Zabicie dorosłego bez jego zgody jest uniemożliwieniem spełnienia jego pragnień; zabicie noworodka nie prowadzi do niespełnienia pragnień, bo noworodek ich nie ma.

Czy możemy uzależniać prawo do życia od woli rodziców?

Nie zawsze i nie w każdej sytuacji. Jeśli np. dziecko miałoby cierpieć ponad miarę przez dziesięć lat, a następnie umrzeć, i być może przez całe swoje życie nie byłoby w stanie pojąć, co się wokół niego dzieje, to myślę, że byłoby lepiej, gdyby mogło odejść wcześniej. Decyzja rodziców o utrzymywaniu przy życiu ciężko chorego dziecka na siłę byłaby dla mnie okrucieństwem.

Natomiast w przypadku innych, lżejszych chorób uważam, że decydujący głos powinien należeć do rodziców. Ale nie powinni czuć przymusu, by urodzić i wychowywać dziecko, które będzie dla nich ciężarem, i by musieli potem do końca życia żałować, że nie mają innego, zdrowego dziecka. Podjęta decyzja powinna być wypadkową interesów rodziców i dziecka.

*** Prof. Peter Singer - jeden z najsłynniejszych współczesnych bioetyków, pracuje w Center of Human Values na uniwersytecie Princeton i na Uniwersytecie w Melbourne. [...] Jest zwolennikiem utylitaryzmu - kierunku filozoficznego, który w swojej klasycznej postaci głosi, że jedynym kryterium oceny naszego postępowania jest to, czy przynosi ono największe szczęście największej liczbie ludzi. [...]

Singer od ponad 30 lat jest wegetarianinem, cały dochód ze sprzedaży "Etyki praktycznej" przeznaczył na rzecz walczącej z głodem agencji Oxfam.