Centralne święta katolika już niebawem. Triduum, Niedziela i Poniedziałek Zmartwychwstania Pańskiego stają się dla niektórych okazją do ..... konsumpcji i pustych gestów, które bez Chrystusa nic nie znaczą.

Chciałbym poznać wasze zdanie odnośnie tradycji dzielenia się jajkiem podczas np. i tu głównie oto mi chodzi tzw "jajeczka" szkolnego. Osobiście mnie smuci postawa niektórych osób jako że: jajko - tak, Chrystus - nie. Bardzo świeckie podchodzenie do najważniejszych świąt wydaje mi się nadużyciem. Dla jednych Wielkanoc staje się okazją do picia alkoholu, dla innych tylko dniem wolnym od pracy, dla nas ufam że są najważniejszymi wydarzeniami wspominającymi triumf Chrystusa nad Śmiercią. Wiemy że bez Chrystusa Święta Wielkiejnocy są pustymi dniami, gdzie symbolicznie zje się jajko. Analogicznie do opłatka wigilijnego.

Powracając do sedna tematu jakie jest wasze zdanie odnośnie dzielenia się jajkiem nie przy stole wielkanocnym przy którym zgromadziła się katolicka rodzina która wróciła ze święconką i odmówiła modlitwę, gdyż taką postawę się chlubi ale przy stole obok którego stoją osoby kompletnie nieprzygotowane do świąt, uważające święta za okazję do zabawy, gdzie rozpoznawalną postacią jest "zajączek" lub "króliczek" a nie Jezus Chrystus Zmartwychwstały. Czy wtedy w takiej sytuacji dzielenie się jajkiem ma w ogóle jakiś sens ?!? Wg mnie nie ma w żadnym stopniu. Jakie jest wasze zdanie?

[center][/center]

Rzeczywiście - bez Chrystusa nic nie znaczą. Natomiast jeżeli nie zapomina się o Nim, konsumcja zła nie jest.Dlaczego uważasz, że to nie ma sensu?

Masz rację szakal z tymi zajączkami. Są obce polskiej tradycji i powinniśmy je przestać kupować. Coraz mniej osób pamięta o Baranku jako symbolu Chrystusa Zmartwychwstałego, a do koszyczka wkłada
właśnie czekoladowego króliczka i..... pomarańcze. Nie wiedzą też dlaczego święci się chrzan, jajko, wędlinę itp Wczoraj był u nas kiermasz wielkanocny i nie było serowych gomółek. Ja ich już nie umiem robić, to smutne...

Chrześcijańskie świętowanie i świeckie obchodzenie Wielkanocy nie muszą ze sobą kolidować.

Ja bym tak w czambuł nie potępiała tego wyłącznie symbolicznego czy tradycyjnego dzielenia się jajkiem (opłatkiem). Owszem, dziś może dla tych ludzi nie ma to wymiaru religijnego, najważniejszego. Ale wszelkie dzielenie się, wzajemna życzliwość, dobre słowo - to przecież są owoce Zmartwychwstania. Tradycja (dobra tradycja) ma to do siebie, że jest nośnikiem wartości ponadczasowych. Jest rodzajem formy, do której wkłada się to, co się rozumie, czym się żyje. Kto wie, może ten człowiek, który dziś uznaje zajączka, za parę lat odnajdzie właściwy sens Zmartwychwstania i wypełni formę treścią. A jeśli nawet tej formy, dziś może pustej, zabraknie?
A czy my sami, uznający się za wierzących i starający się świętować "jak należy", rozumiemy wszystkie znaki z natury chrześcijańskie? Zgoda, zajączek nie (chociaż spotkałam się z powiedzeniem, że wierzącemu nawet zając na Wielkanoc nie przeszkadza), ale baranek - jak najbardziej. A czy pamiętamy o tym, że baranek wielkanocny powinien stać na własnych czterech nóżkach (bo przecież jest żywy), zaś na szyi powinien mieć czerwony, krwawy ślad po rytualnym cięciu (został naprawdę zabity)? Niby drobiazg, a tłumaczy wiele.
Świat znaków religijnych, w tym liturgicznych, to niesamowite bogactwo, po które warto sięgać. A tradycja? Jest wspaniała książka "Rok kościelny a polskie tradycje". Co byśmy dziś powiedzieli, gdyby ktoś w Wigilię nie wziął do ręki igły, żeby nie skaleczyć ducha? Albo chodził po sadzie w któreś święto (nie pamiętam, które) i straszył drzewa, żeby dobrze rodziły. A przecież ludzie kiedyś traktowali to bardzo serio, równocześnie przekazali nam te zwyczaje, jak też nienaruszony skarbiec wiary chrześcijańskiej. Toteż starajmy się sami dobrze świętować, uczyć nasze dzieci dobrego świętowania i zarazem nie gorszyć się czyimiś słabościami.

Dajcie spokój zającowi wielkanocnemu. Jest popularny w Polsce zachodniej. Może lepiej powyciągajcie ze swoich koszyków półlitrówki - bo i to widywałem.
A może zastanowicie się skąd ten zwyczaj święcenia pokarmu w koszyczkach? Dlaczego pewnego razu modlitwa dziękczynna okazała się "za słaba" ? I skąd symbol np. jajka?

