Oczywiście, że wszystko jest dla ludzi.
Narkoytki też są dla ludzi, dla ludzi inteligentnych, którzy z nich nie korzystają.

O!

"W grudniu zeszłego roku sąd w Jeleniej Górze nakazał psychoterapię uzależnionej od internetu i gier komputerowych kobiecie i trójce jej dzieci. Dzieci spędzały przed monitorem tyle czasu, że przestały chodzić do szkoły, powtarzały rok. W rodzinie obowiązywał grafik korzystania z komputera. Kiedy mąż uzależnionej internautki próbował uniemożliwić kobiecie dostęp do komputera, ta złożyła pozew o rozwód. Sąd pozew oddalił i nakazał leczenie.

Psychoterapia została też nakazana 33-letniej mieszkance Krakowa, matce czwórki dzieci. Kurator sądowy, który opiekował się tą rodziną (kobieta już miała ograniczone prawa rodzicielskie), zauważył, że mieszkanie było zaniedbane i zadłużone - internautka opłacała jedynie rachunek za stałe łącze, lodówka była pusta, dzieci głodne. Sąd uznał, że to z powodu uzależnienia od internetu. Nakazał kobiecie leczenie, a dzieci trafiły do placówki opiekuńczej"

http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy ... 90666.html

pzdr

No to mały teścik badający stopień naszego uzależnienia.

Ja nie powiem, co mi wyszło

Ja znalazłam ciekawy artykuł jak walczyć z uzależnieniem dziecka od internetu, warto przeczytać bo też pomoże dorosłym--->
http://www.hellocamping.pl/pl/felieton/ ... e-ma-wi-fi i jeszcze tutaj kolejna rada

Uzależnienie od internetu to nie taki łatwy temat. Niestety wraz z rozwojem technologicznym od internetu uzależnione jest coraz więcej osób. Możemy to zaobserwować np w wakacje, gdy ja byłem młody i w wakacje miałem 2 miesiące wolnego wraz z przyjaciółmi z osiedla spędzaliśmy całe nie na podwórku wracało się tylko na obiad potem na kolację i spać a od rana powtórka, a teraz na podwórkach, boiskach są pustki wszyscy wolą świat wirtualny. Syn mojego przyjaciela był uzależniony na tyle że potrzebna była terapia hipnozą, która wyciągnęła młodego z tego nałogu. Pamiętam że przyjaciel poświęcił kilka dni na znalezienie odpowiedniej klinki .(ciach: spam)
Pozdrawiam

Nie wiem czy to nie spam .
Po co link!!?
Poza tym hipnoza duchowo może stać sie o wiele bardziej szkodliwa niż net.
Najpierw programuje się by odzwyczaić od netu, potem dojdzie okultyzm i cofanie w czasie "do poprzdnich wcieleń za pomocą hipnozy"
NIe majstrujmy sobie w głowach!

Karma z poprzedniego wcielenia powoduje że siedzę przy necie?

Czytamy tam: "Uczyłem się u Mistrza. Richard Bandler, współtwórca NLP"
NLP - czyli to dziadostwo które z normalnego człowieka może uczynić psychopatę...
to tak jakby naprawiać zegarek młotkiem

Wiadomo każdy organizm jest inny i nie każdy będzie podatny na hipnozę, jednak warto próbować wszystkiego co może pomóc. Gdyby to chodziło o mojego syna zrobiłabym wszystko żeby mu pomóc dokładnie tak samo jak postąpił mój przyjaciel. Link dlatego ponieważ chciałam pokazać miejsce gdzie komuś podano pomocną dłoń i wyleczono. Jeśli kiedykolwiek ktoś będzie potrzebował pomocy z podobnym problemem i przypadkowo trafi na forum i taki link sprawi że poczyta i mu tam pomogą wtedy będę bardzo szczęśliwa, że kolejna osoba uwolniła się od nałogu.

