Tobie może pomóc tylko ateizacja.
Gdybyś nie wierzył to byś nie miał żadnych wyrzutów sumienia, depresji i myśli samobójczych z powodu ze jesteś gejem.

A gdyby sąsiad zapytał Ciebie czy się onanizujesz tez byś wszystko opowiadał ze szczegółami?? To już sam musisz sobie odpowiedzieć na pytanie, czy opowiadanie takich szczegółów o jakich piszesz nie narusza Twojej godności, oraz intymności, tego co prywatne i bardzo osobiste. Poza tym uważam, ze w tym konkretnym przypadku spowiedź niewiele pomoże. Nie wyzbędziesz się potrzeb seksualnych jakie odczuwasz. Powinieneś raczej skupić się nad swoim stanem psychicznym. Potrzebujesz psychoterapii. Tabletki łagodzą objawy, psychoterapia usuwa przyczynę. A co do praktyk seksualnych o jakich pisałeś - a chodzi mi przede wszystkim o seks analny - również pary heteroseksualne pozwalają sobie na tego rodzaju praktyki, nie jest to jednak całkiem obojętne dla zdrowia.

Ja na Twoim miejscu poszedłbym do spowiedzi i wyznał wszystko szczerze co i jak.
Tak samo jak tutaj nam napisałeś tak samo powiedz to spowiednikowi.

a ja się pytam, gdzie jest moderator

i co wtykanie do tyłka różnych przedmiotów ma wspólnego z nauką Chrystusa?

takie tematy powinno się wg mnie usuwać lub zamykać

No właśnie, tak się akurat składa, że Twoja wiara próbuje nawet ingerować w to, co znajduje się poniżej pasa.
Gdyby tak nie było Tom nie zastanawiałby się jak o tym opowiedzieć księdzu podczas spowiedzi, nie przeżywałby rozterek jakie go dręczą.

No właśnie tak się składa, że nasza wiara tworzy ludzi zintegrowanych, w przeciwieństwie do paraschizofreników, którzy usiłują być dumni ze swojego rozdarcia.

Niewielki odsetek ludzi wierzących i praktykujących to osoby tak doskonale zintegrowane jakby chciał to widzieć Cawilian. U większości występuje rozdarcie między wyznawaną wiarą a codziennym postępowaniem, tyle tylko że niewielu bierze to sobie do serca. problem pojawia się wtedy, gdy tego rodzaju rozdarcie przybiera formę nerwicy.

Rozumiem że to na obecnym etapie jest od Ciebie niezależne. W gruncie rzeczy obawiam się że logiczne argumenty tutaj niewiele dadzą. Dołóż starań, aby wypełnić to co Ci napisaliśmy apropo odpowiedniej pomocy. Mamy świadomość że takie problemy jak Twoje istnieją, ale nie mamy zdolności ani wystarczającej wiedzy aby móc prowadzić tutaj terapię. Zresztą terapia przez internet nie jest możliwa.


Jak widać uczestniczy w dyskusji. Nie każdy ma przekonanie że pierwszą rzeczą jaką należy zrobić jest wykopanie kogoś z działu.

A jak sądzicie jutro będą księża spowiadać?

A co jeśli kogoś podnieca spowiadanie się księdzu. Czy wtedy spowiedź jest grzechem?

Skoro dziś spowiadali, to i jutro mogą. Nie wiem czy w całej Polsce są te same zasady co do spowiedzi. U mnie w mieście jest kościół Dominikanów i tam są spowiedzi codziennie, ale już w parafii mojej jest inaczej. Spowiedzi są często, ale nie codziennie, więc skąd mamy wiedzieć, czy u Ciebie spowiedź jutro akurat będzie? Myślę że jak się gdzieś mieszka to się samemu powinno wiedzieć.

Dla mnie kluczowe pytanie jest takie samo. Jaki sens będzie miała ta spowiedź i czy nie lepiej iść do jakiegoś kapłana i poprosić o rozmowę bo masz ważne kwestie do omówienia?

A co, jeśli kogoś cieszy oddychanie? Czy wówczas życie jest grzechem?

Teraz jestem w takim przekonaniu, że jutro pójdę do Spowiedzi i cały koszmar się skończy. Raczej mi samemu się nie uda, ale poproszę Boga

Idź do spowiedzi, proś Boga, przepraszaj za grzechy, pokutuj, ale posłuchaj też mojej rady, znajdź sobie psychoterapeutę. Taka pomoc jest Tobie potrzebna. Twierdzisz, że jeśli przystąpisz do sakramentu spowiedzi Twój koszmar - tak przecież nazywasz swoje przeżycia - skończy się. Za dwa, trzy dni znów powróci. Ty musisz nauczyć się żyć i radzić sobie z tymi przeciwnościami, które Cię spotykają. Musisz zmienić sposób myślenia i postrzeganie świata. Długa droga przed Tobą, ale uwierz mi- zmiana jest możliwa. Wymaga to jednak pracy nad sobą. Sam możesz sobie nie poradzić. Jeśli jesteś osobą wierzącą możesz tego dokonać z pomocą Boga ale także psychoterapeuty.

Nie wierz kusicielom, zaufaj mocy Boga. Regularna praca nad sobą - pomoże.