Ja też, rzadko bardzo, ale się zdarza. I też robię to ze względów wygodnościowych. I żeby nie było wątpliwości, takie zamienniki mogą być smaczne, jeśli się je umie przyrządzić (jak każdy zresztą posiłek).


Podpisuję się obiema rękami. Po prostu jest tyle innych rzeczy do jedzenia, że jakoś baaaardzo rzadko przez ostatnich 8 lat pomyślałem, że to jakieś większe wyrzeczenie.

W sumie, po mniej więcej 3 tygodniach (tak było u mnie, ale u innych zapewne inaczej mogło być), kiedy już wiadomo co i jak i człowiek trochę się zaczyna orientować, przestaje to być obciążeniem. Nie trzeba cały czas czytać etykietek (bo się je zna) i nie trzeba mieć wątpliwości, czy to aby na pewno nie zwiera kurczaka. Aha, no i przestaje się człowiek wstydzić dopytywania w knajpach czy sklepach o skład, czy jak coś jest zrobione.

Dowody na to masz w książce "Umysły zwierząt" Donalda R. Griffina która w całości jest poświęcona temu zagadnieniu. Przejawem samoświadomości zwierząt jest rozpoznawanie własnego odbicia w lustrze i odnoszenie się do własnego ciała w oparciu o odbicie a także używanie języka - jeden szympans zaczął tworzyć nawet struktury gramatyczne.

Ja ze swojej strony polecam książki Jeffreya Moussaieffa Massona na temat emocji zwierząt i ich świadomości, odczuwania.

Tak a propos zwierzobójstwa, może dla nas trochę orientalnego, ale całkiem realnego

Zdobywca Oscara "obraża dumę narodową Japonii"
PREMIERA "ZATOKI DELFINÓW" W KRAJU KWITNĄCEJ WIŚNI

Demonstracje w Tokio. W sobotę odbędzie się tam premiera kontrowersyjnego filmu dokumentalnego "Zatoka Delfinów", który opowiada o nielegalnych połowach w Japonii.

więcej tu:
http://www.tvn24.pl/-1,1663391,0,1,zdobywca-oscara-obraza-dume-narodowa-japonii,wiadomosc.html

http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/ar ... iecka.read

ciekawy artykul. Jak widac nawet ciaza nie jest przeszkoda

Dzięki. Bardzo ciekawy link.
A co myślicie o takich akcjach?

Istotnie.
Pod tym linkiem jest dostępny cały raport ze stanowiskiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetycznego nt. wegetarianizmu, z którego pozwolę sobie zacytować fragment http://empatia.pl/ada



Następnie nie mniej interesujące uzasadnienia. Mam nadzieję, że tak sformułowane stanowisko przekona do zasadności wegetarianizmu i tych, którzy nie chcą zmieniać własnej diety. Muszę przyznać, że jednym z najtrudniejszych emocjonalnie argumentów jest konieczność prawidłowego rozwoju nastolatka (a to nastolatkowie często z mięsa rezygnują), a potem straszenie niedorozwojami dzieci. Na szczęście takie groźby mijają się z prawdą.