Po pierwsze jest wiele klinik i to nie stosujących NLP, link jest niepotrzebny.
Poza tym należy się zapoznać z niebezpieczeństwami które stoją za hipnozą. Zastosowanie hipnozy nawet zdrowotnie, może rozbudzać zainteresowanie wpływaniem na świadomość, stąd krok do okultyzmu.

Osoba odczuwa silny przymus psychiczny korzystania z Internetu. Utrata kontroli nad czasem spędzanym w sieci, osoba nie jest w stanie powstrzymać się od przebywania online. Wydłużenie się czasu korzystania z Internetu, osoba potrzebuje przebywać w sieci coraz częściej i dłużej, aby uzyskać satysfakcję

Gdyby to chodziło o mojego syna zrobiłabym wszystko żeby mu pomóc dokładnie tak samo jak postąpił mój przyjaciel

Internet to straszne uzależnienie, jeśli nie ma umiaru!

7 zagrożeń/grzechów głównych w sieci:
1. Pornografia (najgorsza hard)
2. Hazard (tradycyjny i nie typu loots/skrzynki/paczki)
3. Patostreaming (który nadal istnieje, niekoniecznie na YT)
4. Socialuzależnienie (iluzja kontaktu)
5. Bycie na bieżąco - tzw. newsholizm
6. Gamesholizm - instynkt szybko zmieniających się świateł
7. Infoholizm - wiedza na tematy, które do normalnego życia powodują przesyt głowy

Nie wpadłabym na to, że zdobywanie wiedzy można umieścić w kategoriach grzechu, a jednak jak się nad tym głębiej zastanowię, to chyba coś w tym jest. Dostrzegam to u siebie, bo potrafię się interesować wszystkim, tylko nie tym co trzeba . Potrafię poświęcać wiele czasu na przeglądanie, czytanie różnych stron, słuchanie różnych wykładów dostępnych w sieci, różne dyskusje światopoglądowe i często odbywa się to kosztem codziennych, przyziemnych obowiązków, bo albo mam na nie o wiele mniej czasu, albo mam umysł już mocno przeciążony od takiej formy aktywności, albo za dużo rozmyślam o takich tematach, odrywając się od prostej codzienności, a takie rozmyślanie też jest dla umysłu bardzo obciążające i utrudnia skupienie się na obowiązkach.

Dzięki za tą informację!, muszę się nad tym zastanowić i chyba ograniczyć takie bombardowanie umysłu różnymi, często zbędnymi treściami.

Niesamowite jak mnie właśnie olśniło dzięki tej informacji, bo uświadomiłam sobie, że zupełnie nieświadomie w tym tkwiłam i absolutnie nie widziałam w tym jakiegoś uzależnienia. To coś podobnego jak w przypadku ludzi o materialistycznych skłonnościach, którzy mają wewnętrzny przymus ciągłego bogacenia się i ciągle mają mało. Tylko tutaj to idzie w zdobywanie wiedzy, gdzie ciągle odczuwa się jakiś niedosyt, ciągle za mało, zawsze można coś jeszcze zgłębić, nawet jeśli nie wykonuje się żadnej pracy naukowej, żeby to było jakoś bardzo potrzebne w ramach pracy i rozwijania się w niej. Na dodatek to też potrafi wpływać na relacje z ludźmi, bo zauważyłam, że im bardziej u mnie to się rozwijało, tym bardziej ludzie, którzy nie byli jakimiś intelektualistami o szerokich horyzontach, przestawali być dla mnie interesujący, bo nie mogli zaspokoić tej potrzeby. Zwykłe, codzienne rozmowy zaczynały mnie nudzić, męczyć i właściwie takie relacje stawały się już tylko koniecznością, a nie jakąś przyjemną formą spędzania czasu z ludźmi. Muszę zrobić porządny rachunek sumienia i to przemyśleć.

Może doznasz następnego olśnienia rozważając: czy musisz zrobić ten rachunek, czy może nie jest to mus, ale świadomie podjęta przez ciebie decyzja.

Chodziło mi o takie przemyślenie sprawy, sam na sam z Bogiem. Nie jestem praktykująca, więc nie chodziło o rachunek przed spowiedzią