Zgadzam się, że żaden przedmiot niczemu sam w sobie nie służy, natomiast seks to nie przedmiot! Seks to czynność a czynności mają to do siebie że jednak czemuś służą - doprowadzają do pewnej zmiany. Seks to nie jakaś konkretna czynność, a zbiór czynności i to wcale nie konkretnie określonych, bo granica jest płynna - gdy ginekolog dotyka narządów rodnych kobiety nikt tego seksem nie nazwie, gdy robi to partner sprawa się zmienia, więc nie chodzi o samą czynność a o jej cel i sądzę że w tym tkwi cały problem, bo jeśli ktoś uważa że celem seksu jest spłodzenie dziecka inaczej do pewnych czynności seksualnych będzie podchodził niż ktoś kto uważa że chodzi o zaspokajanie potrzeb seksualnych - w opcji pierwszej masturbacja to wypaczenie seksu,coś co wręcz oddala od założonego celu, w opcji drugiej coś całkiem dobrego i prowadzącego do realizacji założonego celu.
Pytanie kto decyduje jaki cel ma dana czynność?
Uznajmy roboczo że liczy się cel biologiczny, czyli w przypadku seksu jest to płodzenie potomstwa, a przyjemność i zaspokajanie potrzeb seksualnych to tylko dodatki mające ułatwiać realizację celu nadrzędnego, seks mający na celu tylko przyjemność i zaspokajanie potrzeb jest czymś wypaczonym i złym i zobaczmy co się stanie gdy tak samo zaczniemy traktować inne czynności...
Np biologicznym celem chodzenia było przemieszczanie się aby zdobyć pożywienie, więc uznając że liczy się cel biologiczny, jako pierwotny to chodzenie po górach aby pozwiedzać jest sprzeczne z pierwotnym celem, na dobitkę sprawia że tracimy cenne kalorie, a takie chodzenie po bieżni to już w sumie jak korzystanie z wibratora...
Dlaczego więc chodzenie po bieżni mające na celu spalenie kalorii , a nie umożliwienie zdobycia pożywienia jest ok, a zabawa z wibratorem nie? Dlaczego chodzenie dla samej przyjemności chodzenia jest ok, a seks dla samej przyjemności płynącej z seksu już nie?

Bo tak mówi Kościół. Po co więc dalej nad tym w ogóle rozmyślać? Ech...lefebryści to jednak wiedzieli, że trzeba ludzi trzymać krótko, bo inaczej będą za dużo rozkminiać...

A kto ci zabrania seksu dla samej przyjemności?

Kochaj i rób co chcesz (św. Augustyn)

Gdzie zaś nie ma prawa, tam nie ma i przestępstwa. (Rz4,15b)

To już jest bezczelne, wiesz?

Nie, dlaczego? Proszę, wyjaśnij.
Jest czas na dyplomację i unikanie stawiania sprawy na ostrzu noża.
Ale jest również czas na to, aby wytoczyć najcięższe działa i pewne rzeczy powiedzieć wprost.

Złośliwie podsumowujjesz argumenty niektórych osób, albo stosujesz prymitywne skróty myślowe.

Być może przesadziłem - to nie bezczelność. Nie odpowiadajmy jednak w ten sposób, bo dyskusja się w ten sposób zakończy, a zacznie się przekomarzanie i pogrywanie ze sobą.

Może i Neuro niefortunnie to ujął, ale generalnie wyraził myśl że praktycznie jedynym argumentem za tym aby uznać masturbację za grzech jest to że Kościół uznaje masturbację za grzech...
Jest to jeden z powodów dla których mimo tego że już wierzę w Boga,( bo jak nie wierzyć gdy się Go doświadcza i gdy tylko się próbuje się przekonać że to nadinterpretacja , że to tylko złudzenie pojawia się niezwykle silne poczucie że kombinuję jak oszukiwać siebie) to chrześcijanką nie zostanę, ani tym bardziej nie uznam że Kościół wie lepiej czego pragnie Bóg niż On sam.

A co to znaczy "kochaj"?

Już o tym rozmawialiśmy. Onanizm nie ma wiele wspólnego z brakiem miłości, z kochaniem, z nienawiścią, z brakiem nienawiści.

Tak naprawdę to, że piję kawę sam, zamiast wyjść do samotnej koleżanki mieszkającej obok, żeby napić się z nią kawy, może być brakiem miłości i egoizmem. Co do onanizmu nie da się tego zastosować. Zamiast się onanizować, mam wyjść do samotnej koleżanki i z nią uprawiać seks? To jeszcze większy grzech.

Tyle, że idąc twoim tokiem rozumowania to jeżeli koleżanka jest samotna i chętna i ty jesteś samotny i chętny to dlaczego miałby to być grzech skoro uszczęśliwi dwoje ludzi?

No właśnie? Dlaczego? Jakaś inna odpowiedź poza powoływaniem się na stanowisko Kościoła.

To tylko koleżanka. Jestem wolontariuszem w Domu Dziecka i wiem, jakie są konsekwencje takich "odwiedzin" u sąsiadki lub u sąsiada. Są środki antykoncepcyjne, ale nie mam do nich zaufania - zawsze wpływają one na organizm. Z wyjątkiem może prezerwatywy, która nie ma bezpośredniego wpływu na organizm. A i prezerwatywa nie daje 100% pewności, że uniknie się choroby wenerycznej i poczęcia dziecka.

Dziękuję więc za tę przyjemność, kiedy mam z tyłu głowy strach przed pękniętą prezerwatywą, chorobą weneryczną i dzieckiem, na które nie jestem w ogóle gotowy. Dla mnie osobiście to żadna przyjemność.

Możecie nie być przekonani, ale uważam, że stanowisko Kościoła w tej sprawie jest słuszne.

Moim zdaniem też jest słuszne, aczkolwiek gdybym się nim nie przejmował i miał do wybory spędzić upojną noc z ładną i chętną sąsiadką lub zrobić sobie dobrze samemu to wybacz ale z całą pewnością wybrałbym sąsiadkę.

Każdy ma prawo do swoich przekonań i swoich decyzji. Dla mnie najlepiej jest się powstrzymać od onanizmu i seksu z koleżanką. Jeśli zaś mam do wyboru onanizm i seks z koleżanką, to onanizm będzie dla mnie czymś, co ma słabsze konsekwencje, więc jest "lżejszy" w ocenie moralnej.

Oczywiście masz rację. Przepraszam za wypowiedź nie wnoszącą nic do tematu dyskusji.