Z punktu widzenia prawa: http://forumprawne.org/prawo-autorskie/120-filmy-muzyka-co-legalne-co-nie.html
Chodzi mi o to, że jeśli nawet coś jest legalne, to nie znaczy, że jest moralne. Wydaje mi się, że fanfiki nie są moralne, bo przecież autorzy nanjowszych książek mają wszystkie prawa zastrzeżone - a więc nie można ściągać ich dzieł z internetu, nie można też pisać utworów pochodnych, a więc fanfików, nikt nie dał takiego prawa, żeby wolno było pisać fanfiki. Nielegalne ściąganie jest zabronione, tak samo wykorzystywanie cudzego pomysłu: zauważ, że osoby które nielegalnie udostępniają w sieci np. książki, też robią to nieodpłatnie, tak jak autor fanfików, ale to że nie chcą za to kasy, nie znaczy od razu, że to jest coś dobrego.

Nie można ich dzieł ściągać z internetu - zgadza się.
Nie można pisać utworów pochodnych - no to wywal połowę literatury, która opiera się na przeróżnych wzorach jako niemoralną.

Wiesz, ja sądzę, że trzeba by najpierw określić co rozumiemy pod pojęciem wykorzystywania cudzego pomysłu i o jakich fanfikach mówimy, bo ich też są przeróżne formy, a o tym zapomniałem.

Ja bawiłem się fanfikami które z oryginałem miały wyłącznie wspólną scenografię i tło wydarzeń, powiedzmy "historyczne" (bo mowa o science-fiction). Więc w przypadku Tolkiena rozgrywałyby się w Śródziemiu. Napisałbym opowieść o hobbicie, tyle że imieniem, dajmy na to, Tommy, a więc i pewne cechy bohatera byłyby już określone. No i może wspomniałbym przelotnie o Bilbo, żyjącym, powiedzmy, 50 lat wcześniej? Ale już osobowość Tommiego i jego przygody byłyby moim dziełem. W moim przypadku (co zresztą w pewnym momencie zrobiłem) wystarczyło tak naprawdę pozmieniać kilka nazw i cech charakterystycznych - i już opowieść nie była fanfikiem, a najwyżej nawiązaniem. Bo wspomnienie o Bilbo gdzieś tam zostało - właśnie jako hołd. No i, naturalnie, zastrzeżenie "powieść na motywach".

Ty być może mówisz o innej gałęzi, której ja osobiście nigdy nie cierpiałem. Są mianowicie takie utwory, które zżynają dosłownie wszystko: czyli są opowieściami o Bilbo (tym samym), w tym samym świecie, bez żadnych własnych dodatków w sensie np. innych istot, odmiennych realiów, itd. Dla mnie tego typu twórczość była po prostu nudna i nie czytałem jej, dlatego do dziś słowo "fanfiction" kojarzę w pierwszej chwili z tym co powyżej.

Myślę że tylko Ty sama możesz sobie odpowiedzieć na pytanie o etykę i moralność bo tylko Ty wiesz, co w konkretnym przypadku jest oryginalne i na nowo wymyślone, a co powielone.

To, co opisałeś już chyba jest dość dalekie od oryginału, aby być klasycznym fanfikiem. Mnie chodziło bardziej o ocenę etyczną tych bardziej typowych fanfików, takich jak w definicji Wikipedi(masz na 1-szej stronie tego tematu).

Znalazłam pytanie na ten temat na nieistniejącej już stronie Ask the father.
Pytanie:



A to odpowiedź księdza:

Ja uwielbiam fanfiki (o Lady Oscar).
Przez wiele lat snułam sobie w głowie własny, ale nie zapisany nigdzie i nikomu nie udostępniony (w wersji oryginalnej wszyscy bohaterowie umierają, a ja przez wiele lat nie umiałam tego zaakceptować, więc zmieniłam treść).
Uważam, że to całkiem neutralna moralnie rzecz.

Nie sądzę, żeby fanfiction, zwłaszcza pisane w celach niekomercyjnych, mogło być grzechem. Nawet te ściśle nawiązujące do oryginalnych utworów. Nie uznajemy przecież wykorzystanych postaci jako swoich, nie zaczynamy twierdzić, że to my wymyśliliśmy Gandalfa czy innego Frodo. Tym bardziej nie uznajemy za własne czyjeś dzieło. Co innego gdyby, bo ja wiem, wydać nową część Pottera pod swoim imieniem i nazwiskiem. A tak, wykorzystujemy tylko czyjś dorobek, jednak w sposób moralnie dozwolony - cały czas uznając prawa oryginalnego autora.

