Czy JHWH zalicza się do zbioru istot nadprzyrodzonych czy nie? I dlaczego?

Chyba w stosunku do Boga nie mozna precyzowac "przyrodzenia", "nadprzyrodzenia". Skoro istnial zawsze, jest bytem ktorego okreslic sie nie da (w tym wypadku).

Jest to wewnętrzna sprzeczność. Metodologia naukowa nie dopuszcza i nie może dopuścić zaistnienia cudu - nie ma więc logicznej możliwości wykorzystania jej do potwierdzenia cudu.

Ad. Jajko

Nie. Jest tylko swoistą hipostazą, urealnieniem i przejawieniem w fizykalnym świecie Boga i to w sposób dostosowany do mentalności określonych ludzi w określonej epoce historycznej. Jest czterema znakami zapisanymi na materialnym nośniku, nazwą, określeniem, wyobrażeniem na użytek świata przyrody i ludzkich zmysłów od których zresztą sam jest uzależniony, tak, aby ludzie których światopogląd zawiera się w określonych ramach, mogli poprzez ten swego rodzaju katalizator postrzegać i rozumieć Ideę, balansującą na granicy ich możliwości pojmowania.

Nie napisze "mniemanie o Bogu duze", napisze "spore". Dodam poetyckie.

Mnie odrosniecie konczyny by nie przekonalo. Wystarczy uzyc blizniakow jednojajowych, zwlaszcza, gdy ten bez konczyny nie bylby dokladnie przebadany/pobrany material do badan.
W takich przypadkach raczej nalezy podejzewac oszustwo.

Jaka sprzeczność? Mówię o samej metodologii a nie o ocenie czy cud moze wystapic czy nie. Metodologia jest sposobem postępowania spososbem badania. W naukowej nie ma miejsca na "wydaje mi się" czy "mogło tak być". Po prostu zaistnienie danego zjawiska (w tym wypadku cudu) musi byc udowodnione, choc niekoniecznie wyjasnione.
Gdybyśmy- na przykład- zauważyli, ze ktoś ulega wniebowstąpieniu, odrywa sie od Ziemi i szybuje w górę, nie moglibysmy kwestionować samego faktu, pomimo że byłby sprzeczny z prawami fizyki.
Byłby to cud udowodniony choć nie wyjaśniony.

Niekoniecznie; mógł wynaleźć silnik antygrawitacyjny w kieszonkowym rozmiarze i ćwiczył sobie akurat...

Proszę o naukową definicję cudu i wyjaśnienie, czy obecne standardy badań naukowych nad przypadkami cudów są zgodne z Twoją definicją czy nie.



To oznaczałoby odkrycie nowych praw fizyki, dotąd nam nieznanych. A może się nie znam i jeżeli coś jest sprzeczne z prawami fizyki, znaczy że to ze zjawiskiem coś nie tak, a nie z błędnym pojmowaniem przez nas praw fizyki?

Ale odrobinę wcześniej napisałem, ze sprawa musi byc zbadana, a przy badaniu by to wyszło. Krótko mówiac: mamy podejrzenie cudu - badamy.

Gdyby zjawisko sie powtarzało, to byłoby odkrycie nowego prawa (bowiem podstawową cecha prawa jest powtarzalnośc).
W przypadku zaobserwowania czegoś nietypowego oba wymienione warianty moga wchodzic w grę, z tym, ze byłaby to nieznajomosc jakichś praw, które istnieja, a nie błędne pojmowanie istniejących (co trudno sobie wyobrazic). Aby rozsądzic, trzeba badać dalej.

Badać zdarzenie/ zjawisko, które nie jest powtarzalne? Musielibyśmy chyba mieć metodologię potrafiącą badać coś czego nie ma.

Badać na tyle na ile się da, oczywiście. Mozna badać ewentualne ślady, które w większosci przypadków powinny pozostać. Moze byc i tak, ze nie ma czego badać; jest jakaś ilosc zjawisk niewyjaśnionych.

P.S. Chyba warto jeszcze dodać, ze używajac określenia "cud", mamy na myśli (choc nie wyjawiamy), ze ktos go dokonał. Nie interpretuje się tego tak, że cud dokonał sie sam.

Jakie ślady pozostają po uzdrowieniu z choroby, która trwale ustapiła? Co da informacja, że z figurki MB spływaja krwawe łzy? Możesz zbadać skład chemiczny pobranej próbki. I co dalej? Jaki wyciągniesz wniosek? Figurkę prześwieitlisz, zbadasz najnowocześniejszymi metodami w niezależnych laboratoriach badawczych... i dostaniesz NIC.

Chcesz badać naukowo to, kto dokonał zjawiska uznanego za nadprzyrodzone?