Czy osoba ochrzczona w wierze katolickiej, posiadajaca wszystkie sakramenty: komunia, berzmowanie, żyjaca w cywilnym związku z drugą osobą (ślub cywilny) moze zostać ojcem chrzestnym / matką chrzestną ?
Czy jest na to konkretny przepis kościelny - czy decyzja o wydaniu zaswiadczenia zależy od woli ksiedza z parafi ?

Kodeks Prawa Kanonicznego: Pogrubienie moje

Instrukcja duszpasterska Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu świętego dzieciom:

Sakrament to nie jest coś, co się "posiada". To nie efektowny bibelot, który kiedyś się nabyło, a teraz stoi sobie na kominku i można się nim przed gośćmi pochwalić. Sakrament to widzialny znak niewidzialnej łaski, środek naszego spotkania z Bogiem. Owszem, dostałeś kiedyś od Kościoła te łaski, ale decydując się na życie w grzechu (związku niesakramentalnym), powiedziałeś, że Ci ta łaska do niczego potrzebna nie jest. Twój wybór- z perspektywy Kościoła bardzo smutny, ale jesteś wolny, mogłeś tak zdecydować. Tylko bądźże konsekwentny- nie chcesz żyć sakramentami, to nie obiecuj, że będziesz komuś w tym pomagać. Taka jest właśnie rola chrzestnego- bycie świadkiem wiary, dbanie o jej wzrost u chrześniaka. Odpowiedz sobie szczerze, czy możesz i chcesz podjąć się takiego zadania.

Szczera odpowiedź będzie pewnie zgodna z tym, co mówi Kościół. Nie możesz.

Co do pytania - zdecydowanie nie.

to jakiś szalony pomysł aby nie można było być chrzestnym. Dlaczego z powodu jakiegoś przepisu dziecko ma na tym tracić i trzeba mu na siłę szukać innych chrzestnych? Tego nie pojmuję - może mnie ktoś oświeci gdzie tu jest sens i logika.

Raczej należałoby zapytać: po co krzywdzić dziecko i dać mu chrzestnego, który nie może spełnić swojej funkcji.

Zadania chrzestnego, to nie dawanie dziecku najdroższych prezentów kilka razy w życiu, czy zabieranie na wakacje...

Bycie chrzestnym, to dawanie przykładu wiary i świadczenia o miłości do Boga i Kościoła. W jaki sposób te zadania ma spełnić osoba żyjąca jawnie sprzecznie z nauką Kościoła, a przypominam, że chrzestny odpowiada na pytanie, czy będzie pomagać w wychowaniu dziecka, a jednym z elementów wychowania jest wychowanie religijne.

Z obrzędów chrztu:

Celebrans do rodziców: Prosząc o chrzest dla waszego dziecka, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowało Boga i bliźniego, jak nas nauczył Jezus Chrystus. Czy jesteście świadomi tego obowiązku?
Rodzice: Tak albo: Jesteśmy tego świadomi.

Celebrans do chrzestnych: A wy, drodzy chrzestni, czy jesteście gotowi pomagać rodzicom tego dziecka w wypełnianiu ich obowiązku?
Chrzestni: Jesteśmy gotowi.

Zatem chrzestny ma być w stanie wychowywać dziecko w wierze Kościoła,a nie da się uczyć samemu postępując inaczej, bo świadectwo życia jest podstawą nauczania dziecka wiary.