Argumentem przemawiającym za tym, aby człowiek jadł mięso jest to, iż nie syntezuje niektórych witamin z grupy B ponieważ pozyskuje je z mięsa (tak jak zwierzęta mięsożerne), co wskazuje na to, że w toku ewolucji człowiek bardzo dobrze przystosował się do trawienia mięsa. Nie oznacza to jednak, że wszyscy powinni, czy muszą jeść mięso. Wiele potraw kuchni indyjskiej to potrawy wegetariańskie, co zostało po części podyktowane tym, że w takim klimacie mięso szybciej się psuje i łatwiej się nim zatruć. Poza tym gorący klimat nie wymaga takiej ilości energii do ogrzania organizmu - potrawy w krajach o chłodnym klimacie opierają się na mięsie i tłuszczu zwierzęcym (również dlatego, że dawniej ciężko było być wegetarianinem w kraju, w którym okres wegetacyjny roślin jest krótki - np. w Norwegii, czy na Alasce). Dobrze zbilansowana dieta wegetariańska jest jak najbardziej w porządku, ale moda na np. weganizm, czy inne drastyczne rodzaje diety bezmięsnej czasami mnie przeraża, bo czasami może szkodzić - podobnie jak obżeranie się mięsem bez opamiętania. Generalnie człowiek powinien jeść to, co lubi i to co nie szkodzi jemu, ani nie prowadzi do wyniszczania rzadkich gatunków - jak na przykład to nieszczęsne wielorybnictwo w Japonii. Jeśli chodzi o zabijanie zwierząt uważam, że powinno się to odbywać jak najbardziej humanitarnie. Podobnie jak sam transport zwierząt do rzeźni.
Ktoś w tej całej dyskusji napisał, że zwierzęta nie czują, ani nie są zdolne do cierpienia - niniejszym uważam go za idiotę. Zwierzęta (zwłaszcza ssaki i ptaki) mają świetnie rozwinięty układ nerwowy, niemal na równi z ludźmi, więc czują. Ból odczuwają tak samo jak człowiek. Pracuję na co dzień ze zwierzętami, zwłaszcza z końmi i wiem, że są zdolne do okazywania emocji cokolwiek by ktoś nie mówił. W domu mam psa, dwa koty i królika miniaturkę. Przebywam ze zwierzętami 24h na dobę. Mimo to jem mięso, bo mi po prostu służy i smakuje. Nie jem tylko koniny, bo koń to dla mnie zwierzę zbyt pożyteczne i inteligentne żeby je jeść.

Coś w tym jest, bo podania mówią, że ostatnim posiłkiem Buddy była wieprzowina (bodajże na słodko).
Budda zmarł na zatrucie pokarmowe.

Gwoli ścisłości. Witaminy z grupy B można zdobyć z wielu innych produktów, nie tylko z mięsa. A jeśli ktoś nie chce się zastanawiać, w czym jest, można w każdej aptece kupić np. wegańską B12 (choćby firmy Naturell).


Nie zgodzę się. Decyzja o niejedzeniu mięsa jest, moim zdaniem, nie tylko generalną decyzją ekologiczną (w sensie "rzadkie gatunki mogą wyginąć" etc.), ale raczej węziej, jednostkowo i szczegółowo etyczną (tzn. liczy się każde konkretne cierpienie, którego można swoim zachowaniem uniknąć lub która można zadać czującej istocie przez swój wybór).

Pozdrawiam,
Wybra

Wydra: Nie chodzi o to co można kupić w aptece, tylko jak człowiek jest do tego przystosowany w naturalny sposób, bo czytałam już jakieś wariackie teorie, że człowiek to w ogóle nie powinien mięsa ruszać, a to nieprawda.
Najwięcej witamin z grupy B jest w wątrobie, jajach rybach i innym mięsie. Czasami trzeba się trochę namęczyć, żeby uzupełnić niedobory innymi produktami, ale nie przeczę, że można. Tylko jak dla mnie to trochę bez sensu, chyba, że ktoś tego mięsa jeść nie może z przyczyn zdrowotnych, albo po prostu nie lubi.
Co do kwestii etycznych - jak kogoś razi, że ten kotlet na talerzu to była kiedyś świnka to nikt go przecież do jedzenia nie zmusza. Ja nie mam aż takich dylematów, nie lubię wpadać w histerię - i tak znajdzie się ktoś, kto tego kotleta kupi i zje jeśli ja tego nie zrobię.
Jeśli zaś chodzi o diety wegetariańskie dla sportowców - jeszcze jakoś jestem w stanie sobie wyobrazić, ale na przykład dietę wegańską już nie - jakbym nie jadła nic prócz szeroko pojętych roślin i trenowała codziennie skoki przez przeszkody lub cross to bym po prostu zdechła. Myślę, że nawet jedzenie tyle owsa ile je mój konik niewiele by pomogło

Owszem, ale nie można dyskusji etycznych zbywać zdaniem "niech każdy robi, co mu się podoba". Nie obraź się (posługuję się tylko analogią), ale podobne zdanie mógłby wypowiedzieć dowolny przestępca czy drań, np.:
"Jak kogoś razi, że biję żonę, to przecież nikt go do bicia swojej nie zmusza"
Widzisz, to, że zwierzęta nie mogą napisać petycji do sądu "proszę, nie zabijajcie nas" i nie mogą się dopominać swoich praw z sposób, w jaki my to robimy, nie zdejmuje z nas jeszcze moralnej odpowiedzialności za to, co im (pośrednio lub bezpośrednio) robimy.

