Gdyby jednak to było niecałe 20 minut raz w miesiącu, nawet by się udało.

Policzmy:
• W Polsce mamy ok. 26,5 tys. księży (Opoka)
• Spowiadając każdego dnia miesiąca 6 godzin dziennie po 19 minut na osobę, przyjęliby
  26500⁕30⁕6⁕60÷19 = 15063157
  penitentów.

A ja się założę, że gdyby była w Polsce taka ilość tak regularnie praktykujących katolików, to powołań kapłańskich (i to bardzo świętych) mielibyśmy ze dwa razy więcej.

To skróciłoby czas dziennej spowiedzi jednego kapłana do 3 godzin . Oczywiście, przy założeniu, że średni czas spowiedzi byłby równy 19 minut.

19 minut, jak na spowiedź - to dużo. Spowiedź polega głównie na wyznaniu grzechów i krótkim pouczeniu kapłana. Co do kierownictwa duchowego, to konfesjonał zasadniczo nie jest dobrym miejscem na nie. Choć oczywiście, kierownictwo duchowe byłoby kolejnym obowiązkiem kapłanów, na który musieliby oni przeznaczyć czas.

Ale podejrzewam, że gdyby wierni byli tak bardzo zainteresowani kierownictwem - czyli tak gorliwi - to i kapłani byliby jeszcze bardziej gorliwi.

Póki co, każdy kto szuka (spowiedzi, kierownictwa) - znajduje.

Jeśli tak, to zawsze można zapisać sobie na kartce. Choć rzadko się takie coś robi (ja tak zrobiłem raz), to jednak w przypadku osoby, która zapomina grzechy jest to jeden ze sposobów osiągnięcia celu p.t. "wyznam wszystkie grzechy". Pamiętaj też, że jest konieczność wyznawania grzechów śmiertelnych (a więc ciężkich), nie ma natomiast obowiązku wyznawania grzechów powszednich (choć jest to zalecane).




Jeśli żal przed/podczas każdą mszą to nie tylko "jaka/i jestem grzeszna/y", ale także rachunek sumienia, to cudownie, bo dzięki temu robi się częściej ten rachunek niż co spowiedź i łatwiej dostrzega się swoje grzechy oraz drogę do ich odrzucenia. Rachune sumienia, połączony z żalem za grzechy dobrze jest robić codziennie, np. wieczorem. Polecam informacje o ignacjańskim rachunku sumienia.



Jeśli zdajesz sobie sprawę z niedoskonałości swojej wiary, to bardzo dobrze. Bo bez tego rozwój jest prawie niemożliwy. Od tego może się coś zacząć... jeśli oczywiście tego zechcesz (a piszesz, że chciałabyś wierzyć mocniej).
Spróbuj rozwijać swoją wiarę - poprzez robienie kroków naprzód w różnych sferach. Możesz rozwijać swoje sumienie poprzez częsty rachunek sumienia (nie musi to być książkowy - polegam ignacjański) oraz czytania duchowe. Swoje relacje z Kościołem rozwijaj poprzez życie sakramentalne i zaangażowanie we wspólnotę (zarówno parafialną jak i jakąś mniejszą przyparafialną). Czytaj Pismo, módl się więcej. Rozwój wiary wynika z zaangażowania człowieka, dzięki któremu przyjmuje się (i otwiera na) łaskę Bożą (bez której nic nie jest możliwe).

Kamala o to nie trzeba się bać, w dzisiejszych czasach ludzie zapominają co raz to częściej o Bogu. A jeśli nawet by tak było, na świecie jest wielu Księży i uwierz mi, że zawsze znajdą czas na Spowiedź jeśli tylko zechcesz.




Mogłabym się nie spowiadać z grzechów lekkich, ale chcę, bo pragnę być jak najbliżej Boga.
Z Katechizmu:
Wyznawanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecane. Istotnie, regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha. Częściej otrzymując przez sakrament pokuty dar miłosierdzia Ojca, jesteśmy przynaglani, by być - jak On - miłosierni:

Ten, kto wyznaje swoje grzechy, już działa razem z Bogiem. Bóg osądza twoje grzechy; jeśli ty także je osądzasz, jednoczysz się z Bogiem. Człowiek i grzesznik to w pewnym sensie dwie rzeczywistości; gdy jest mowa o człowieku, uczynił go Bóg; gdy mowa jest o grzeszniku, uczynił go człowiek. Zniszcz to, co ty uczyniłeś, aby Bóg zbawił to, co On uczynił... Gdy zaczynasz brzydzić się tym, co uczyniłeś, wówczas zaczynają się twoje dobre czyny, ponieważ osądzasz swoje złe czyny. Początkiem dobrych czynów jest wyznanie czynów złych. Czynisz prawdę i przychodzisz do Światła.

I ja się z tym w 100% zgadzam, częsta spowiedź wiele daje.

I nie wiem czemu stwierdzasz, że skoro często się spowiadam, to nie potrafię znaleść w sobie grzechu ciężkiego?

