Są dwie możliwości:

a) autorytet osobisty
b) powoływanie się na autorytet Dwunastu, Jerozolimy itd.

Zresztą, jedna drugiej nie wyklucza.

Ale jak przy wykluczaniu jesteśmy: św. Paweł wykluczał co niektórych zbyt dowolnych głosicieli "innej ewangelii". Ba, właśnie u św. Pawła odnajdujemy "procedurę wykluczenia", po której dana osoba ma być traktowana jak poganin. W Twoim modelu nie miałby takiej możliwości.



Chyba bierzesz mnie za kogoś, kim nie jestem. Wiem tyle, co z wiki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prawos%C5%82awie_w_Chinach

Zwykła historia: misje wokół placówek dyplomatycznych Rosji, praktyczny* zanik w czasie komunizmu, powolne odradzanie się w bólach. I, jak zwykle, jakieś tam terytorialne niesnaski z Konstantynopolem (ten ma Hongkong).

Tak, wiem, to pokazuje słabość "systemu prawosławia", w którym patriarchaty rywalizują o tereny misyjne. Tyle że dotychczas jakoś się zawsze dogadywały. Zresztą, taka "konkurencja" oznacza tyle, że Kościół ma większe szanse na odrodzenie się po jakichś akcjach likwidacyjnych. A "podziałem terenu" można się zająć, jak już będzie coś do podziału.

*praktyczny, czyli likwidacja tak struktur jak i wiernych, zejście do podziemia, te rzeczy

Dlaczego nie?
Chodzi o to, że nie stała by za tym żadna siła prócz autorytetu osobistego, wartości głoszonej nauki i aprobaty papieża. Głównym problemem każdego wyznania jest podpieranie się władzą świecką. Znacznie to upraszcza wiele spraw, ale zawsze prowadzi do korupcji, ponieważ przyciąga karierowiczów. Mój model zakłada całkowite désintéressement wobec władzy. Zgodnie z tym co nauczał św. Paweł: wobec władzy - posłuszeństwo (por. Rz 13,1-7), wobec współwiernych - miłość (8-14). Zauważ, że te wskazówki biegną jedna po drugiej. Św. Paweł rozróżnia tym samym stosunek wiernego do władzy świeckiej i do jego własnej wspólnoty wiernych.

Coś chyba tworzysz fantastykę. Umarł po prostu.

Numerki mi się pomyliły. Celestyn V.

Pod koniec życia trzymany w ciasnej celi. I jeszcze mu zapewne wbito ćwiek w głowę na pożegnanie. Takie to czasy były. Dziś nikomu nie przyszło do głowy takie traktowanie BXVI. I w mojej koncepcji też nikomu by to do głowy nie przyszło, jako że papież ma w niej zupełnie inne zadanie. Pewnie by się w takim Kościele Piotr z Morrone lepiej odnalazł niż w rzeczywistej Stolicy Piotrowej swoich czasów.