To już się zgadzam Miałem wrażenie, że postulujesz, aby każdy wątek zaczynał się od ustalenia, co jest dobre a co złe.

PTR, to troche nie tak: ja nie wypycham wszystkiego poza dobro i zlo. Ja wypycham sam wybor miedzy antykoncepcja sztuczna a naturalna poza sfere dobra i zla. Dlaczego? Bo dla mnie i ten wybor i ten drugi nie niesie za saoba nic zlego, jesli jest wyborem swadomym.


Crosis

żegnaj

najlepiej ich olać jak to masz w zwyczaju

nie bądź śmieszny, sam siebie oszukujesz. wszyscy wyraźnie widzieli że nie potrafisz sensownei bronić swoich poglądów.

jak ktośo coś pyta to czeka na odpowiedź na to pytanie a nie na jakieś durne wykręty.

To zdanie powinno brzmieć:
Dobro i zło SĄ synonimami skutków pozytywnych i negatywnych. Czasami racjonalnych (np. cierpienie nimi wywołane) a czasami metaficzycznych (np. obraza Boga, grzech).

Ja straciłem wątek... Wrzuć jakiś punkt podparcia, bo jakoś trudno mi wyczuć problem, a z panującej ciszy wnioskuję, że nie tylko mi.

przejrzałem sobie co napisaliście
ani w ząb nie pojąłem różnicy pomiędzy dobrem a złem
nadal nie wiem co jest dobrem a co złem
na obecną chwilę powiem (mam tak czasem w nocy), że to JA decyduję o tym co jest dobre a co złe - to JA dokonuję wyboru i ja nadaję wartość - dobra lub zła - a co ..... wolno mi....
jak napisał PTR w pierwszym załozycielskim poście...

Dwa obozy, stoją naprzeciw siebie, posługują się pojęciami dobra i zła, a rozumieją je wcale nie tak samo.

i zapytałbym w tym miejscu - dlaczego ma być inaczej - skoro te obozy są miarą zła i dobra - zamiast słowa "obóz" wstawmy słowo człowiek...
człowiek jest miarą dobra i zła - dzięki swemu subiektywnemu poznaniu nie może i nie potrafi być czyms innym poza tym, że jest miarą wszystkiego -
Nie ma wspólnej miary - więc niczego te obozy wspólnie rozumieć nie będą....
chyba że...


dobrej nocy

scriptor/outsider

Ja wciąż czekam na dokończenie tego posta

Co do diagnozy chyba wszyscy się zgadzamy (stąd taka cisza), natomiast nikt nie odważył się zaproponować sposobu na rozwiązanie stwierdzonego braku wspólnej miary (przynajmniej ja takiej próby nie zauważyłem).

No własnie - to zawieszenie było celowe - rozwinięcia bowiem być nie musi....
chyba że... zechcemy poszukać owej miary poza sobą - ale gdzie?
w ideach? cnotach? w istocie transcendentalnej (jak to ładnie PTR gdzieś zapisał)
Tylko czy chcemy poszukać bo wolimy pozostać miarą wartości?

Tak bym tego nie rozgraniczał, myślę że zdecydowana większość z nas opiera się na jakiś ideach, systemach wartości w swojej ocenie dobra i zła. Trudno bowiem zupełnie samodzielnie udźwignąć ciężar odpowiedzialności za tak istotne decyzje, podejmowane na podstawie tak niewielkiej ilości danych.

Z moich obserwacji szybciej dokonałbym podziału na tych, którzy uznają dany system wartości za "absolut" i tymi, którzy takiej wiary nie podzielają. To według mnie fundamentalna różnica w podejściu do problemu dobra i zła, jaką można zaobserwować wśród forumowiczy. W pratyce bardziej znacząca niż wiara czy niewiara w samo istnienie Boga jako Absolutu jest różnica zdań co do tego, czy dane jest nam na ziemi Prawo, będące wiernym odbiciem tego Absolutu i na tyle jednoznaczne, że nie wymagające żadnej ludzkiej interpretacji. I jak mieć pewność, że wśród wielu systemów wartości to właśnie to jedynie słuszne Prawo?

Dopiero wówczas mielibyśmy możliwość wykluczenia czynnika subiektywnego z pomiaru dobra i zła, inaczej takiej szansy nie widzę.

Trudno bowiem zupełnie samodzielnie udźwignąć ciężar odpowiedzialności za tak istotne decyzje, podejmowane na podstawie tak niewielkiej ilości danych.

Ależ robimy to samodzielnie - i powiedziałbym, że część z nas - ludzi - robi to mniej, inni bardziej świadomie

Z moich obserwacji szybciej dokonałbym podziału na tych, którzy uznają dany system wartości za "absolut" i tymi, którzy takiej wiary nie podzielają.

Owszem - dopowiedziałbym jeszcze, że taki "system" traktowany jest zazwyczaj niezwykle wybiórczo i znów to my ponosimy odpowiedzialność za taki wybór i znów dźwigamy ciężar odpowiedzialności

W pratyce bardziej znacząca niż wiara czy niewiara w samo istnienie Boga jako Absolutu jest różnica zdań co do tego, czy dane jest nam na ziemi Prawo, będące wiernym odbiciem tego Absolutu

jesli absolut istnieje to nie ma niczego co mogłobybyć uznane za jego odbicie
a co za tym idzie ...

i na tyle jednoznaczne, że nie wymagające żadnej ludzkiej interpretacji. I jak mieć pewność, że wśród wielu systemów wartości to właśnie to jedynie słuszne Prawo?

jesli jest nam dane np. na drodze objawienia nie podlega interpretacji
(ale obowiązku wiary w objawienie nie ma - stąd wszystko może podlegać interpretacji i niemozliwe jest ustanowienie jedynego słusznego prawa


Dopiero wówczas mielibyśmy możliwość wykluczenia czynnika subiektywnego z pomiaru dobra i zła, inaczej takiej szansy nie widzę.

otóż to - ciągle pozostaniemyw sferze subiektywnego wyboru, jeśli nie tego co jest dobre a co złe, to w sferze wyboru systemu wartości...
tak czy inaczej nie pozbędziemy sie odpowiedzialności, choć czesto przesuwamy akcent z naszej odpowiedzialności na odpowiedzialnosć systemu

chyba, że wychodząc poza nas samych przyjmiemy poza nami jakiś miernik, czy punkt odniesienia - mozemy go nazwać nawet bogiem - może nawet tym, który odróznia dobro od zła w pełni obiektywnie - dlatego jest prawodawcą

i w tym momencie dochodzę do kresu swych możliwości odróżniania dobra i zła i przyjmując osobę boga za ostatecznego prawodwawcę i tak dokonuję świadomego aktu wiary w to właśnie, że to co on nazywa dobrem takim jest, a to co nazywa złem - jest złem.
zatem nie wiem co jest dobre a co złe - choć dzięki prawu potrafię dobro od zła odróznić

Mysle, ze nieco pomijacie tu cos waznego, obecnego w nauce Kosciola i systemach wartosci wielu niewierzacych. Chodzi mi o prawo naturalne. Mysle, ze operujac kategoriami dobra i zla mozna sie na pewne minimum zgodzic, prawo naturalne moze nim byc, bo zaklada, ze w umysle lub duszy kazdego czlowieka obecne sa pewne niezmienne normy.