Aniolku, a gdzie ja twierdze, ze ty nie potrafisz znalesc grzechu ciezkiego?
Poza tym ja nie twierdze, ze spowiedz jest zbedna, mam tylko niejakie watpliwosci do czestej (co 2-4 tygodnie) spowiedzi wszystkich katolikow. I to czy "potrzeba" czy nie...
Kiedys w Polsce ksiadz byl wyraznie zgorszony, ze nie bylam u spowiedzi cale ... 3 miesiace. I to jest wg mnie przesada w druga strone (w stosunku do tego w USA).
W poczatkach Kosciola mozna bylo tylko raz w zyciu miec okres pokutny po ciezkim grzechu. Przypuszczam, ze wiekszosc pierwszych chrzescijan po Chrzcie w ogole nie wpadala na pomysl, zeby pokutowac za "powszednie" grzechy i z tego powodu np nie przystepowac do Eucharystii (co widac chocby z listow sw. Pawla). Wystarczalo im napomnienie Apostola i poprawa.

Zgadzam sie z tym, ze niektorym ludziom czesta spowiedz moze byc potrzebna, ale nie uwazam, ze kazdy powinien co 2 tygodnie sie spowiadac, nawet, jesli w Polsce ksieza mieliby na to czas - zapewniam, ze na obszarze 90% swiata poza Polska, ksieza tego czasu nie maja. I centrum zycia chrzescijanskiego nie jest Sakrament Pokuty, ale Eucharystia.

Kiedys slyszalam takie ciekawe stwierdzenie: miedzy Bogiem a czlowiekiem jest taki niewidzialny sznureczek i za kazdym razem jak popelniamy grzech, ten sznureczek zostaje przerwany, a za kazdym razem jak korzystamy z sakramentu pokuty ten sznureczek zostaje zawiazany.. a jak sznureczek czesto wiazemy to on robi sie coraz krotszy... czyli dystans pomiedzy Bogiem a czlowiekiem sie zmniejsza... zblizamy sie do siebie.

Sakrament spowiedzi to nie tylko wyznanie grzechow, ale tez mozliwosc spotkania sie z Milosierdziem Bozym. Ile razy to robimy oddajemy chwale Bogu! a Bog pomnaza w nas jego laski...

Kwestia jest inna: była potrzeba, czy nie? Generalnie częstsza spowiedź POMAGA nam się kształtować. nawet spowiedź z grzechów powszednich nam pomaga.

Natomiast żyć w stanie śmierci po grzechu ciężkim... tu nieważne, czy był rok, czy 3 miesiące, czy 1 dzień - im szybciej się przystąpi do spowiedzi, tym lepiej.

djdomin: domysl sie, czy poszlam do spowiedzi 3 miesiace po popelnieniu grzechu ciezkiego, czy moze dlatego, ze byla taka potrzeba (duchowa).
I o to mi min chodzi: czy po spowiedzi co 2-tygodnie juz po dwoch tygodniach ma sie grzechy ciezkie (swiadome i dobrowolne przekroczenie przykazania Bozego w rzeczy waznej) wymagajace spowiedzi? I tak co 2 tygodnie? To byloby moim zdaniem w takiej sytuacji kpienie z Pana Boga...

Z tego, co mi wiadomo, Kościoły katolickie w różnych państwach mają prawo do pewnej autonomii, by nie musieć się o wszystko pytać Watykanu. Jeśli spowiedź powszechna jest taka zła, to dlaczego Watykan nie napomina Kościoła w USA i niektórych Kościołów w Europie?

Ja pierwsze słyszę, żeby Kościół w Stanach spowiadał tylko/głównie przez spowiedź powszechną. Może to są po prostu wyjątki lub występuje to w niektórych miejscach?

Daniel- jest wręcz przeciwnie. Ostatnio dość surowo został za to napomniany Kościół austriacki.
Autonomia- owszem, ale w granicach prawa. A Kodeks Prawa Kanoniczego wyraźnie ustala, że spowiedź i rozgrzeszenie zbiorowe mogą mieć miejsce tylko w wyjątkowych sytuacjach. A wyjątki w prawie należy traktować ściśle, bez wykładni rozszerzającej.

kawa, byłem na mszy w Kościele katolickim w Niemczech. Tam też wystarczy tylko spowiedź powszechna. Dlaczego tak jest i dlaczego nie słyszy się o napominaniu w takich przypadkach?

Oczywiście nie neguje potrzeby indywidualnej spowiedzi i bym osobiście nawet nie miał odwagi, by pójść bez niej do Komunii św. Ja jestem tylko ciekawy jak to możliwe, że Kościół katolicki jest tylko jeden, a pomimo tego w różnych krajach jest różnie z tą jednością.

Daniel, czy ktos na tej Mszy sw. w Niemczech powiedzial wprost, ze spowiedz powszechna wystarczy?
Ja chodze od lat na Msze sw. w Niemczech i nikt nigdy czegos takiego nie powiedzial. Wrecz przeciwnie. Niesmialo, bo niesmialo, ale zachecaja do spowiedzi indywidualnej przy roznych okazjach.

Kamala. Moja nauczycielka niemieckiego mi to powiedziała, a w Niemczech przebywa dosyć często. Może to też zależy od parafii. Trzeba też wziąć pod uwagę, że to, że w jakieś parafii uznane jest, że spowiedź powszechna wystarczy, nie znaczy, że spowiedź indywidualna nie jest praktykowana. Nawet u protestantów jest możliwość skorzystania ze spowiedzi indywidualnej, choć na co dzień się tego nie robi, bo protestanci uważają, że spowiedź powszechna wystarczy, a spowiedź indywidualną traktują jak dodatek.
Więc to, że praktykuje się spowiedź indywidualną, to jeszcze nie musi oznaczać, że spowiedzi powszechnej nie uważa się za wystarczającą.