Dzień dobry, chciałabym zapytać o Wasze pozytywne opinie o kazaniach w kościele.
Kiedyś był u nas wikary, trochę otyły i bardzo zaciągający po słowiańsku. Pewnie z Podlasia. Zabawnie brzmiało jak coś mówił, od razu budził w człowieku wesołość. Ale nie jak mówił kazania. Mówił je wtedy o takich zwykłych, ludzkich sprawach, takim bardzo prostym językiem i tak dobierał jakoś słowa, że dotykały jakby samego jestestwa człowieka. Przez to kazania były naprawdę niesamowite. Z przyjemnością chodziło się na mszę i wychodziło się z niej jakąś jakby lepszą. W dodatku taka chęć stania lepszym człowiekiem dla innych i w ogóle pozostawała jeszcze na jakiś czas. Potem go przenieśli, byli inni, czasem sam proboszcz i było już coraz gorzej. Słyszałam, że księża są dość dobrze wykształceni, ale ich kazania były kierowane chyba do ludzi jakby ograniczonych umysłowo. Najpierw czułam, jakby ubliżały mojej inteligencji, potem, że czując tak zaczynam prezentować Bogu swoją pychę i dalej już było tylko gorzej. Starałam się jakoś chodzić, modlić, nie zważać na słowa księdza, może za mało się starałam, ale chyba też nie o to tu chodzi. Owszem, można coś poczuć na siłę czy na zawołanie tylko czułam wtedy jakoś, że takim nieszczerym nastawieniem bardziej uraziłabym Boga, niż moją rosnącą niechęcią do mszy. Koniec końców chodziłam coraz rzadziej, aż przestałam. Niestety nie jestem odosobniona w moich odczuciach. Moim sąsiadom na mszy proboszcz coś kiedyś musiał tak palnąć, że długo potem jeździli na msze do sąsiedniej miejscowości. Nie powiedzieli konkretnie co, a ja nie pytałam, bo o takich rzeczach lepiej nie wiedzieć. Większa część moich znajomych unika mszy. Może macie jakieś pozytywne opinie z waszych mszy lub fajne i ciekawe kazania, których fragment moglibyście tu zamieścić, to można byłoby poczytać je sobie tu czasem? Chyba trochę brakuje mi tych dawnych kazań.
Pozdrawiam, Anka

Anka, melismy ksiedza ktorego kazania zawsze byly krotsze niz 5 minut i zawsze uderzaly w punkt, w to co jest najwazniejsze w temacie.
Zdaje sobie sprawe ze powyzsze zdanie podpowiedzial mi ksiaze ciemnosci bo napisalem o tym co najmniej wazne pomijajac obecnosc Zbawiciela w Eucharystii. Boze przebacz.

Andrzej Bosowski mówił takie skondensowane kazania. Kilka zdań, ale każde głęboko przemyślane. I mądre.
Bronisław Bozowski mówił kazanie, które trwały od 30 minut do 1,5 godziny i zawsze ściągały rzesze słuchaczy. Wspaniałe gawędy, których słuchało się z zapartym tchem. Wielka mądrość i miłość.

O obu można poczytać w internetach.

Andrzej Bosowski, moj szkolny kolega z 53 liceum PAX w Wwie.
Zadziwil mnie checia zostania ksiedzem.

No robaczek już napisał, co jest najważniejsze Ale gdy jest potrzeba wysłuchania porządnego kazania, to zawsze można zrobić jakiś churching poszukiwawczy w okolicy. Osobiście dotykają mnie kazania wygłaszane w kościele, który nie jest moim kościołem parafialnym. Duch wieje kędy chce, trzeba Go prosić o natchnienie także i w takich sprawach.
Można spróbować odsłuchać trochę kazań ś.p. ks. Pawlikowskiego, mowy z mocą i krótkimi oddechami na serdeczny śmiech. Ja czasem gdy dalej jadę, odsłuchuję kazań, albo konferencji ks. Kostrzewy.
Tematycznie jest tego naprawdę sporo i każdy coś dla siebie znajdzie.