Dlaczego ludzie postrzegają księży jako tych co tylko święcą obiekty , zbierają ofiary , jeżdżą nowymi samochodami zabierają głos w polityce (co ma wyraz w tym że ludziom zamiast ulżyć to nie ma przełożenia na polepszenie doli) - smutne to jest bo szkodzi wizerunkowi oddanych kapłanów .
Lecz czy nie maja odniesienie słowa : Mr 12:38. I nauczając dalej mówił: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku,
39. pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.
(BT)
Co odpowiadać takim osobą jak to poostrzegają w takim świetle
ps. Będę wdzięczny za każdą odpowiedz

Patrząc na człowieka,jako świętość?
To gubi,gdyż na pewno przyjdzie szatan i przedstawi wady
tego człowieka...

Często się słyszy oskarżenia w kierunku bardzo wierzących ludzi,
w tym także duchownych...

Ludzie zapominają o tym,co mówił JEZUS:
-Czemu to widzisz drzazgę w oku brata a w oku swoim belki
nie dostrzegasz,obłudniku? (Mt7,1-...)

Gdy będziemy patrzeć na człowieka-w tym księdza-jako obiekt świętości,która nie ma prawa upaść w różne skrajności mocno się rozczarujemy...gdyż nawet Apostołowie mieli skłonność do upadku.
Sami przyznawali się do tego:


"Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe.
A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu.
Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego,
co chcę, ale to, czego nienawidzę - to właśnie czynię.
Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, to tym samym przyznaję Prawu,
że jest dobre.
Zatem już nie ja to czynię, ale mieszkający we mnie grzech.
Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele,
nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre,
ale wykonać - nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę,
ale czynię to zło, którego nie chcę.
Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię,
ale grzech, który we mnie mieszka.
A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro,
narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma
upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich
spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu
i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich
członkach. Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co
wiedzie ku] tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa,
Pana naszego!Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś -
prawu grzechu. (List do Rzymian 7,14,25)

Tak jak w ogóle ludzie bywają mniej lub bardzie porządni, tak jest też i ze stanem kapłańskim...
Z różnych przyczyn tak jest, że u nas w Polsce w szczególności społeczeństwo kiedyś postawiło księży na wysokim piedestale. To miało wiele dobrych stron. Dlatego też i nam często wpajano obraz księdza jako osoby doskonałej, nieomylnej,etc. Zapominamy że ksiądz to też człowiek, też może błądzić, grzeszyć - w końcu nie jest wcale zwolniony ze spowiedzi! A tymczasem im wyżej ktoś jest postawiony tym większym pokusom bywa poddawany, a praca nad sobą ... no cóż często tak jak w życiu każdego z nas... pozostaje gdzieś w tyle, chwila autorefleksji w ostatniej chwili dnia.
Do tego jest jeszcze inny problem. Choć wiele oczekujemy od kapłanów to chyba nie potrafimy tych oczekiwań szczerze uzewnętrzniać. Łatwo jest krytykować za plecami, gorzej prosto w oczy. Księżom na wiele pozwalamy, nawet gdy jakaś postawa wzbudza naszą dezaprobatę. Mieli oni i mają stworzone w niektórych wymiarach życia cieplarniane warunki.
Kontrola społeczna właściwie nie istnieje. Rady Parafialne - często niestety fikcja, udział świeckich w życiu parafii - no może w miastach, w małych miejscowościach jest proboszcz, kościelny , potem długo nic... Ale oczywiście nie można twierdzić, że tak jest absolutnie wszędzie.Tam gdzie nie ma wymagań tam nie będzie też efektów.
a co do święceń - co ma taki ksiądz zrobić gdy go pooroszą o poświęcenie - odmówić? też ludzi zgorszy...

Cieplutki - w całości popieram Twoją wypowiedź !

Kaplanow mamy takich, o jakich sie modlimy. Jezus powiedzial, ze zniwo jest wielkie, ale robotnikow malo. To my mamy prosic Pana o robotnikow w Jego winnicy. To my mamy modlic sie nie tylko o liczne, ale o dobre i swiete powolania kaplanskie. Ale zeby takie byly, musimy tez dbac o to, by nasze rodziny byly swiete, bo skad inaczej mozemy miec swietych kaplanow?
Jesli ktos wyraza sie zle o kaplanach, nalezy go zapytac, czy modli sie w ich intencji. Czy modlitwa wspiera trud ich kaplanskiej poslugi, czy dostrzega w kaplanie czlowieka, ktory zostawil wszystko i przyjal wezwanie: "Pojdz za mna", ale ktory tez niesie swoj, Bogu i sobie tylko wiadomy krzyz.
Modle sie nieustannie w intencji kaplanow, ktorych Pan postawil na mojej drodze od dnia mojego chrztu i wiesz co Ci powiem, Gosciu, to procentuje. Bog stawia na mojej drodze swietych kaplanow i chwala Mu za to.

Sinus dziękuję Tobie za poparcie.
Aż człowiekowi lżej na duszy...

Pełniąc swoją posługę dla Chwały Pana często napotykam
się na osądzanie przez ludzi,docinanie,poniżanie...
To już jest normalne...
Rzadko zdarzy się ktoś,taki jak Sinus,kto powie dobre słowo.

Tak więc nie wstydźmy się "budować" wewnętrznie naszych duszpasterzy.
Słowo Dobre buduje,pod warunkiem,że obiekt chwalenia pamięta o pokorze...


Pędziwiatr pisze:



Święta Prawda.Dołączam się do tego...
Nieraz ja miałem ochotę skrytykować,osądzić...
Pomodliłem się...
Myśli same przeszły...
Sąd należy do Boga.
Ja się mogę mylić....


