Witam!mam taki problem:w pracy opiekuję się staruszką po wylewie jest sparaliżowana częściowo i umysłowo też ma problemy trudno z nią dogadać się a ja nieraz tracę cierpliwość i zdarza mi się ją uderzyć ale to w pewnym sensie jest nie świadome naprzykład jak próbuję z nią ćwiczyć to ona nie rozumie że to dla jej dobra i zdarza się że ona mnie uderzy albo pluje na mnie i ja wtedy nie wytrzymuję i oddaję jej a potem żałuję że nie potrafiłam się powstrzymać i przepraszam ją ona mi wybacza i po pięciu minutach nic już nie pamięta,pracuję w tym zawodzie ponad dziesięć lat i jestem nerwowa coraz bardziej,niedawno byłam u spowiedzi przygotowałam się na święta i zdarzyło mi się to o czym opisuję i nie wiem czy mogę po tym iść do komunii wydaję mi się że to nie jest ciężki grzech w tych okolicznościach bo to nie było świadomie zaplanowane tylko taki impuls,odruch ale pewności nie mam i proszę o radę

Wkleję Ci tekst, który może okazać się pomocny przy ocenie tego postępowania http://www.teologia.pl/m_k/zag06-4g.htm

Odniosę się jeszcze do treści Twojej wypowiedzi - czy Ty nie masz objawów wypalenia zawodowego?
http://www.poradnikzdrowie.pl/sprawdz-s ... 2_4361.htm
http://www.artelis.pl/art-4223,14,72,Ro ... odowe.html

Dzięki za odpowiedz,już wiem jak mam postąpić,a co do wypalenia zawodowego to na teście mi wyszło że nie mam takiego problemu.

Może to nie będzie odpowiedź na pytanie, ale zrób wszystko, żeby nie bić, nie uderzać. Przecież to jest absolutnie niedopuszczalne! W małżeństwie też mąż może mówić: "robię to pod wpływem impulsu". Ale to nie jest wytłumaczenie robienia tego i tak nie może być. Pracuj nad tym jak się tylko da!

Bóg z Tobą i Twoimi podopiecznymi/ą!