To taki stary,ludowy zwyczaj,podobnie jak topienie Marzanny lub śmingus-dyngus

Jajko to symbol nowego życia. Kościół ( religie ogólnie) przyjął to utożsamiając ze zmartwychwstaniem Jezusa (czyli nowym zyciem)

Śmingus-dyngus to ludowy zwyczaj pochodzenia pogańskiego, zwyczaj świecenia pokarmów przywędrował do Polski ok XII z chrześcijańskiego zachodu Europy.


Chleb - symbolizuje ciało Chrystusa,
Chrzan - mękę Jezusa,
sól - oczyszczenie - wy jesteście solą ziemi,
wędliny - symbol zdrowia, dostatku i płodności,
ser - symbol przyjaźni człowieka z Bogiem,
i oczywiście baranek - symbol Chrystusa, Baranka Bożego.

http://christusrex.brzegdolny.pl/post125.htm - Tekst błogosławieństwa pokarmów wielkanocnych
"Panie Jezu Chryste, Ty w dzień przed męką i śmiercią kazałeś uczniom przygotować paschalną wieczerzę,
w dzień Zmartwychwstania przyjąłeś zaproszenie dwóch uczniów i zasiadłeś z nimi do stołu,
a późnym wieczorem przyszedłeś do Apostołów, aby spożyć wraz z nimi posiłek;
prosimy Cię, daj nam z wiarą przeżywać Twoją obecność między nami
podczas świątecznego posiłku w dzień Twojego zwycięstwa,
abyśmy mogli się radować z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu.

Chlebie żywy, który zstąpiłeś z nieba i w Komunii świętej dajesz życie światu,
pobłogosław † ten chleb i wszelkie świąteczne pieczywo
na pamiątkę chleba, którym nakarmiłeś lud słuchający Ciebie wytrwale na pustkowiu,
i który po swym zmartwychwstaniu przygotowałeś nad jeziorem dla swoich uczniów.

Baranku Boży, który zwyciężyłeś zło i obmyłeś świat z grzechów,
pobłogosław † to mięso, wędliny i wszelkie pokarmy, które będziemy jedli
na pamiątkę Baranka paschalnego i świątecznych potraw, które Ty spożyłeś z Apostołami na Ostatniej Wieczerzy.
Pobłogosław także † naszą sól, aby chroniła nas od zepsucia.

Chryste, życie i zmartwychwstanie nasze, pobłogosław † te jajka, znak nowego życia,
abyśmy dzieląc się nimi w gronie rodziny, bliskich i gości,
mogli się także dzielić wzajemnie radością z tego, że jesteś z nami.
Daj nam wszystkim dojść do wiecznej uczty Twojej tam, gdzie Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków."


Jeszcze:
http://mateusz.pl/czytelnia/mp-s.htm
(KS. MARIAN PISARZAK MIC, Błogosławienie pokarmów wielkanocnych, Kontekst paschalny i postny)

Alus nam na religii ksiądz trochę inaczej tłumaczył znaczenie pokarmów ^^
widze, że także i tutaj jst różnorodność

W podanym przez Elbrusa linku ksiądz ukazuje jak z wiekami zmieniał się zestaw potraw w koszyczku, więc może i symbolika ulegała zmianom.
Podobnie jak różniły zestawy pokarmów śniadania wielkanocnego lub wieczerzy wigilijnej - współcześnie w zależności od regionu Polski występują spore różnice.

Ale malowanie jajek,pisanki to jak by nie patrzeć, zwyczaj ludowo pogański



Skąd takie rewelacje? Przyznam że ja o tym nie słyszałem

Najstarsze pisanki pochodzą z terenów sumeryjskich, w Polsce zwyczaj wszedł ok X w.
Symbolikę części pokarmów znam "od lat" - czyli z rodzinnego domu, cżęści z netu.
Choć w necie można znaleźć jeszcze wiecej potraw niż powszechnie znane - choćby buraki/ćwikła symbolizująca krew Chrystusa.
http://www.nasza-wiara.pl/Blog/wielkano ... armow.html
W moim rodzinnym domu święciło się właśnie także pieprz - ja w swoim kultywuję ten zwyczaj.

O ile pamiętam z rozmów, to owych symboli ma być 7 a doliczyłem się 6-ciu. Może dlatego czciciele świętego jaja (określenie nie moje) dodają jeszcze półlitrówkę

A wszystko zaczęło się od tego, że ktoś znaczący chciał być bardziej święty od innych, modlitwa dziękczynna mu nie wystarczała więc poprosił księdza o pobłogosławienie całego zastawionego stołu. Potem przyszli inni i następni. A że ksiądz nie jest od tego aby kilka dni po domach z kropidłem chodził, szczególnie po gawiedzi, to zaczęli ze sobą reprezentacyjne jadło z prośbą o błogosławieństwo przynosić.
I tak z ludzkiej pychy wyrosła religia czcicieli świętego jaja.

Dwója z liczenia ....chleb lub ciasto, jajko, sól, chrzan, kiełbasa, ser, pieprz (lub w innych rejonach ser) = 7.
A przychodzimy świecić do kościoła także aby pomodlić się, zadumać, przy grobie Jezusa.