Hmmm, tak sobie myślę, że jeśli przy całej swojej wiedzy dotyczącej żywienia odwołujesz się do stuba wikipediowego, by udowodnić rzekomą szkodliwość diety wegetariańskiej, a odrzucasz całe tony badań i danych naukowych, które przytaczałem (m.in. jednoznaczną opinię American Dietetic Association i Dietitians of Canada), to prawdopodobnie masz naprawdę bardzo słabe armaty.

Wszystkie inne argumenty juz słyszeliśmy, przetrawiliśmy, doszliśmy nawet do wspólnych wniosków.
Nawet Wydra zgodził się z moja tezą, że wegetarianizm z wyboru to luksus współczesnego rozwiniętego świata (jako zjawisko potencjalnie masowe, bo jednostki zawsze mogły świadomie nie jeść mięsa i z różnych powodów tak czyniły).
I tu jestesmy na rozdrożu.
Wydra ma inny system etyczny widząc już w samej hodowli zwierząt zło, bo hodowlę widzi przede wszystkim jako źródło cierpienia, a juz na pewno cierpieniem jest zakończenie hodowli - uśmiercenie zwierzęcia. A w wegetarianizmie widzi lekarstwo na uniknięcie tak wielu cierpień.

Z mojego punktu widzenia, jako chrześcijanina (tak Soul33, są także inni chrześcijanie poza katolikami), sytuacja wygląda zupełnie inaczej. W samej hodowli zwierząt jak i zabijaniu ich na pożywienie nie widzę nic złego. Ufam, ze nie przypadkowo jesteśmy wielożercami (ale np. trawy nie trawimy, wszystkożercami nie jesteśmy), że zostaliśmy stworzeni w takim a nie innym porządku rzeczy, w takich a nie innych zależnościach. Szukając wskazówek etycznych zwracam się do Słowa, zwracam się do przykładu i nauk Jezusa i nie znajduję żadnego uzasadnienia do potępienia jedzenia mięsa lub traktowania mięsożerstwa jako ostatecznej konieczności. Co więcej znajduje wskazówki aby sobie nad tym głowy nie łamać i unikac oceny ludzi pod katem zawartości ich talerza.
Choć można próbować uzasadniać wegetarianizm Słowem, to się jeszcze nikomu calkowicie nie udało i nie uda. Owszem, przy daleko idących założeniach (jak dzis już wiemy niektórych z gruntu fałszywych) można cos zgrabnego z Biblii powycinać, w każdym razie niektórym adwentystom taki dowód z tezą się udał. Mnie jednak nie przekonali. Tym bardziej nie jest w stanie przekonac mnie Wydra wychodząc z etyką podobną bardziej zasady ahinsy z buddyzmu, a unikający jak ognia Słowa Bożego.

Dlaczego? W sensie, czy niepotrzebne cierpienie i śmierć - bo o tym cały czas mówimy w kontekście wegetarianizmu - nie są dla ciebie istotną wartością moralną.
Jeśli nie, to jakimi wartościami kierujesz się na co dzień w swojej etyce? Na czym opierasz odróżnianie dobra od zła?


Zbieżność mojej etyki z ahimsą jest czysto przypadkowa. Jeśli miałbym doszukiwać się jej korzeni, to raczej bym się skłaniał ku utylitaryzmowi i (szerzej) teleologizmowi.

w tej samej wikipedii pod innym hasłem napisano,
że nikomu jeszcze nie udało sie udowodnić, że dieta wegetariańska nie dostarcza istotnych z punktu widzenia zdrowia człowieka składników - w tym lub innym podobnym wątku wrzuciłam link

w tej samej wikipedii napisano, że wśród wegetarian zachorowalność na cukrzycę choroby układu krążenia i nowotwory jest zdecydowanie niższa

w wikipedii można znaleść wszystko jak się dobrze poszuka...

I o tym była tez dyskusja. W kulturze zachodniej wegetarianizm jest najczęściej połączony z pewnym stylem życia przywiązującym duże znaczenie co do jakości pożywienia i ogólnej kondycji człowieka. Każda taka grupa wychodzi lepiej od ogółu. Wegetarianizm nie jest lekiem na raka płuc czy cukrzycę typu 2. Aby zdecydowanie zmniejszyć szanse na raka płuc należy rzucić palenie i przeprowadzić się do czystszych rejonów kraju, a juz na pewno poza miasto. Aby uniknąć cukrzycy typu 2 (o ile nie jest genetyczna) to należy prowadzić aktywny tryb zycia, ćwiczyć (utrzymywac masę mięsniową), unikać nadwagi a juz na pewno nie dopuscic do otyłości, unikać nadmiernych stresów fizycznych i psychicznych, infekcji. Ani w jednym ani w drugim przypadku dieta wege ani nie pomoże, ani nie zaszkodzi.

