Dokument soborowy Lumen gentium określa w numerze 11 niedzielne uczestnictwo w eucharystycznej ofierze „źródłem i szczytem całego chrześcijańskiego życia”. Chrystus mówi: „ Kto spożywa moje ciało i krew moją pije, ma życie wieczne”.
Jako papież Wasza Świątobliwość zaczął udzielać wiernym komunii do ust, podczas gdy przyjmują oni postawę klęczącą. Czy Wasza Świątobliwość uważa to za najbardziej odpowiednią formę?

Najpierw trzeba powiedzieć, że ważne jest, aby czas miał dla wszystkich wierzących tę samą strukturę. Stary Testament mówi o tym już w relacji o stworzeniu świata, w której siódmy dzień przedstawiony jest jako dzień, kiedy Bóg odpoczywa i ludzie wraz z Nim. Dla chrześcijan ta struktura czasu rozpoczyna się od niedzieli, dnia zmartwychwstania, w którym On spotyka nas, a my Jego. Tutaj znowu najważniejszym aktem jest moment zjednoczenia, gdy On się nam daje.
Nie jestem z zasady przeciwko komunii na rękę, sam tak jej udzielałem i tak ją przyjmowałem. Przez to, że teraz proszę o przyjmowanie komunii na kolanach i udzielam jej do ust, chciałem podkreślić cześć należną realnej obecności Chrystusa w Eucharystii. Nie bez znaczenia jest to szczególnie przy dużych masowych zgromadzeniach, z jakimi mamy do czynienia w Bazylice Świętego Piotra i na placu przed Bazyliką, gdzie zachodzi duże niebezpieczeństwo powierzchowności. Słyszałem o ludziach, którzy chowają komunikant do torebki i zabierają do ze sobą na pamiątkę.
W tej atmosferze, którą – jak się uważa – tworzy także przyjęcie komunii, łatwo pomyśleć: wszyscy przesuwają się do przodu, to i ja pójdę. Chcę mocno zaakcentować, że powinno być oczywiste: Tu dzieje się coś szczególnego! Tutaj jest obecny Ten, przed którym pada się na kolana. Uważajcie na to! To nie tylko społeczny ryt, w którym moglibyśmy wszyscy uczestniczyć bądź też powstrzymać się od uczestnictwa.