Cześć. Mam beznadziejną sytuację i chciałbym poprosić o pomoc.
A mianowicie mam 16 lat i za 10 dni mam sakrament bierzmowania.. Problem jest taki , że przez ostatnie prawie 5 lat spowiadając się zatajałem grzech , który okazał się być ciężkim grzechem. Dodatkowo wyszło na to , że popełniałem grzech świętokradztwa przez prawie 5 lat.. Przez parę ostatnich miesięcy dręczyły mnie te grzechy i nadal dręczą. Czuję się fatalnie. Próbowałem szukać jakiegokolwiek usprawiedliwienia gdyż bałem się iść do spowiedzi , bałem się , że nie będę rozgrzeszony i moje życie będzie skreślone. Teraz niestety nie ma innego wyboru. Chciałem poprosić o pomoc:
Czy mogę się ze świętokradztwa wyspowiadać w zwykłej spowiedzi ?
Jak to mogę wyznać w konfesjonale ? " zatajałem grzech ciężki i 5 lat świętokradzko przyjmowałem komunię " ?..
Pomóżcie , z kim mogę o tym porozmawiać ? Boje się powiedzieć o ten sytuacji księdzu , co jeśli nie chciałby mi udzielić rozgrzeszenia i nie dopuściłby mnie do bierzmowania ?... Nie wiem czy mógłbym się po takim czymś pozbierać.. Ale teraz też nie jest lepiej.
Szczerze żałuję za te grzechy.. ale ciągle się boję...
Proszę pomóżcie...

Tak.Tak.
Nie ma ku temu powodu, skoro dalej piszesz:
Nie ma czego.
Strach ma wielkie oczy.Jedno z drugim nie ma /bezpośredniego/ związku.

Dziękuję za podniesienie mojej nadziei.. Teraz muszę tylko przekonać moją mamę , żeby mogła mnie podwieźć do kościoła albo coś. Ona uważa , że muszę spowiadać się tylko z czegoś takiego jak zabójstwo itp. i mówi , że nie muszę iść do spowiedzi.
Jak mogę ją przekonać , że tak nie jest ?

Będzie trudno.
Może powinieneś powiedzieć, że mając na sumieniu grzech uznawany przez ciebie jako ciężki,
nie możesz przystępować do Komunii, a bardzo byś chciał.

Mam jeszcze pytanie. Usłyszałem od kolegi , że tylko Franciszkanie mogą normalnie spowiadać z świętokradztwa , a inni kapłani to tylko proboszcz lub biskup.. Czy to prawda ? Mam co do tego wątpliwości i chciałbym je szybko rozwiać.

Nieprawda.

Nie wiem skąd się biorą te wszystkie bzdury, ale cos czuje że ze zwykłych żartów, lub złośliwości bo niby z jakiej racji tylko określeni zakkonicy mieli by prawo do udzelenia rozgrzeszenia za okreslony grzech? Z drugiej strony co to znaczy "słyszałem od kolegi", bo ja codziennie wiele słyszę rzeczy, ale jakoś nie daje im wiary. Pomijam już moje kazania jakkie moglbym napisać, o tym czym jest sakrament bierzmowania i czemu powinieneś pomyśleć nad jego odłożeniem.

Podstawa to jest przystąpienie do spowiedzi w sposób zupełnie uczciwy, czyli gruntowny rachunek sumienia. Pamiętaj o tym że ksiądz naprawdę słyszy wiele, ludzie przychodzą z dziwnymi, banalnymi i ciężkimi grzechami. Nie zadziwisz go. I nie ma takiego grzechu, który byłby niewybaczalny, poza zatwardziałością, czyli de facto brakiem żalu i brakiem chęci poprawy. Nie ręczę że każdy spowiednik na tym świecie zawsze spowiada idealnie i ma idealne podejście, ale generalnie zakładam że jak przychodzę do spowiedzi to jest to powód do radości, a nie dowalania jeszcze - taka jest boża logika.

Dzięki.. Wiem , że spowiedź daje powód do szczęścia. Bałem się tylko... Sam już nie wiem. Ale teraz już się raczej nie boję. Wierzę , że Bóg może mi wybaczy i to na pewno On będzie mówić przez spowiednika. Przez te grzechy i wyrzuty sumienia ledwo mogę żyć. Nie mogę o tym przestać myśleć ani na chwilę. Pomogliście mi przestać się wahać. Pójdę i szczerze wszystko wyznam. Chcę znowu żyć jak kiedyś. I czuję , że po tym wszystko się zmieni najlepiej.
Jeszcze raz wam dziękuję.
Mam wielką nadzieję na ponowne ożywienie mojego życia duchowego.

No i jak Ci po spowiedzi ? Tyle było pisania przed, to może się podzielisz odczuciami po ?

Przepraszam , że tak późno. Po spowiedzi.. Nie umiem opisać tego uczucia. Byłem po prostu wolny. Od prawie 5 lat, jestem wolny. Teraz te lata są dla mnie jak daleka przeszłość. Ale to dłuższa historia , poza tym , i tak rzadko kogokolwiek obchodzę.. W każdym razie , dziękuję , że zauważyliście chociaż mój temat. Pomogliście mi.
Teraz mogę żyć dalej w spokoju i samotności...