http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/ ... y_.html#MT

Ja go nie potępiam, a wręcz przeciwnie rozumiem i popieram. Człowiek się nieustannie zmienia, zmienia się też jego widzenie pewnych spraw.
Sam to widzę po sobie. Gdy w wieku 20 lat podejmowałem jakieś decyzje, to obcnie widzę że po jakimś czasie podjąłbym inną. Poprostu po iluś latach zacząłem dostrzegać więcej i lepiej. To normalne. Nie da sie wygrać z naturą jak również z miłością. Księża którzy piją czy dają złe świadectwo, to pewnie ci którym zabrakło odwagi, aby zmienić swoje życie. Pozostają w kapłaństwie jakby na siłę, ale stają się sflustrowani nieszczęśliwi itd. Wątpię, żeby Bóg tego chciał.

Po tym co (na drugiej stronie linkowanego artykułu) mówi o kobietach i Kościele, można wnioskować, że to mądry człowiek.

Odpowiadając na pytanie: nie, NIE WOLNO potępić tego człowieka.
Ani tego, ani żadnego innego.
Nie masz (ani żaden inny człowiek nie ma) takiej władzy i prawa.
Co najwyżej czyn możesz potępić. Nigdy człowieka.
Dobrego, niedzielnego wieczoru.
+

Szuba, jakby to był komunista to jak najbardziej należy go zniszczyć.

anmaro, widzę że masz władzę i kompetencje większe, niż Jezus?

Racja. Tytuł wątku jest czysto retoryczny. Więc dla uściślenia - nie potępiam również tego co uczynił.

Nie każdy jednak tak do tego podchodzi. Są i takie głosy:
http://gosc.pl/doc/1426135.Ojciec-odszedl-a-kto-zostal

http://www.fronda.pl/a/o-guzynski-domin ... 25442.html

W sumie nic dodać nić ujać.
Uległ pokusie i własnym wyobrażeniom łamiąc śluby posłuszeństwa i czystości złożone Bogu jego oblubieńcowi, którego wybrał tak jak mąż wybiera żone na całe życie. Jego zachowanie jest gorszące i pokazuje jak sprytnie szatan walczy o ludzkie dusze.
A ci, którzy mówią o jego decyzji jako o dojrzałości, heroicznej odwadze i pójściu za "miłością"... ciekaw jestem jakie mieliby miny jakby usłyszeli od swojej żony czy swojego męża po 20 latach małżeństwa, że odchodzi, bo dojrzał/a i nie chce już być z wami i aktualnie ma inne potrzeby, odchodząc do sąsiada/sąsiadki. Tylko przyklasnąć.

Jak upada chrześcijanin to nagle wyborcza ma swojego bohatera. Jak wcześniej głosił słowo Boże to był tam pewnie na cenzurowanym.
Taka współczesna przypadłość niektórych mediów.
Nie wypada i nie można pochwalać grzechu tymbardziej pokazywanego w świetle kamer jako "piękne i dojrzałe wyzwolenie".
W 100% zgadzam się z Kucharczakiem: "Upadłeś, człowieku, to wstawaj. Ale skoro chcesz leżeć, to nie gadaj, że fruwasz."
Jak bym zdradził moją żonę to nie trąbiłbym dookoła, że to triumf mojej miłości, który pozwolił mi wyzwolić się z jarzma monogami....
piona

A na czy niby polega ten jego "upadek"? Zakonnikowi zmądrzeć nie wolno?

Tiaa...

Trudno mówić o zmądrzeniu czy zgłupieniu, skoro zakonnik mówi, że Bóg dla niego to aktualnie pustka i zgubił sens życia jakie przez 25 lat prowadził w zakonie.
Może lepiej niż gdyby żył w zakłamaniu dzieląc czas między zakonem a kobietą i powodował zgorszenie takim stylem życia.
Czy zmądrzał/zgłupiał sam zdoła ocenić gdy u schyłku życia dokona bilansu.
Faktem jest, że aktualnie swym wiarołomstwem wielu zawiódł, a może nawet zranił.

Widocznie niektórzy oczekują, że teraz były zakonnik stoczy się na margines i będzie cierpiał z powodu swojej decyzji. Ale nie ma się co na nich oburzać, przecież to tylko katolicy .

Odnośnie całej sprawy to uważam, że każdy człowiek powinien mieć prawo do zmiany decyzji. Czy to w zakonie czy w małżeństwie. Jeżeli ktoś uważa, że nie daje rady, nie chce dalej żyć jak dotychczas, to moim zdaniem trzeba uszanować jego wybór. Nawet jeśli nie podoba nam się łamanie ślubów małżeńskich lub zakonnych.

Tiaaa...tylko katolicy głupole przypominają o powinności dotrzymywania ślubów, przyrzeczeń.

Ślubów i przyrzeczeń należy dotrzymywać, ale czy za wszelką cenę i bez względu na koszt?

mauger->

Też tak uważam. Nie chciałabym aby partner był ze mną wyłącznie z musu, bo coś kiedyś ślubował czy obiecywał. Takie kajdany strasznie ciążą, a poza tym moim zdaniem nie o to chodzi w związku. Sama również na coś takiego bym się nie zdecydowała.

Zakonnika oczywiście nie potępiam. Wręcz przeciwnie, szanuję za uczciwość względem siebie i innych, oraz za odwagę podjęcia trudnej decyzji.