W takim razie postapi w sprzeczności do tego, co przetłumaczyłem. Wyraźnie jest tam napisane, że nie może sama zadecydować o swoim życiu...


Crosis

Nie wiem gdzie niby jest tam tak napisane, bo moim zdaniem absolutnie nie jest tu tak napisane. Ale dyskusja o tym jest w Twoim innym temacie i tam to wyjaśnijmy:
viewtopic.php?t=19005&highlight=
(chyba, że chcesz tutaj)

Jumik, przeczytaj ten tekst jeszcze raz, ze zrozumieniem. Jest tam wyażnie napisane, że nikt nie może podejmować decyzji życie lub śmierć. Wyraźnie jest tam też napisane, że nie ma żadnych podstaw (życie i zdorowie innych też są wymienione) aby komukolwiek dać prawo do takiej decyzji.


Crosis

Nikt nie może decydować za cudze życie i go jego pozbawiać.

Czyli matka nie może decydować o życiu swojego dziecka. Czyli w przypadku zagrożenia jej życia, żeby mieć czyste sumienie i iść do nieba, musi poświęcić swoje życie.

To mi trochę przypomina cytat z Pratchetta:
"W mieście praktykowało się ofiary z ludzi, ale można było poświęcać tylko najgorszych przestępców. Co nie stanowiło problemu, bo dla większości religii odmowa ochoczego bycia poświęconym stanowiło największą z możliwych zbrodni".

Tak KrK patrzy tutaj na matkę: "poświęcasz się, bo wtedy robisz ok. Bo wtedy mimo, że decydujesz się śmierć, czyli popełniasz samobójstwo, to robisz to w imię wyższych celów. Więc ten fakt samobójstwa nie jest już tak ważny.


Aaaa. Czy wspominaliśmy? Inaczej postąpić nie możesz."


Poświęcenie z wyboru... dobre sobie.


Crosis

Strach zajść w ciążę. Każda kobieta winna być jak Beretta-Molla chyba...

I znowu się kłania niestety nieznajomość nauczania Kościoła

Przykład ciąży pozamacicznej:

Jeśli nie ma możliwości uratowania dziecka, jest dopuszczalny zabieg medyczny ratujący życie matki. Zabieg, którego ubocznym, niepożądanym skutkiem jest śmierć dziecka. Taką operacją może być wycięcie części jajowodu, w którym zagnieździło się dziecko. To nie jest bezpośrednia aborcja, bo celem takiego zabiegu nie jest pozbawienie życia dziecka, tylko ratowanie życia matce. Tu nie chodzi o wskazywanie, czy bardziej wartościowe jest życie matki, czy dziecka. To jest po prostu ratowanie tego życia, które da się uratować. To przypadek pośredniego przerwania ciąży, który teologowie uznają za moralnie godziwy.

Ja bym podkresliła, że tu nie ma wyboru: albo matka, albo dziecko. Można uratować jedno (matkę) lub umrą oboje.

Spokojnie, zadając to pytanie nie miałem na myśli dwóch przypadków: ciąży pozamacicznej i raka macicy. Oczywiste jest że w tych wypadkach embrion nie ma żadnych szans na przeżycie a odmowa zabiegu równała by się śmierci matki. Żadne wyznanie w takich wypadkach nie zabrania lecznenia. Przedmiotem dyskusji są przypadki gdy np. ciąża rozwija sie normalnie a juz podczas porodu dochodzi do ciężkich powikłań i lekarze/rodzina stoją przed dylematem czy ratować dziecko czy matkę bo uratowanie obojga jest niemożliwe.

A mógłbyś podać konkretne namiary na tych teologów i jeśli można prosić namiary na jakieś źródła naukowe mówiące o tego typu przypadkach medycznych. Z góry wielkie dzięki.

Uważaj saxon, AHAWA zorganizuje im pikietę pod oknami


Crosis

Tam nie ma mowy o jednej i drugiej osobie - jako o osobach nieokreślonych, dobranych wedle uznania a konkretnie o matce i dziecku. Jeżeli zawsze ratować ma się dziecko i zawsze zabić przy tym matkę to stawia się tu jednak jedną osobę ponad drugą.

W nauczaniu KK zawsze jest sprecyzowane kogo należy poświęcić - z przytaczanych już wyżej cytatów wynika zawsze, że matkę.

Nieprawda. Otóż:

jumik, ale cały czas nie określiłeś się co w przypadku, kiedy wiadomo, że można uratować tylko jedno? Czyli życie dziecka wyklucza przeżycie matki i odwrotnie?

Crosis