Witajcie.
Jakiś czas temu zaczęłam mieć wątpliwości, czy ściąganie muzyki z internetu nie jest kradzieżą. Nie byłam tego pewna. Skoro to robiłam, a wydawało mi się, że może być grzechem, to zapytałam się o to księdza na spowiedzi. Brzmiało to mniej więcej tak: "Czy ściąganie muzyki z internetu, to grzech? -Hm, no to piractwo." Zachęcona zwrotem piractwo, zwróciłam się do polskiego prawa, z czego wynika, że tylko rozpowszechnianie jest nielegalne. Po spowiedzi, już rzadziej lecz jednak, ściągnęłam kilka utworów z sieci.
Ostatnio znów zaczęłam się zastanawiać nad moralnym wymiarem tego czynu. Bo czy prawo musi zawsze mieć rację? Tłumaczę sobie, że ściąganie jest kradzieżą, bo autor nie dostaje ode mnie wynagrodzenia za swoją pracę. Zamierzyłam, żeby na kolejnej spowiedzi porozmawiać o tym z księdzem.
-> Przed ostatnią spowiedzią zapomniałam o tym nawet w rachunku sumienia. Co za tym idzie - nie wyspowiadałam się z tego. Czy moja komunia - od czasu spowiedzi, na której ksiądz mówił o piractwie - była świętokradzka? Czy spowiedzi po niej były w ogóle ważne? Czy mogę w tej chwili (nie posiadam innych grzechów ciężkich) przystąpić do komunii?
I ostatnia sprawa: nie powinnam korzystać (czyt.: słuchać) utworów, które kiedyś ściągnęłam?

Sądzę że ściąganie piosenek, które zostały wydane na płytach i są dostępne po zakupie, jest kradzieżą, a wiec i grzechem. Bo skoro za coś trzeba zaplacic, to pobieranie tego za darmo jest wykroczeniem.

Ja również od jakiegoś czasu się nad tym zastanawiam i dziękuję za ten temat.


W takim razie co do spowiedzi:
Jeśli będąc u spowiedzi zapomniałaś go wyznac(ale nie zataiłaś) to spowiedz jest ważna, ale do komunii, teraz gdy o nim wiesz raczej nie przystępuj.
Najlepiej jak powiesz to spowiednikowi... on Ci powie co robic,
Pozdrawiam

Niby tak, ale... np. co z bibliotekami? W końcu książki, które mogę tam wypożyczyć, równie dobrze mogę kupić, a jednak korzystam z nich za darmo.

Jeszcze się zastanawiam nad, np.: filmami on-line... W tym chyba nie ma nic złego?