ja nie twierdzę, że tak jest (z tą cukrzycą)

a nawet twierdzę coś przeciwnego


i chudy biały ser czy filet z indyka czy zupełnie chuda polędwica
to produkty "pierwszej potrzeby" w diecie osób z zaawansowaną cukrzycą
(tylko białko nie podnosi zupełnie poziomu cukru we krwi)

i osobiście nie wyobrażam sobie mojej mamy (zaawansowana cukrzyca)
która by żyła na diecie wegetariańskiej

(skoro nie wolno jej jeść -
ziemniaków, kasz, pieczywa
grochu, fasoli, soi
orzechów,
a nawet buraków, marchewki
oraz żadnych owoców

a wolno wyłącznie
ogórek, pomidor, paprykę, rzodkiewkę, kalarepkę itp)

ktoś wcześniej powoływał się na wikipedię twierdząc, że wegetarianizm szkodzi zdrowiu
i stąd wynikło to co napisalam

to była tylko ilustracja, że w wikipedii jak się poszuka mozna znaleść wszystko..
że wegetarianizm jest zdrowy i to, ze szkodzi zdrowiu

co do zagadnień dotyczących zdrowia mam takie samo zdanie jak Ty
i wegetarianizm nie ze względów zdrowotnych jest dla mnie atrakcyjny

Niby tak, ale na Forum wiele problemów jest wielokrotnie wałkowanych... Zresztą nie było to moją intencją, chciałem jedynie krótko wskazać, dlaczego "dietę polską" można nazwać dobrą.


Twoich nie, bo wydajesz się nieźle zorientowany w temacie. Ale dla mnie (laika) te instytucje są zupełnie nieznane.


Dowody jednostkowe przemawiają do ludzi, jeśli potwierdzają ich przekonania.

To prawda, zatem, co do American Dietetic Association...
Z ich strony:


Jeśli chodzi o "British Medical Journal", "American Journal of Clinical Nurtition" czy "Lancet", na które się wcześniej powoływałem, to jedne z najbardziej cenionych periodyków dotyczących zdrowia/biologii na świecie. Wystarczy kilka klików w necie, żeby to sprawdzić.

Zapewne. Mnie chodzi jedynie o to, że nie są one powszechnie znane i w związku z tym nie cieszą się powszechną renomą. Mnie jedynie "Lancet" obił się o uszy i kojarzy się z uznaną marką, o reszcie w życiu nie słyszałem. Oczywiście w niczym to nie umniejsza ich rangi, nie chodzi mi też o to, aby chwalić się ignorancją, a jedynie wskazać na swoim przykładzie, dlaczego ich badania nie robią na przeciętnym zjadaczu mięsa piorunującego wrażenia.

Hmmm, trochę tak, ale moim zdaniem powodem nierobienia (negowania) wrażenia nie jest nieznajomość tego, jak wiarygodne i szanowane są to źródła. Wytłumaczenie, takie najbardziej dla mnie przekonujące, jest pewną oczywistością psychologiczną: jesteśmy [ogólnie, nie mówię o konkretnych przypadkach] niechętni argumentom, które mogą naruszyć naszą, całkiem oczywistą wizję świata, a tym bardziej takim argumentom, które wskazują nam, że coś w naszym zachowaniu może być niewłaściwe [ergo domaga się zmiany, a więc włożenia w to wysiłku]. Mechanizmy broniące naszej samooceny są bardzo silne, ale czasem utrudniają nam spojrzenie na coś obiektywnie. [i nie mówię tu tylko o wegetarianizmie, każdy z nas zapewne może podać kilka przykładów z zupełnie innej półki]

@Kozioł
Zapraszałeś dyskusji, ale



...niestety, chyba nie da się dyskutować z osobą, która w niepotrzebnym zadawaniu cierpienia nie widzi nic złego.

I - nie, nie jest argumentem, że w Biblii nie znajdujesz stosownych wskazówek etycznych. Twój system etyczny i zdolność współczucia musi mieć poważny defekt, skoro musisz zwracać się o takiego źródła i wyrokować na jego podstawie.

Tak wegetarianizm jest luksusem, z którego wszyscy powinniśmy korzystać.

Czyli zamknąłeś dyskusję u jej początków ze mną i to na podstawie wyrwanego fragmentu rozmowy, jaką toczyłem z wydrą przez wiele, wiele dni.
Musze przyznać, że wydra był najuczciwszym dyskutantem wegetarianinem jakiego spotkałem.

Przepraszam, ale czy tu jest pole do dyskusji w ogóle?

Zasadniczym powodem apelowania o zaprzestania zabijania zwierząt jest uznawanie, że zabijanie zwierząt, zadawanie im cierpienia bez konieczności jest złe. Ty uważasz inaczej - od jakiego wspólnego założenia można tu zacząć, do czego się odwołać?

Odpowiedz szczerze: czy takie samo znaczenie maja dla ciebie ssaki, ptaki, gady, płazy, ryby, owady, grzyby i rośliny?