Chyba już w jednym opowiadaniu Lema coś takiego było.

Zdefiniujmy "poziom" człowieka.

Ale trzymając się niedomówień. To, o czym piszesz, nie miało nigdy miejsca w historii ludzkości. W czasach takiego Jezusa zwanego Chrystusem wykształconymi ludźmi byli faryzeusze i saduceusze. Wiadomo, co On o nich myślał i jaki my mamy do nich stosunek.

Natomiast współczesnie... trzymając się niedomówień, ale z żelazną konsekwencją, pogląd Twój jest niebezpieczny, i to smiertelnie. Załóżmy bowiem, że czeka Cię ryzykowna operacja. W szpitalu spotykasz dwóch "rzeźników"; powiedzmy, że z jakichś powodów (echem...) masz możność wyboru. Jeden jest fachowcem po wojsku i po wojskowu opryskliwym sukingadem, który traktuje pacjenta omalże jak mięso armatnie. Drugi roztacza wokół siebie atmosferę ni to ojca, ni to księdza, ni to prostaczka Bożego - a problem z nim jest taki, że niestety umiejętnościami pierwszemu nie dorównuje. Wybierasz według fachowości, czy podług uprzejmości?

A to dopiero początek. Ludzkość w końcu zmierza do gwiazd... prędzej czy później, niektórzy z nas opuszczą Ziemię, żeby żyć w środowisku, w którym od wykształcenia i talentu zależeć będzie dosłownie wszystko. Z pewnością chrześcijaństwo, z jego błogosławieństwami rozdawanymi szczodrze prostaczkom, nie będzie tam mile widziane.


Przecież to jest żałosne. Życzyć bliźniemu ewidentnie źle, twierdząc, że życzy się dobrze... i jeszcze w to święcie wierząc. Życzyć mu, żeby utracił wszystko, co trzyma go w pionie, żeby upadł... po to, żeby mozna było go, osobiście zapewne, dźwignąć z tego upadku. Miłość bliźniego w praktyce. A tfu!

Mylisz fachowość z mądrością.

Nie tak znów dawno istniała w Polsce grupa ludzi zwana "inteligencją", gdzie wykształcenie wiązało się z szerokimi horyzontami, jakąś głębszą refleksją nad światem, żnajomością kultury i sztuki.

A mędrca? Jak dociec, czy dany człowiek rzeczywiście jest mądry, czy mędrca tylko udaje, a opowiada głupoty? Po owocach? Rzecz w tym, że aby sprawdzić owoce, najpierw trzeba się tego mędrca posłuchać...

Po prostu o fachowości łatwiej rozmawiać. Fachowca można bardzo prosto sprawdzić, zadając mu jakiś egzamin zawodowy. A mędrca? Jak dociec, czy dany człowiek rzeczywiście jest mądry, czy mędrca tylko udaje, a opowiada głupoty? Po owocach? Rzecz w tym, że aby sprawdzić owoce, najpierw trzeba się tego mędrca posłuchać...


No i właśnie ta okrzyczana inteligencja to byli darmozjady, niestety... którzy potrafili, owszem, pięknie deliberować na różne uczone tematy, ale nie byli ani wynalazcami, ani kapitalistami, ani mężami stanu - a takich własnie ludzi społeczeństwo potrzebuje, żeby kwitnąć i wywierać wpływ na społeczeństwa ościenne. Inteligencja to był ślepy zaułek.

Zdaje się, że mnie przegadałaś. Cie choroba. Ze swojej strony mogę tylko dać przykład Piłsudskiego, który mężem stanu był, a wyrażał się językiem, od którego inteligentom uszy więdły, koszarowym wręcz.

Inteligencja ma tę jedną wadę, że stanowi na poły zamkniętą kastę, przekonaną o swojej swojej absolutnej wyższości i wynikającej stąd misji polegającej na pouczaniu warstw gorzej wyedukowanych. Wskutek jej działań straciliśmy całą kulturę chłopską; pozostały po niej suche zapiski w pracach etnografów i jakieś zespoły folklorystyczne, wykonujące swoje działania artystyczne bez najpłytszego bodaj zrozumienia tego, co przedstawiają na scenie. Wskutek jej działań słowa cham, burak, prostak stanowią dzisiaj ciężką obelgę. Nie cierpię tego.

No, widac, ze swiadomosc Polakow jest gleboka.
Kosciol dla badanych to po prostu ksieza i hierarchia.
Wierni, jak widac we wlasnym mniemaniu, zadnym "problemem dla Kosciola" nie sa.

Ani malejaca frekwencja, ani rozdzwiek miedzy wiara a zyciem. Nic! Zero samokrytyki.