Alipiusz, nie chodzi o eliminacje, ale o ograniczenie. Co za duzo to nie zdrowo, nie sadzisz?

Nie zgodzę się z przedmówcami że 17 to za mało na prawdzią miłość. Ale zbiegiem czasu jak ktoś się zakocha mocniej to tak nie tęskini za poprzednią miłością tak bardzo.

Nie wiem czy Cię pocieszę ale ja za swoją tęsknię od 7lat, a ona ma już podobno męża i dziecko. Na początku żałowałem że będę musiał dożyć przynajmniej do 40tki żeby umrzeć. Serce tłoczyło mi truciznę życia po żyłach. Każde jego uderzenie było dla mnie jak uderzenie bicza oddech miał był jak płynny ogień. Teraz wiem, że ona mi tylko pogazała jak bez niej jestem samotny i zaczynam doceniać fakt naszego spotkania. Dzisiaj bardzo dobrze rozumiem matki które utraciły swoje dzieci. Myślę że kobiety potrafią kochać tylko swoje dzieci, mężczyzn potrafią tylko podziwiać.

Jeżeli ktoś ma miłość w sobie to chce się nią z kimś podzielić i jeżeli mu na to pozwolisz to może się coś nowego narodzić. Coś co żyje autonomicznie.

Ja tak widzę miłość.

1. Być z dziewczyną, z którą się nie chce być, nie wiąże się z nią w jakiś sposób swojej przyszłości jest oszustwem. Jest bawieniem się miłością, jest wykroczeniem przeciwko Dekalogowi. Miłością nie można się bawić. Miłość musi być odpowiedzialna, bo w miłości możemy naprawdę ranić. Szczególnie, jeśli w takiej miłości nie ma miłości... (mam nadzieję, że ktoś mnie zrozumiał )

2. Miłość to nie uczucie, to prawda. Uczucie zawiera się w miłości. I nie jest w niej zawsze. Ale miłość sama w sobie jest wieczna. Nawet jak nie ma już tego uczucia w niej.

3. "nie mogę jej powiedzieć prawdy, bo wtedy nie będę miał już żadnej"
a) jak nie powiesz jej prawdy jak najszybciej, zranisz ją ejszcze bardziej. A jak kochasz ją jak siostre, chyba chcesz żeby cierpiała jak najmniej, prawda?
b) Nie będziesz miał już żadnej powiadasz... Wieje właśnie brakiem miłości, dążeniem do własnej przyjemności, nie zważania na drugą osobę...
c) cokolwiek, prawda i tak zawsze wyjdzie... Twoje kłamstwo odbije się na Tobie przede wszystkim.

4. "Mam niespełna 17 lat i naprawdę wiele za sobą" <- To brzmi tłumnie. Cokolwiek, trudno to skomentować, może nawet i nie powinnam, ale brzmi tak dość... hem.. Troszke nawet pysznie.

5. teraz zmiana autora cytatu : "a wtedy na życie naprawde patrzy sie przez okulary zakochania a nie Miłości". Cokolwiek, uważam że nie zawsze. Tutaj generalizowanie jednak może boleć. Bo nawet jeśli takie osoby patrzą jeszcze na Miłość pod kątem zakochania, to mogą świadomnie dążyć do Miłości właściwej, że tak powiem

6. kolejny cytat: "Miłość a kochanie...w takim razie czym sie wg Was różnią?"
łatwiej powiedzieć tu na przykładnie zakochania. Też nawiązując to spraw bardziej językowych :
Zakochujemy <b>SIĘ</b>, a kochamy <b>KOGOŚ</b>. Podstawowa różnica. Zakochanie zwraca "cel" na siebie samego, żebym to ja miał dobrze. A Miłość patrzy przede wszystkim na te drugę osobę.
Człowiem powiniem być celem, a nie środkiem do celu, o! ;-)

7. "Myślę że kobiety potrafią kochać tylko swoje dzieci, mężczyzn potrafią tylko podziwiać." Nie rozumiem, skąd takie wnioski...
Myślę, że kobiety potrafią kochać także mężczyzn. Chcą o nich dbać, chcą ich szcześcia. Potrafią obdarować ich swoją miłością.

8. Z przemyśleń oderwanych tyćke od poprzednich wątków, myślę, że fundamentem Miłości musi być PRZYJAŹŃ. Bez tego rzeczywiście trudno mówić o tym, że Miłość to nie tylko uczucie.

Pozdrawiam!