Po pierwsze popyt kształtuje popyt, oczywiście przy tak wielkiej liczbie zabijanych zwierząt inercja systemu jest dość duża, ale... zawsze to jest branie udziału w czymś dobrym lub złym (z mojej perspektywy).
I też przykład analogicznej argumentacji:
"nie lubię wpadać w histerię - i tak znajdzie się ktoś, kto zgwałci tę kobietę, jeśli ja tego nie zrobię"
czy
"co za różnica, kto wyda tego Żyda gestapo, przecież i tak ktoś to zrobi".
Przykłady oczywiście dość ekstremalne, ale służą po prostu pokazaniu, że baaaaardzo łatwo nam usprawiedliwić swoje działanie, nawet w niezwykle kontrowersyjnych czy bulwersujących kwestiach (dla niektórych jest to pedofilia czy gwałcicielstwo, dla innych też czasem jedzenie mięsa).

Z tym jedzeniem i sportem, to nie jest wcale takie pewne. Gdybyś spróbowała po jakoś sensownie skomponowanej diecie, miałabyś więcej podstaw do takiego twierdzenia. Wielu rekordzistów świata i mistrzów świata, bądź po prostu superzawodowców jest wege. Tu tylko kilka nazwisk:
Bill Pearl, Bodybuilder
Robert Parnish (NBA)
Carl Lewis (lekkaatletyka)
Edwin Moses (lekkaatletyka)
Scott Jurek (weganin, legenda ultramaratonów)
and the list goes on and on....
To tylko do pokazania, że jest to możliwe i że jeśli się to robi właściwie (część osób np. je właściwie tylko zielony groszek i potem dziwi się, że nie ma siły przebiec maratonu), jest to dla każdego. Ja sam jestem wieloletnim weganinem, kiedyś ostro grałem w tenisa (niestety poważne złamanie nogi przerwało mi karierę), a teraz ostro ćwiczę (siłowo) i uprawiam sport (frisbee, badmington, jazda na łyżwach, pływanie). Nigdy nie czułem, że brakuje mi energii. Ale to oczywiście ja. Każdy może mieć inne osobiste odczucia, ale najlepiej, gdyby je sprawdził z praktyce, przy sensownie skomponowanej diecie, a nie na papierze.

Pozdrawiam,
Wydra

"Jak kogoś razi, że biję żonę, to przecież nikt go do bicia swojej nie zmusza"

Tutaj wpadasz w prawdziwą histerię - znęcanie się nad kimkolwiek to nie jest jedzenie kotleta, nie można porównywać tych dwóch spraw. A z tym gwałtem to już w ogóle jest nie na miejscu - dramatyzujesz. Żeby żyć muszę skrócić o głowę świnkę i ją zjeść, albo przerwać marchewce okres wegetacyjny i też ją po prawdzie zabić. Może jak wybiorę się na wycieczkę na Svalbard zje mnie niedźwiedź polarny - to dość prawdopodobne jeśli nie będę uważać. A jak umrę, to zjedzą mnie robaczki i bakterie. Obieg materii w przyrodzie - czysta natura nijak mająca się do wspomnianego bicia, gwałcenia i innych patologii. Usprawiedliwiać się nie zamierzam, bo nie czuję się niczemu winna. Bądźmy szczerzy - nikt nie udomawiał świnek, krówek i kurek dlatego, że są ładne, ale w konkretnym celu - w tym zjedzenia ich.
Popyt na mięso jest tak duży, że taka ilość wegan, czy wegetarian jaka u nas występuje to za mało, żeby ten popyt zmniejszyć w widoczny sposób, więc zawsze się znajdzie ktoś, kto tego kotleta zje i koniec. Nie jesteś w stanie nic z tym zrobić. Jak drapieżnik zabija jakieś inne zwierzątko dla mięsa to też się go nie pyta, czy ono chce umrzeć i zabija w dużo paskudniejszy sposób niż się to robi w ubojniach. To, że człowiek je mięso jest naturalne - ludzie od dawna to robią. Za znęcanie się nad zwierzętami byłabym w stanie zabić, tego nie powinno się tolerować w żadnym wypadku, ale humanitarny ubój, to zło konieczne żeby tego kotleta zjeść i póki co w porządnych rzeźniach robi się wszystko, żeby te zwierzęta cierpiały przed śmiercią jak najmniej. Nikt ci przecież nie każe mieć w tym swojego udziału. A ja kotlety lubię. Warzywka już trochę mniej.

