"Masz na myśli to, że miłość to nie radykalna ofiara, ale taki układ równowagi, polegający na miłowaniu tych, którzy nas miłują?" - tak. Układ równowagi także jest miłością. Jeśli kocham tych, którzy mnie kochają, to... ich kocham.

Kocham również tych, którzy mnie nie kochają. W ten sposób rzeczywiście daję z siebie jakąś ofiarę, kiedy z trudem powstrzymuję się przed "wybluzganiem" swojego wroga.

Źle to ująłem: Miłość nie zawsze jest ofiarą. W rodzinie, kiedy moja Mama mnie kocha, a ja kocham moją Mamę, nie ma jakiś szczególnych ofiar. Ja pomagam jej, Ona pomaga mnie. To także jest miłość i to duża, święta.

Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie?
Czyż i celnicy tego nie czynią? (Mt 5,46)

Cytat trochę nie adekwatny do sytuacji, bo przecież tych którzy nas miłują również mamy miłować.
Wklejenie go tutaj sugeruje, że twoim zdaniem nie powinniśmy miłować tych, którzy nas miłują.

Do jakiej sytuacji ten cytat jest Twoim zdaniem odpowiedni?

Chyba trochę nie tak z kolejnością. Była przytoczona konkretna sytuacja - kocham tych którzy mnie kochają.
Nie chodzi o to, żeby teraz wymyślać sytuację do twojego cytatu, tylko raczej chodzi o to, żeby twój cytat, pasował do wcześniej przytoczonej sytuacji.
Żeby była jasność moim zdaniem miłość to bardzo często jest bezinteresowną ofiarą z samego siebie i taka też być powinna, ale to nie znaczy, że nie mamy kochać również tych, którzy nas kochają.

No tak sugeruje cytat Chwata - mam kochać tylko tych, którzy mnie nie kochają.

Mam nie kochać swojej rodziny, która mnie kocha?


No... to byłoby z dosłownym rozumieniem słów Jezusa: "Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem" (Łk 14,26)
To byłoby straszne, gdyby odczytać ten cytat dosłownie...

Nie bardzo często, a wyłącznie.

Znajdą się wyjątki. Podałem je wyżej. Co do wyłączności będę miał więc zastrzeżenia.

A ja nawet popieram takie stanowisko. To co napisałeś:

oczywiście jest miłością.Tyle że ta zależność nie jest zasadą ale konsekwencją tego, że oboje się kochacie. Wtedy kiedy pomagasz mamie ofiarujesz jej swój czas i energię nie dlatego, że liczysz na jej pomoc w przyszłości, ale dlatego, że ją kochasz i chcesz to zrobić dla niej. Jeżeli kogoś faktycznie się kocha to nie kalkuluje się, że dziś ja tobie coś bo kiedyś ty mi coś. Jeśli kochasz to idziesz i pomagasz, nie kalkulując na przyszłość, ofiarujesz tej osobie wszystko co potrzeba.

Gdzie widzisz wyjątki od definicji, że miłość to wyłącznie bezinteresowna ofiara z samego siebie?

Małżeństwo, gdzie miłość jest kompromisem i nieustannym negocjowaniem.

O Boże.
Kompromis w związku, to pojście na ustępstwo ze swojej strony, czyli zrezygnowanie z własnej korzyści, czyli ofiara.





___________________________



Cytat pasuje. Wydaje się, że źle go rozumiesz i dlatego nie pasuje.
Cytat mówi, że kochanie tych, którzy nas kochają to nic nadzwyczajnego. W ten sposób postępują ludzie wyrachowani, jak celnicy, bo liczą na zwrot własnej 'ofiary'. Natomiast prawdziwa ofiara to taka, której zwrotu nie oczekujemy, bo widzimy jej korzyść dla bliźniego, a tym właśnie jest miłość

Trochę dziwnie brzmi, to co napisałeś, bo tak to brzmi, jakby samo w sobie kochanie tych, którzy miłosc odzajemniają było objawem wyrachowania. Nie chodzi raczej o ograniczanie się tylko do kochania takich osób?

Kocham bo potrzebuję, potrzebuję bo kocham... Gdy kocham to potrzebuję szczęścia osoby kochanej, więc już nie ma poświęcenia ani ofiary jest tylko dbanie o własne potrzeby, bo potrzeby kochanej osoby są już moimi potrzebami... Nie ma znaczenia czy ta osoba kocha czy też nie - liczy się to że ja ją kocham i że tym samym chcę dla niej jak najlepiej, jeśli tym najlepiej według niej będzie żyć beze mnie to to zaakceptuję, będę cierpieć, ale zaakceptuję i nie będę robić wyrzutów , właśnie dlatego że kocham... Jeśli kocham to nie ograniczam, szanuję wolność drugiej osoby, nie wymagam aby mnie kochała lub nie, choć oczywiście jej brak wzajemności być może zmieni rodzaj miłości jaki do niej czuję, ale ten rodzaj miłości jaki mam do siebie pozostanie.

A co to jest kochanie?



____________________


W rzeczy samej o to chodzi, to dokładniejsze sformułowanie.