Chciałbym Was spytać jaki jest stan wiary w Polsce. Słyszę różne informacje od stron uznających się za chrześcijańskie/katolickie. Jedni księża ogłaszają sukces, że wiele młodych osób wzięło udział w akcji "Nie wstydzę się Jezusa" czy też że duża część Polaków regularnie uczestniczy w Mszach w czasie Wielkanocy lub 100.000 dzieci na polach Lednickich. Z drugiej strony niektórzy mówią, że w Warszawie jest tylko 10% ludzi praktykujących wiarę, coraz więcej osób żyje w konkubinacie czy też nie uczestniczy we Mszy Świętej. To jak to w końcu jest? Jakie jest Wasze zdanie z życia wzięte?

Według mnie jest gorzej, Kościół nie zrobił nic w tej dziedzinie lub tylko spowolnił nieco proces laicyzacji. W kręgu w moich znajomych również coraz więcej osób żyje bez ślubu lub tylko z cywilnym i nie mają nic przeciwko temu.

Jeśli temat się powtórzył lub nie ten dział to przepraszam i proszę o przeniesienie w odpowiednie miejsce.

PS Nie odsyłajcie mnie do książki o tym samym tytule,pytam się o wasze zdanie.

Mamy się wypowiedzieć za ogół?

Moim zdaniem jest źle.
Są zjawiska pozytywne, ale biorąc pod uwagę liczbę osób praktykujących, żyjących sakramentami - jest źle.

Żle czy dobrze, to zależy. Od praktykowania wiary odchodzą ci, którzy jej nie mają, zaś zostają ci którzy rzeczywiście są katolikami nie tylko z nazwy. Masowość przechodzi w jakość, miałkość w gorliwość itd.
Teraz ważne jest żeby ci którzy w okrojonym z wirnych kościele zostaną, rzeczywiście wiedzieli po co w nim są. Według mnie jest to dla KK w Polsce zjawisko pozytywne - czas oczyszczenia, ewolucji można powiedzieć.

niektórzy ludzie, żyją jak chcą. Nie obchodzi ich wiara.

Możemy debatować, tylko że każdy z nas pokazuje subiektywny obraz rzeczywistości, bo do takiego głównie ma dostęp, chyba że czyta jakieś opracowania, lub statystyki na ten temat. Więc razem możemy stworzyć coś w rodzaju katalogu zagadnień i wymieniać się doświadczeniami. Pytanie nie jest jednoznaczne, bo może dotyczyć ogólnego obrazu, w którym "dobrze" oznacza że więszkość ludzi praktykuje szczerym serce, a źle że jest to mniejszość, lub względnegp, czyli jest lepiej niż x lat temu, albo odnieść się tylko do pewnego wycinka np jak młodzież dziś reaguje na słowo Kościół.

Moim zdaniem i wynika to z osobistych doświadczeń mamy powody do radości, oraz powody do smutku. Radość wynika z tego że Kościół żyje rownież we wspólnotach, ktorych trochę jest. Jest tam i młodzież, ale są też ludzie dorośli i starsi, a w przypadku tej ostatniej grupy wcale nie wydaje mi się to takie oczywiste. Z drugiej jednak strony mamy stan faktyczny gdzie ludzie coraz jawniej odchodzą od Kościoła, a może inaczej - nie zdecydowali się w nim być świadomie i dobrowolnie. Lepiej że sami siebie i innych nie oszukują. Dobrze że to wybór, a nie nacisk innych zaczyna być wyznacznikiem. Widzę jednak że nadal wielu ludzi przyjmuje choćby sakramenety z przymusu, lub oczekując korzyści innych niż duchowe. Również pod względem intelektualnym ludzie często nie wiedzą w kogo wierzą i o co w tym wszystkim chodzi. W pewnym sensie katecheza szkolna przydala by mi się dziś bardziej, niż wtedy gdy ją pobierałem.
W moim przekonaniu zatem stawiać trzeba na to aby w każdej parafii jak najszerzej włączać świeckich w dzieło ewangelizacji. Aby powstawały grupy i wspólnoty. Chodzi o życie wiara i żywą wiarę. Nie koniecznie dla tego aby tłumy biły do Kościoła, ale aby wKościele zawsze każdy znalazł środowisko gdzie poczuje się dobrze, a nade wszystko będzie mógł doświadczyć Boga i miłości bliźnich. Chodzi o gotowość. Wiadomo że Eucharytsia jest szczytem, ale nie oszukujmy się że whstarczy kogoś wyślać na Mszę aby wszystko uznać za zakończenie procesu ewangelizacji.

