem.
Jeśli Dobrze Cię zrozumiałem, to kwestionujesz moje wypowiedzi dlatego, że uważasz, iż pomniejszam rolę i zadania innych powołań, kosztem tego jednego. Nic takiego nie napisałem, co świadczyłoby o pomniejszaniu innych powołań.
Pisze, że Kapłaństwo jest szczególnym powołaniem i tylko o tym pisałem w swoich postach. Teraz powiem więcej. Serafin napisał, że bez kapłaństwa nie ma Sakramentów – i to przede wszystkim wyróżnia kapłanów.
Serafin - Bez kapłaństwa nie ma sakramentów (z wyjątkiem chrztu i małżeństwa); nie będzie spowiedzi, Mszy św. i innych sakramentów które służą nam w zdobywaniu świętości. A gdzie nie ma Eucharystii, tam nie ma jedności

Zwrócę jeszcze uwagę na jeden aspekt.
Wszyscy jesteśmy zobowiązani by zachować przykazania, bo one są konieczne do zbawienia.
Doskonałość chrześcijańskiego życia polega na miłości /Boga i bliźniego/ W Ewangelii czytamy „Jeśli kto mnie miłuje będzie zachowywał moją naukę” To dotyczy wszystkich powołań. Polega to na miłowaniu Boga nade wszystko, a nie miłowanie tego co się temu sprzeciwia. Ale jest także inna doskonałość miłości, do której człowiek dochodzi w tym życiu w skutek duchowej dojrzałości np. gdy wyrzeka się także i rzeczy dozwolonych by swobodnie oddać się służbie Bożej.
Pan Jezus powiedział do młodzieńca, który przestrzegał wszystkich przykazań – wskazując mu drogę ku doskonałości – „Idź sprzedaj wszystko co, posiadasz, i rozdaj ubogim” oraz , to, w czym tkwi sedno doskonałości „Chodź za mną”
Jak pisałem wyżej, nie umniejsza to, możliwości doskonalenia się ludzi świeckich, bo każdy ma swoje zadania, jednak powołanie do kapłaństwa to „wybór jednego” z wielu, wyposażonego w odpowiednie charyzmaty i talenty, potrzebne do pełnienia „przewodnictwa.
Stwierdzając jednak wyższość powołań jednych nad drugimi i porównując je ze sobą, biorę pod uwagę nie to, co jest im wspólne [.....], ale to, co je różni. Gdy chodzi o kapłanów należy w nich uwzględniać stan, święceń i urząd. /O tym pisał Serafin/
[color=blue]Przez święcenia człowiek jest powołany do sprawowania najświętszych posług, które świadczy samemu Chrystusowi w Sakramencie Ołtarza, to zaś wymaga większej wewnętrznej świętości. [/color]
Porównując rodzinę, nawet bardzo liczną nad która mają piecze rodzice – nie może się ona równać z parafią, diecezją czy Kościołem. Chyba zgodzisz się ze mną, że Papież nie został powołany bezpośrednio z „rodziny” do swojej posługi a właśnie z Kościoła do którego został wybrany, powołany z pośród wielu.
Mam nadzieję, że teraz wypowiedziałem się w tym elaboracie już znacznie bardziej zrozumiale.
Pozdrawiam, szczęść Boże

taaa, a gdzie zdanie, za przede wszystkim kapłaństwo jest służbą - niedobrze sie stało, ze za Konstantyna kler został tak oddzielony od świeckich - ci ostatni poczuli sie zwolnieni z odpowiedzialności z Kościół jako wspólnotę, ci pierwsi utiwerdzili sie w tym, ze maja monopol na rację.... efekty widac chociażby po reformacji

ja zycze kapłanom normalności w traktowaniu siebie i innych

lars_p - odnosnie słów Jezusa - to często księża mają duzo więcej niż parafianie, wiec akurat to zdanie najlepiej nadaje sie do zakonów, gdzie zakonnicy slubuja ubóstwo a zakonnik nie musi być księdzem

Elka, nie tylko kapłaństwo jest służbą. Życie każdego chrześcijanina powinno być przemieniane na służbę miłości. Czy według Ciebie jest to słuszne, żeby wymagać bardziej od innych, zeby mi słuzyli?

nie serafin ale księża zapomnieli o służebnej roli kapłaństwa i jeśli trochę znasz historię Kościoła to zgodzisz sie ze mną, ze dopiero po Soborze Watykańskim II nastapiło otwarcie kleru na laikat świecki

[przepraszam za uogólnienia, ale siłą rzeczy - skoro temat modlitwy za księży został poruszony - pozostają przypadki księży, którzy nie patrzą służebnie na swoje powołanie]

powiedz mi - czym wg ciebie powinien kierować sie kapłan, który chce służyć wiernym?

Być dla nich. To jest miłość.

konkretniej, jesli możesz jestes przeciez członkiem tego Kościoła - tak domniemuję z twoich tekstów

[piszmy o konkretach - strasznie nie lubie hasełek - miłość, dobro - ale JAK ma to wyglądać w życiu????]

Ale to jest dla mnie jak najbardziej konkretny konkret No chyba, że Pismo św., które mówi o miłości, dobroci jest dla Ciebie niekonkretne...