W mojej diecezji od lat praktykuje się udzielanie Sakramentu Bierzmowania przez zwykłych księży, na podstawie upoważnienia danego im przez biskupa.

W mojej opinii nie ma tu odpowiedniej delegacji Kodeksu Kanonicznego, nie mówiąc o tym, że etyczność takiego postępowania wobec jednego z ważniejszych, świętych Sakramentów Kościoła jest bardzo wątpliwa. Gwałcenie czy falandyzacja Kodeksu Kanonicznego w tak ważnej sprawie, oddającego sprawowanie tego sakramentu wyłącznie biskupom, wywołuje pytanie:
Czy tak udzielone sakramenty w ogóle są ważne?

Rozdział II

SZAFARZ BIERZMOWANIA



Kan. 882 - Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Ważnie udziela tego sakramentu również prezbiter posiadający taką władzę na podstawie powszechnego prawa lub szczególnego udzielenia ze strony kompetentnej władzy.


Kan. 883 - Na mocy samego prawa władzę udzielania bierzmowania posiadają:

1° w granicach swego terytorium ci, którzy w prawie są zrównani z biskupem diecezjalnym;

2° w odniesieniu do danej osoba prezbiter, który - na mocy urzędu lub zlecenia biskupa diecezjalnego - udziela chrztu temu, kto przestał być dzieckiem albo osobę już ochrzczoną dopuszcza do pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim;

3° w odniesieniu do osób znajdujących się w niebezpieczeństwie śmierci - proboszcz, a nawet każdy prezbiter.


Kan. 884 -

§ 1. Biskup diecezjalny powinien udzielać bierzmowania osobiście albo zatroszczyć się o to, by go udzielił inny biskup. Jeśli tego domaga się konieczność, może jednemu lub kilku określonym prezbiterom udzielić uprawnienia do sprawowania tego sakramentu.



§ 2. Z ważnej przyczyny biskup oraz prezbiter, który na mocy prawa lub szczególnego udzielania kompetentnej władzy otrzymał upoważnienie do bierzmowania, może w poszczególnych przypadkach dobrać sobie prezbiterów, aby razem z nim udzielali tego sakramentu.


Kan. 885 -

§ 1. Biskup diecezjalny jest obowiązany troszczyć się, aby sakrament bierzmowania był udzielony podwładnym, którzy o to proszą należycie i rozumnie.


§ 2. Prezbiter, który posiada to uprawnienie, powinien z niego korzystać w odniesieniu do tych, na korzyść których zostało mu udzielone.


Kan. 886 -

§ 1. Biskup w swojej diecezji może zgodnie z prawem udzielać sakramentu bierzmowania także obcym wiernym, chyba że sprzeciwia się temu wyraźny zakaz ich własnego ordynariusza.



§ 2. Biskup, by mógł godziwie udzielać bierzmowania w obcej diecezji, potrzebuje przynajmniej rozumnie domniemanego zezwolenia biskupa diecezjalnego, chyba że chodzi o jego podwładnych.


Kan. 887 - Prezbiter posiadający uprawnienie do bierzmowania, na wyznaczonym mu terytorium godziwie udziela tego sakramentu także obcym, chyba że stoi temu na przeszkodzie zakaz ich własnego ordynariusza. Natomiast na obcym terytorium nie może ważnie bierzmować, z zachowaniem jednak przepisu kan. 883, n. 3


Kan. 888 - Szafarze mogą udzielać bierzmowania również w miejscach wyjętych, gdy leżą na terytorium, na którym wolno im bierzmować.


na podstawie ww tekstu dobrze by było zinterweniowac do kurii, aby bierzmowanie sprawował biskup diecezialny

Bóg zapłać, dobry człowieku.
Sakrament jest więc ważny, jeśli ksiądz udzielający miał stosowne upoważnienie od biskupa.
W naszym przypadku takie upoważnienie jakoby było. Piszę jakoby, bo potwierdzenie bierzmowania nie zawierało wzmianki o tym upoważnieniu, a po prostu potwierdzało fakt udzielenia bierzmowania przez księdza X.

Sytuacja była wyjątkowa, biskup nie mógł wtedy przyjechać z jakiejś przyczyny.
Więc wygląda na to, że kodeksowe usprawiedliwienie było.

A już o mało nie poczułem się lefebvrystą.

Taka praktyka nie jest niczym nadzywyczajnym.Zobacz wyzej. Przewiduje to KPK, ktory w rozdz. o szafarzu bierzmowania zezwala na to (zob. kan.882-888) i nie jest to zadne naciaganie prawa ani falandyzacja.
W niebezpieczenstwie smierci kazdy ksiadz moze udzielic tego sakramentu.
Nie rozumiem Twojego oburzenia. Dlaczego jest to nieetyczne?