A, co do wcześniej kwestii, że Kościół głosi, iż ściąganie piosenek jest grzechem ciężkim - Kościół niczego oficjalnie na ten temat nie powiedział, zaś głosy jego przedstawicieli są tu dosyć podzielone. Nie, żebym popierał piractwo, ale tak gwoli ścisłości

Ksiądz powiedział mi, że fanfiki to kradzież.

nie, to nie kradzież
Prawnie dozwolone jest pisanie bez zyskowne nawet samego utworu w innych słowach.
Innymi słowy - możesz napisać cały utwór od nowa, korzystając z innych sformułowań zdań, oraz przytaczając nawet nazwy ogólnodostępne typu: "elf", "krasnolud", "magia" i inne wyrażenia fantastyki będące poza prawami autorskimi. Umieszczając na koniec info typu: Źródło: XXX, rok wydania XXXX, autora: XXX von XXXXX ...
Tak samo jak praca magisterska - która jest również książką, na którą masz prawa autorskie - pisana z INNYCH książek, do których nie masz praw autorskich, ale umieszczając informacje o źródle jesteś poza zagrożeniem.
Inna sprawa, ze autor nie musi umieszczać tych informacji o źródle wewnątrz utworu, jeżeli utwór nie jest wydany w postaci jednolitej książki. Trudno to wyjaśnić, ale powiem w skrócie - autor na swojej oryginalnej stronie umieszcza takie informacje i to wystarcza.

Twórczość fanowska, fanarty i inne pochodne są wyrazem uwielbienia dla danego autora - autorzy nie ścigają, tylko cieszą się z tych twórczości.

Nie ma tu kradzieży - natomiast by wydać książkę do sprzedaży - autor tego utworu musi nabyć prawa - co może zrobić oczywiście droga finansową. Nie ma tu łamania nawet praw moralności.
Chyba, że dla ciebie pisanie prac magisterskich i licencjackich, które są pracami "odtwórczymi" też jest niemoralne (w sumie jest.... jak można tak męczyć studentów:D ).

Oczywiście, że fanfiki to nie kradzież czy grzech Żeby coś było kradzieżą, przede wszystkim musiałoby być robione dla zysku, i bez żadnego odniesienia do prawdziwego autora. Fanfiction natomiast powstaje dlatego, bo fani twórczości pragną często jakiegoś dalszego ciągu historii, albo jakoś inaczej poprowadzonego wątku. A skoro jest to podpisane jako Fanfiction, to dla wszystkich oczywiste jest, że jest to radosna twórczość zwykłego fana

Prawo autorskie w takim wydaniu prowadzi do absurdów. Wiele utworów i dzieł nie powstało by dziś gdyby stosowano się tak literalnie i tak drastycznie do zdziwaczałych dzis praw autorskich łącznie np. z "Nieboska komedią", czy wieloma utworami muzycznymi (wszelkie tematy, standardy nie mogły by być inspiracja dla innych - powiedz to bluesmanowi czy fanowi jazzu).
Fanfiki są standardowym zadaniem w szkoleniach literackich - naśladuje się nie tylko postacie ale i styl autora. Cała kultura rozwija się bazując na tym, co było przedtem. Gdyby tak podchodzono do plagiatu jak próbuje się forsować dziś, to nie byłoby kubizmu, surrealizmu i innych kierunków sztuki, nie byłoby nawet "Słoneczników" Van Gogha.

Nawet jeśli ksiądz się myli lub niezbyt dobrze zrozumiał moje wyjaśnienia, czym są fanfiki, obowiązuje mnie posłuszeństwo wobec spowiednika.

Czy to znaczy że nie wolno ci ich samej pisać, ale także czytać?

ponoć zołnież, który nie wykona polecenia trafi pod sąd wojskowy. Ale jezeli rozkas jest kompletnie idiotyczny i szkodliwy, to żołniez ma pełna racje go nei wykonać. A ty może poprostu iść do innego spowiednika po sprostowanie - najlepiej do młodszego księdza, który prędzej będzie kojarzył takowa twórczość.

Dokładnie, po prostu fanfiki są ogólnie niemoralne, bo to łamanie prawa autorskiego = kradzież.

Pierwotnie napisałem tu coś dosadnego ale zmieniłem zdanie. Bo co ma biedny ksiądz zrobić? Życie stawia coraz to nowsze wyzwania, kodyfikacja wszystkiego i tak by nie nadążała za rozwojem sytuacji (tym bardziej, że wiele lokalnych rozstrzygnięć może być zupełnie innych niz powszechnie przyjęte, bo np. inne jest prawo) a od niego wymaga się aby był ekspertem od wszystkiego i dawał rozstrzygające, jednoznaczne rady i oceny. Tak się nie da!
Współczuję księżom katolickim (choć piją piwo własnego wyrobu), bo będzie z dnia na dzień, z roku na rok coraz trudniej.