Czy jeśli podczas spowiedzi świadomie nie powiedziałem o jakimś grzechu lekkim to czy spowiedź jest ważna ?

Tak.
Do ważności spowiedzi jest wymagane wyznanie wszystkich grzechów ciężkich. Grzechów lekkich nie trzeba wyznawać, natomiast zaleca się to robić w ramach pracy nad własnym sumieniem i zapoiegania większemu złu

Nawet jeśli byłem go świadomy i po prostu nie powiedziałem? ( nie chodzi mi o to ze zapomniałem grzechu lekkiego).

Nie ma obowiązku spowiadania się z grzechów lekkich. Problem jednak w tym, czy to rzeczywiście był grzech lekki, bo przecież ta sprawa nie daje ci spokoju. Możesz go wyznać przy następnej spowiedzi.

14 lipca wyjeżdżam do Szwajcarii na ok 2 miesiące (będę co tydzień w kościele na mszy odprawianej w języku francuskim)

Ostatnio u spowiedzi bylem ok 2 tyg temu, jestem prawie codziennie w kościele i przystępuję do komunii św. wedle mojego sumienia nie uczyniłem grzechu ciężkiego, ale popełniłem grzechy lekkie.
I właśnie czuje ze to grzechy lekkie w jakimś stopniu upośledzają moja wiez z Panem.

Zastanawia mnie czy mam iść do spowiedzi (raczej na pewno pójdę bo tego bardzo potrzebuje) skoro przystępuje do komunii świętej.
Czy w ogóle mozna przystępować do spowiedzi, jak sie nie ma grzechu ciężkiego?

A ja pozwolę sobie mieć inne zdanie. Skoro świadomie zataiłeś grzech - a sumienie kazało ci go wyznać, to czy taka spowiedź jest ważna? I czy jesteś pewien, że był to grzech lekki, a nie np. przywiązanie do grzechu, albo też tylko dla swojego usprawiedliwienia takim go nazwałeś? Lepiej, abyy o tym zadeydował spowiednik

Napisał wyraźnie - o grzechu lekkim. Nie ma obowiązku spowiadania się z grzechów lekkich. Jest to jedynie zalecane.

Czy jednak świadome zatajenie grzechu (nawet lekkiego) - nie przekreśla ważności spowiedzi? Wszak potrzebna jest szczera spowiedź. Można było powiedzieć - oraz "parę grzechów lekkich" albo coś podobnego...

ekhm, ekhm...

co innego zapomnienie grzechu, a co innego zatajenie świadome. jeśli zaistniał ten drugi przypadek, to Vanitas ma rację twierdząc iż należało wyznać do ewentualnego rozstrzygnięcia spowiednika

KPK: Kan. 987 - Wierny, aby otrzymać zbawczy środek sakramentu pokuty, powinien być tak usposobiony, by odrzucając grzechy, które popełnił, i mając postanowienie poprawy nawracał się do Boga.
mowa jest o grzechach bez ich rozróżniania
Kan. 988 -
§ 2. Zaleca się wiernym, by wyznawali także grzechy powszednie.
"zalecenie" nie oznacza tu jednak pozwolenia na nie wyznawanie w ogóle, ale raczej właśnie to, o czym napisał Vanitas, czyli pozostawienie do rozstrzygnięcia spowiednikowi