Z Bogiem.

Sądzę że Księża nasi spełniają ważną rolę w naszym życiu, szanuję ich, doceniam ich trud, mimo, że czasami słyszymy o różnych ich problemach, czy kłopotach. To że są, czy byli na piedestale, to dobrze bo mamy z nich brać przykład uduchowienia i miłości do Boga. Faktem też jest, że czasami niektórzy popadają w konflikty, ale to też ludzie...
Pędziwiatr dobrze napisała że trzeba się za nich i o nich modlić....
Poniższy wiersz początkowo miałbyć dedykowany komuś innemu, ale dedykuję go wszystkim Księżom, nie tylko tym z którymi mamy kontakt.

Jestem Blisko ciebie Duchem mym
Aniołem Stróżem będę i powiernikiem Twym
Trzymając Cię za rękę prowadzić będę
Aż wszystkie twe miłości dla Ciebie zdobędę

Kochać i szanować, Chronić i pilnować
A na de wszystko Ciebie Miłować
Bo jestem blisko Blisko Ciebie Duchem mym
Aniołem Stróżem będę i powiernikiem Twym

Laudetur Jesus Christus drodzy Księża
Kefas_Piotr

Gdyby wszyscy mieli tak ogromny szacunek dla księży,
jak nasz kolega...być może i księża byliby jeszcze o wiele lepsi...
Księża zamiast oparcia w parafianach,odczuwają czasami tylko
ciężar,którym stanowią dla nich.
To powoduje czasem desperackie myśli,słowa,czyny...

Człowiek nie rodzi się "zły"...
Człowiek staje się "złym"...
Przez siebie,
przeze mnie,
przez Ciebie...

Z Bogiem

Podpisuję się pod powyższymi słowami. Zawdzięczam bardzo dużo kapłanom, a szczególnie jednemu. Jednak spójrzmy na tę sprawę jakby z drugiej strony.
Czy ludzie nie mają podstaw, by kształtować takie, a nie inne opinie o księżach? Wiem, że ksiądz tez człowiek, ale taki szczególny człowiek. Jest jakby bardziej zobowiązany do dawania dobrego przykładu, na wzór Jezusa. Niestety często tego przykładu faktycznie nie daje
W takich sytuacjach jednak niezbędna jest modlitwa, a nie oczernianie i branie "na języki".
Módlmy się o świętych kapłanów

Nie dają przykładu?
To jest smutne...
Często to się sprawdza.
Ale częściej jest to też tylko pochopna ocena księdza.
Nie daje przykładu...wrrr
A czy można zajrzeć do serca człowieka?

Ps.Piotr nawet dobył miecza.Zdradził JEZUSA...
To nam pokazuje dwie rzeczy:
-skłonność do grzechu jest w naturze człowieka
-najważniejszy jest żal i postanowienie poprawy..

Bóg na nas nie patrzy przez LICZYDŁO grzechów.
On patrzy na nas z Miłością,szukając w nas dobra.
Czemu my mamy postępować inaczej?

Z Bogiem.

Przede wszystkim to - jak ktoś napisał wyże - "Ludzie"mają ogromną skłonność do generalizowania i pochpnych sądów. Tzn. uważają, że na podstawie pojedynczych zaobserwowanych zjawisk mają prawo do stawiania diagnoz ogólnych. Co oczywiście prowadzi do uogólnień krzywdzących. Łatwo jest krytykować, trudniej zabrać głoś, zaangażować się, "oswoić" i poznać, tych których się krytykuje.
Fakt, na szacunek trzeba w jakimś stopniu zasłużyć. Niemniej trudno zbierać pozytywne/ negatywne doświadczenia, uprawniające doewentualnej, ale ZAWSZE JEDNOSTKOWEJ, a nie ogólnej krytyki, mając do czynienia ze swoimi parafialnymi duchownymi od przypadku do przypadku (jesli w ogóle).
Cieplutki, naprawdę jest wielu wspaniałych duszpasterzy i wiele osób o tym wie.

Jak łatwo jest skrytykować...
Jak trudno przyjąć krytykę...

Czy zawsze krytyka ma źródło w pokorze?
Wychodzi,że nie..często nie.

Pozdrawiam.
Z Bogiem.

Bardzo się cieszę, że został poruszony ten temat. Mam podobne przemyślenia, bo dziś coraz częściej ludzie oskarżaja księży o nieodpowiednie zachowanie.Niekiedy zapomina się, że księża to też ludzie, którzy mają swoje słabości i wady...a przecież nie można tego rozpatrywać w ten sposób, że ksiądz jest święty i wszystko robi bezbłędnie.
Znam zarówno tych "dobrych" księży, którzy swą postawą potrafią pokazać miłość Bożą. Lecz niestety przebwam czasami w towarzystwie kapłanów, których zachowanie jest karygodne, a wręcz mogę powiedzieć, że mineli się z powołaniem. To smutne, ale tak jest.

No ale żeby nie kończyć tak smętnie to dodam, że trzeba działać z wiarą i miłością!!!

Leciał Gołąb.Nie mógł znaleść sobie miejsca.
Gdzie się nie znalazł,nie odpowiadali mu inne ptaki.
Były tu dziwne,tam złe,nieopodal głupie,za okolicą nijakie.
Znalazł też wspaniałe stado ptaków,które go zraniło po czasie.
W końcu pozostał sam,aż zrozumiał,że to nie opinia jest ważna
o innych,tylko Miłość do dziwnych,złych,głupich,nijakich,niewiernych,itp.
Bez Miłości pozostanie samotny i nigdy nie znajdzie sobie miejsca.