Napisałeś o nowych grupach i wspólnotach, jakie są zakładane. Co jeśli np. w mojej parafii takich wspólnot czy grup nie ma?

Jeszcze coś mi się przypomniało. Są też tacy ludzie, którzy wierzą na swój sposób czyli chodzą do Kościoła, ale nie mają nic złego w seksie przed ślubem (czy są to ignoranci czy może szukają jednak tego Boga?). Odnośnie tego w moim środowisku też jest kilka osób którzy na Facebooku lub lub w życiu realnym mówią że nie wstydzą się Jezusa, ale na przykład uważają że Biblia została sfałszowana czy też SZTUCZNE planowanie rodziny jest czymś dobrym. W mojej parafii jest podobnie na koncert ewangelizacyjny do Kościoła przychodzą tłumy ale na Mszę Św. w sobotę wieczór czy niedzielę już nie za bardzo.

z perspektywy czasu widzę to tak, ze jakieś 20 lat temu, o Bogu się wiele nie mówiło, po pontyfikacie Jana Pawła II był BUM religijny, wiele się mówiło i wiele ludzi wróciło do Kościoła, a potem zaczęły się dyskusje, dzielenie włosa na czworo i duży procent znowu odpadł.
to chyba tak, jak z tym rzucaniem ziarna na różny grunt: jedno ziarno padło na skale, drugie na dobry grunt...itd. teraz widać owoce tej wcześniejszej ewangelizacji.
potem znowu będzie kolejny etap..

Ludzie oddzielają to, co mówi ksiądz od rzeczywistości. Powody są różne.
Przepływ informacji jest dobry, ludzie się uczą, są lepiej wykształceni i w wyniku przemyśleń dochodzą do wniosku, że ksiądz nie zawsze ma rację.
I nie rozumiem "wierzą na swój sposób". Są duchowni którzy Boga przedstawiają jako surowego Ojca, a są tacy którzy Boga przedstawiają jako kogoś kto ma ogromne miłosierdzie. Dwie różne wizje Boga. Na przestrzeni wieków również przedstawianie Boga się różniło- czy to oznacza, że każdy duchowny "wierzy na swój sposób"??

Do Soboru Watykańskiego II panowało przekonanie, że trzeba płodzić dzieci, zgodnie z przykazaniem bibilijnym. Po nim zaakceptowano NPR i już nauka się zmieniła- że trzeba być odpowiedzialnym również w płodzeniu potomstwa, więc kontrola dopuszczalna. Czy to oznacza, że "wierzą po swojemu"?

Masz rację, nie wszędzie takie są. Ale warto je zakładać, choć tutaj wiadomo że i środowisko ma znaczenie i nastawienie ksiedza. Też charakter grup jest różny. No i czy np w małej miejscowoci są chętni. To duże dzieło i duży wysiłek. Bardziej skupiałem się zatem na tym jakie to bogactwo. Ale nie jest to jedyna dobra forma, czy uzupelnienie np Eucharystii. Dlatego też, choć krotkie, to świetne są wyjazdy gdzie zbiera się wielu ludzi np z całego kraju. Warto po prostu szukać doświadczeń aby dawać od siebie i też móc czerpać.

Odwrotnie. KK zrobił i robi dużo, żeby proces laicyzacji przyspieszyć.

z jednej strony bardzo źle,
z drugiej zaś - budzi się do gorącej wiary dużo kapłanów i wiernych,

podział staje się coraz bardziej wyrazisty - aniołowie właśnie znaczą nasze czoła Pieczęcią Boga,
Ci bez Pieczęci Boga, przyjmą pieczęć bestii..

A jak nie przyjmą pieczęci jakiejś "bestii" to co wtedy?

jak nie przyjmiesz to masz szansę na zbawienie,
jak przyjmiesz czip - to już nie masz najmniejszej szansy..
staniesz się w 100% posłusznym bestii

lepiej umrzeć śmiercią ciała, niż przyjąć czip bestii pod swoją skórę

Bardzo bym chciała do jakiejś takiej wspólnoty należeć.