Co do sportowców - rzeczywiście - Scott Jurek jest godny podziwu, ale przy takim sporcie układanie jadłospisu nieważne, czy wegetariańskiego, czy nie to już zadanie dla zawodowego dietetyka.

Skoro uprawiasz sport, to może powiedz czego ile zjadasz przykładowo w ciągu tygodnia, może przetestuję na sobie, z ciekawości.

Dla mnie też niemałym ograniczeniem byłoby niejedzenie mięsa z racji, że uwielbiam gotować, próbować nowych potraw z różnych stron świata i ciężko mi sobie wyobrazić jak mam ugotować kaczkę po pekińsku bez tej nieszczęsnej kaczki.
Kiedyś mój brat (wegetarianin) zostawił mi taką fajna książkę z indyjską kuchnią wegetariańską. Na podstawie tej książki można było zrobić dosłownie coś z niczego i było to całkiem niezłe, ale po tygodniu takiego szału kulinarnego strasznie mi się chciało jakiegokolwiek mięsa.

Nie widzę histerii w swoich słowach.


Nie napisałem, że to jest to samo, tylko wskazywałem, że nie można stosować zasady "niech każdy robi, co mu się podoba" kiedy skutkiem działania jest cierpienie niewinnej, czującej istoty.


Naprawdę nie widzisz różnicy między marchewką a świnką? Między czującym, świadomym zwierzęciem a rośliną?


Obieg materii obiegiem materii, a celowe wyrządzanie krzywdy celowym wyrządzaniem krzywdy. Niepotrzebne zabijanie zwierząt jest tym samym, co niepotrzebne bicie czy inna patologia.


Po raz kolejny posługujesz się argumentem mającym taki sens: Zawsze znajdzie się ktoś, kto postąpi niemoralnie, więc zaprzestanie niemoralnego działania nie ma sensu.
Cóż, mnie nie przekonuje taka argumentacja.


Różnica jest taka, że on działa na zasadzie instynktu, a my mamy możliwość (i powinność) działać moralnie. Dlatego np. polujący wilk nie postępuje nieetycznie.


Bardzo ryzykowne stwierdzenie, szczególnie jeśli popatrzy się na filmy z ubojni. Choćby takie jak:
http://video.google.pl/videoplay?docid= ... 247777334#


Uuuuu, tak z marszu. Nie wiem, jem dużo, wszystkiego i nieregularnie - zupełnie nie przejmuję się jakimś szczególnym bilansowaniem. Nie jestem sportowcem zawodowym i nigdy nie będę, a wyniki zdrowotne mam świetne. Więc po prostu jem to, na co mam ochotę i co mi daje energię. Najwięcej jadam makaronów, ryżu, kaszy, ciemnego pieczywa etc. Oczywiście to wszystko z dodatkami warzywno/owocowymi.


Spoko, ale przecież możesz ugotować kilka tysięcy innych przepysznych potraw, bez kaczki. Do czego zachęcam podające tego linka (obecnie 5252 wege przepisów):
http://puszka.pl/