17 lat to faktycznie jeszce mlody jestes, ale jednoczesnie to spory kawal czau, by przejsc przez rozne doswiadczenia...
uwazam ze bycie z kims bez uczucia, tzn. tylko dlatego ze jest sie juz do kogos przywioazanym to... bez sensu im dlyzej sie z tym kims jest tym trudniej odejsc... oszukuuje sie tq druga osobe a potem... ta dziewczyna pewnie wiaze z ta znajomoscvia jakies nadzieje....
argument "nie bede miec nikogo"- ja widze w tym raczej lek przed nie byciem z kimkolwiek... czyli przez niebyciem z kims... to tez nie jest rozwiazanie. byc z kims tylko dlatego zeby nie byc sam, to bez sensu... ranimy siebie i ta druga osobe.
a bedac jeszcze nastolatkiem ma sie jeszcze przed soba cale zycie i wiele pieknych chwil a takie wzdychanie do kogos jesli nie ma sie szas na wzajemnosc to tez... nie zazdroszcze...

Chyba mogę coś poradzić młodszym w sprawie miłości od któregoś wejrzenia.
Jeżeli ktoś w was też się zakochał to musicie wiedzieć, że ich zachowanie jest równie nowe i zaskakujące dla nich jak dla was. Rodzi się im nowa świadomość jest to nowy człowiek i jak dzieckiem powinniście się nim opiekować i wychowywać. Jeżeli wychowujecie dziecko to przeważnie we dwójkę i możecie liczyć na ludzką pomoc, a jeżeli opiekujecie się zakochaną w was osobą jesteście sami inni najpewniej będą wam czynić wstręty.

sam sobie zadaję pytanie:

Czy to wielki wstyd kochać jedną osobę najbardziej na świecie, nie wiedzieć co ona myśli, nie znać przyszłości razem i oddzielnie.

No coz lepszy wrobel w garsci niz....
moja rada zostan z ta dziewczyna ktora jestes - pomysl ze ona Cie kocha tak jak ty kochasz ta druga i patrzac z tej perspektywy kto powinnien byc najszczesliwszy?
Inna sprawa ze prawodopodobnie twoj zwiazek predzej czy pozniej pojdzie w drobny mak... czego Ci nie zycze ale znam zycie i wspomnisz moje slowa... niestety z zwiazkami damsko-meskimi jest tak ze jak 1 nie "trybi" to tylko kwestia czasu kiedy calosc sie rozsypuje...

Tak a potem hitem na weselach jest "Mój piękny panie...". Popieram X przykazań, nie należy też nikogo krzywdzić, ponadto przekonany jetem, że dzieci należy mieć z ukochaną osobą, niestety.

Żadnej z nich nie kochasz. Pierwsza jest Twoja przyjaciółką, a w drugiej się zakochałeś. Najlepiej powiedz im obu jaka jest prawda - ulży Ci.
Aha, "kocham cię" możesz powiedzieć komuś, z kim przeżyłeś kilka lat dzień w dzień pod jednym dachem, a nie komuś, z kim spotykasz się na randkach.
Pozdrawiam,
Grzesiek.

No nie sadze, zebym ze slowem "kocham" mial czekac pare lat, i to jeszcze musialbym spedzic ten czas z ta osoba od rana do wieczora... Przeciez to bez sensu! ;D
Do tego jeszcze powiem, ze z Waszych wypowiedzi wynika, iz milosc - to nie jest kochanie... Rozbawil mnie tekst o tym 'kochen' z jezyka niemieckiego ;D. Kochać = miłować, na pewno nie gotowac. Miedzy kochac a milowac nie widze zasadniczej roznicy.
Gdy mowimy: Kocham Cie, to nie myslimy o pozadaniu, jak to wlasnie zostalo napisane, tylko w ten sposób wyrażamy MIŁOŚĆ. "Miłuję Cię" już dawno nie jest w użyciu

Szkoda, że nie podałeś jakiegoś argumentu. Mi chodziło o to, żeby odróżnić kochanie od bycia zakochanym.

No rozumiem...
Ale przeciez nie bedziesz czekal nie wiadomo ile... Wydaje mi sie, ze chyba po jakims pol roku w koncu parka bedzie chciala wiedziec, co ich laczy, czy ma szanse na milosc, co to jest w ogole, itp...
Zwiazek bez potwierdzenia slowem "kocham" wydaje mi sie czegos pozbawiony. Wiem, ze o tym nie swiadcza slowa, a czyny Wiem, wiem Wydaje mi sie, ze Kocham nalezy powiedziec w odpowiednim momencie, ale tez nie czekac z tym nie wiadomo ile - zeby bylo wszystko jasne
Dziekuje, to tyle

Bynajmniej. "Kocham" możesz powiedzieć gdy się z kimś zaprzyjaźniłeś, a potem ta przyjaźń zamieniła się w pragnienie szczęścia tej osoby ponad wszystko i decyzję o pokochaniu jej, o oddaniu jej swojego życia. Gdyby było tak jak piszesz, ludzie brali by ślub zakochani, nie mając pojęcia o miłości, a ich przysięga małżeńska byłaby absurdem bo przyrzekaliby trwanie w czymś, czego jeszcze nie zaznali. Nie trzeba mieszkać kilka lat pod jednym dachem aby kogoś pokochać, tak samo jak nie można kogoś pokochać po sporadycznych randkach, bo do miłości potrzebne jest poznanie drugiej osoby.