Czy według Was prawdziwy Polak musi być katolikiem? Czy jeśli ktoś jest ateistą albo wyznawcą innej religii (bądź wyznania) też może być patriotą?

Polak nie musi być katolikiem, a patriotyzm nie jest zależny od religii.

Wyjaśnijmy sobie najpierw co to jest patriotyzm. Według mnie istnieją co najmniej dwa możlwe podejścia do tego zagadnienia (na gruncie polskim w kontekście historycznym).
1. Patriotyzm romantyczny - np z szablami na czołgi itd.
2. Patriotyzm pozytywny - czyli praca u podstaw itd.

Temu pierwszemu hołdują najczęściej w obecnych realiach takie partie jak PIS, i różnej maści prawicowcy i nacjonaliści itd. Oczywiście ten model jest utożsamiany z duetem Polak patriota = katolik.
Ten drugi to bardzie PO, SLD itd. Mimo, że osobiście nie mam wyraźnych preferencji politycznych, skłaniam się ku temu modelowi, czyli patriotyzmowi pozytywistycznemu. Dlatego uważam, że każdy niezależnie od koloru skóry, pochodzenia i religii, jeśli tylko chce pracować dla dobra tego kraju prawdziwie jest patriotą.

Pytam autora wątku czy zna takie postacie Mikołaj Rej, Stefan Żeromski, Juliusz Ordon, Stefan Starzyński, Józef Piłsudski, ze współczesnych Jerzy Buzek czy Adam Małysz?

Polacy kojarzą mi się raczej jako katolicy, którzy potrafili zgodnie współżyć z ludźmi innych religii czy wyznań. Wyrosłam w przeświadczeniu, że to wartość. A patriotą się jest lub nie, niezależnie od wyznawanej religii.

Dzisiaj owszem, niewielu zostało Polaków innych wyznań. Przyczynami są m.in. przesunięcie granic i polityka międzywojenna państwa.
Czy katolicy potrafili w Rzeczypospolitej żyć zgodnie z innymi chrześcijanami? Dużo mieliby tu do powiedzenia zarówno prawosławni jak i ewangelicy. Blokowanie urzędów czy np. prawo osiedleńcze pod Poznaniem to tylko przykłady.
W okresie międzywojennym regularnie aresztowano w soboty pastorów metodystycznych aby nie mogli odprawić nabożeństwa niedzielnego. Ruchy narodowo-faszystowskie (choć dziś nikt tak nie śmie ich nazywać) lat 30-tych w Polsce były bardzo ściśle związane z pojęciem polak-katolik. W Rzeczypospolitej zgoda międzywyznaniowa była o tyle, że "innowierców" nie palono ani nie zarzynano nocą (jak we Francji) - w imieniu swoim bardzo za to dziękuję. Prześladowania jednak były: podpalano kościoły (w Poznaniu chyba trzykrotnie i to za namową księży katolickich), nie pozwalano na sprawowanie Wieczerzy, zakazywano nabożeństw pod byle pretekstem. Ba, w okresie międzywojennym nie było lepiej czego prawosławni na własnej skórze doświadczyli - państwo przejęło siłą około 500 cerkwi, troche ponad sto przekazano KK, podobna ilość zamieniono na urzędy czy np. magazyny, połowę zaś zburzono - wiązało się to z praktycznie przymusową katolicyzacją obywateli IIRP. Nawet prusacy w Wielkopolsce próbując nas zgermanić nie posunęli się tak daleko - do masowego burzenia kościołów.
Ot i taka "zgoda".

Nie.

i po dyskusji

Fakt Po co mnożyć słowa bez potrzeby...

Nie,nie i jeszcze raz nie.

Polak=katolik=>państwo wyznaniowe