Gdyby opisana praktyka miałaby stać się powszechną, to skończyłaby się jedyna szansa a i potrzeba osobistego spotkania biskupa z każdym wiernym diecezji.
Jeśli rozumiesz, co to znaczy wspólnota diecezjalna, to domyślisz się o co mi chodzi.

Ponadto, Bierzmowanie jest sakramentem wyjątkowym. To namaszczenie katolika i jego umocnienie w wierze prowadzące do napełnienia Duchem Świętym.

Wiele tu napisano na forum o wyłączności uprawnienia biskupów do sprawowania egzorcyzmów. Ja nigdy nie słyszałem, by biskupi w Polsce w ogóle odprawiali jakieś egzorcyzmy. Cedują to na, zazwyczaj, opierających się przeciw temu poleceniu, kapłanów.

Jeśli biskup nie będzie sprawował sakramentu Bierzmowania, to po co w ogóle biskup?

Zrozumcie, że lefebvryści bardzo chętnie rozwalą aktualny kształt Kościoła, potępią wszystkich Papieży od Jana XXIII poczynając i sprawią, że normalni wyznawcy Chrystusa będą musieli uciekać na pustynię.

maly_kwiatku, u nas biskup pojawia sie raz na kilka lat, niekoniecznie z okazji bierzmowania. Bierzmowanie w mojej okolicy jest raz na 2 lata i udziela go tez ksiadz z pelnomocnictwa biskupa. Tyle ze tu realia sa nieco inne: ksiezy mniej, biskupow tez i diecezja znacznie wieksza niz te w Polsce.

Czy mi sie tylko wydaje, czy pomalu w polskim Kosciele zaczyna przewazac wygoda biskupow(?)

Dawno, dawno temu kiedy moja diecezja w Polsce byla jedna z najwiekszych, a bierzmowanie w kazdej parafii bylo raz w roku zawsze byl biskup. Teraz biskupow w Polsce jest multum, diecezje znacznie mniejsze, a ty piszesz, ze ksieza udzielaja sakramentu bierzmowania. A czy biskup w ogole sie w parafii pojawia?

Bo wyglada na to, ze autor owego listu z innego tematu mial racje: nasi biskupi sa coraz bardziej oderwani od rzeczywistosci swoich wiernych.

Uważam, że o ile upoważnienie było - nie ma się do czego przyczepić. Upoważniony do udzielenia sakramentu deleguje swoje upoważnienie na podległego mu duchownego.

Co innego, czy w drodze wyjątku, czy w ramach powszechnej praktyki. U nas tak było, że gdy zachorował jeden z biskupów - metropolita wysłał w jego zastępstwie na bierzmowania kanclerza, infułata. Ale w drodze wyjątku. Tak - normalnie, to bierzmuje on sam, sufragan i senior.

Traktowanie bierzmowania jako okazji do spotkania z biskupem jest trochę.... dziwne. Podobnie jak oskarżanie ich o to, ze nie bierzmując tracą kontakt z wiernymi. Ja bym postawił problem inaczej.

W bierzmowaniu, podobnie jak w każdym sakramencie, nieważna jest osoba szafarza (byle miał prawo faktycznie sakramentu udzielić) ale działający Bóg. Wybaczcie, ale gadanie w stylu "przyjęłam komunię z rąk samego papieża!" pokazuje, że ta osoba guzik rozumie istotę sakramentu. To ważny jest papież, biskup, a Pan Jezus już nie?

Myślę, że dobrze jeśli biskup bierzmuje. Pokazuje to jedność wspólnoty lokalnego Kościoła. Ale jeśli nie może, lepiej jeśli bierzmuje jakikolwiek inny ksiądz, niżby się z tego powodu miało bierzmowanie odkładać.

Ważniejsze jednak wydaje mi się, żeby biskup częściej bywał w parafiach swojej diecezji. niekoniecznie z okazji bierzmowania. Bywa na wizytacjach, mógłby czasem wpaść na odpust, mógłby czasem być i bez okazji. Ale się nie rozdwoi. To fakt...

Zgadza się - kwestia posiadania sakry biskupiej przez bierzmującego nie jest problemem, warunkiem koniecznym.

Chodzi jednak o coś innego - że to biskup właśnie powinien bierzmować, a księża tylko wyjątkowo. I jeśli jest inaczej, biskup wysługuje się na porządku dziennym w tym zakresie księżmi, to tak być nie powinno. Nie daje rady sam (a może po prostu zajmuje się nie tym, co trzeba?) - to niech poprosi Watykan o sufragana.