Szumi, ale nie moznaby zamiast pytac o te choroby w rodzinie poprostu postawic wymog ogolnego badania zdrowia psychicznego dla wszystkich? Przeciez ktos moze nawet nie wiedziec, ze mial takie choroby w rodzinie. Poza tym moze byc chory, nawet jesli w wiadomej mu rodzinie takich chorob nie bylo w ogole, tylko te geny jakos przetrwaly przez wiele pokolen (z obu stron) i skumulowaly sie w jego osobie.

Tak. Ale kwestia badań profilaktycznych jest indywidualną sprawą każdego. Z drugiej strony takie informację mają wykazać wiedzę wzajemną o sobie nupturientów oraz wyeliminować ewentualne przeszkody.

Ktoś nie wie, że były choroby, to mówi, że nie wie o takich przypadkach. Ale jeśli wiesz, to już jest pewien sygnał.

Poza tym pytania o choroby to kilka z kilkudziesięciu zadawanych podczas tego badania. Więc to tylko jeden aspekt.

O pewnych nawet problemach zdrowotnych kandydaci do małżeństwa nie muszą wiedzieć. Poza tym z tego co wiem nikt nie ma obowiązku informowania nikogo - poza lekarzem - o stanie swojego zdrowia, szczególnie jeśli chodzi o tak delikatna kwestię jak zdrowie psychiczne. Czy osoby duchowne posiadają odpowiednie kwalifikacje, aby wypowiadać się na temat czyjegoś zdrowia? Co rozumieją pod pojęciem choroby psychicznej?|
Odnośnie diagnozowania choroby psychicznej Szumi przedstawił taki oto sposób oceny: skoro nie ma symptomów choroby, nie ma też choroby". Jest to błędne stanowisko niemające nic wspólnego z psychologią lub psychiatrią. Choroba psychiczna np schizofrenia może przez długi czas występować w stanie remisji, tzn. objawy choroby nie są zauważalne, ale pacjent jest chory. Aby taki stan potwierdzić potrzebne są odpowiednie badania kliniczne osobowości które pomogą w ustaleniu poziomu zaburzeń. Do tego upoważniony jest psycholog i psychiatra a nie ksiądz i zakonnica. O występujących zaburzeniach pacjent nie ma obowiązku nikogo informować. Gwarantują to przepisy prawa.

Nic takiego nie napisałem i proszę mi takich stwierdzeń nie imputować.

Lublin33338,
zapomniałeś, że w Polsce obowiązuje przy zawieraniu małżeństw, ze skutkiem cywilnym, międzynarodowa umowa konkordatowa. Na mocy tej umowy, ksiądz realizuje zadania urzędnika stanu cywilnego. I przyjmuje on oświadczenia nupturientów według przyjętego w Kościele porządku, ze skutkiem cywilno prawnym.

Taki jest stan prawny.

Pytanie o choroby w rodzinie nic nie wnoszą. Bo to nie jest regułą, że taką chorbę się dziedziczy i tak dalej. A jak nagle się okaże, że człowiek ma taką chorobę, to znaczy, że należy go opuścić? Że to, co się przysięgało, to nie ważne? A gdzie na dobre i złe?
Pytanie o płodność - istotą małżeństwa jest Miłość a nie tylko płodzenie dzieci. Jeżeli partnerzy wobec siebie nie są szczerzy, to tym bardziej księdzu nie będą sie spowiadać, czy są płodni czy też nie. Pytanie o zachowania rodziców wobec partnera, o to gdzie rodzice pracują też nie wiem po jakiego grzyba. Co to wnosi w Miłość i Sakrament?



Wiadomo, iż media przekoloryzowały tą sprawę i to jest oczywiste. Ale przeglądając protokół po prostu się zastanawiam, jak jeszcze bardziej można prześwietlać. To jest niemożliwe. Po prostu niemożliwe i już. Nie da się wniknąć w ludzkie serca. Nie da!

Poprzednia strona:
//pogrubienie moje

Elbrus - z tego co napisałem nie wynika, że brak symptomów = brak choroby.

Jedynie zauważenie symptomów pozwala stwierdzić chorobę. Nie odwrotnie. Dlatego nadal podtrzymuję zdanie, że nie napisałem tego, o co mnie pomawia lublin33338.

lady_zgaga - protokół jest przygotowany pod kątem zminimalizowania prawdopodobieństwa zawarcia małżeństwa nieważnego.
Jeśli spojrzysz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, w rozdział mówiący o przeszkodach zrywających, to zobaczysz dlaczego są takie, a nie inne pytania.

Na pytanie : Czy jest pan/pani chora psychicznie, czy w rodzinie ktoś jest chory psychiczne nikt nie ma obowiązku odpowiadać. Gwarantuje to ustawa o zdrowiu psychicznym, ustawa o zawodzie psychologa, przepisy regulujące sposób orzekania o tego rodzaju zaburzeniach. Diagnozowanie pozostawmy specjalistom, duchowni niech raczej zastanowią się, dlaczego małżeństwa rozpadają się. Dlaczego coraz więcej osób preferuje związek " na kocią łapę". Wątpię, aby przyczyną były zaburzenia psychiczne.

O nienienienie. Ksiądz bynajmniej nie wykonuje zadań urzędnika stanu cywilnego. Absolutnie nie. Wśród osób uprawnionych do przyjmowania oświadczen o wstąpieniu w zwiazek małżenski przepisy wymieniają wojtow/burmistrzów/prezydentów, kierowników usc-ów, konsulów, kapitanów statków morskich i inne takie dziwa, ale nie duchownych jakiegokolwiek obrzadku.
Bo w kościele nie zawiera się małżeństwa cywilnego! Małżeństwo wyznaniowe, zawarte w kościele, zostaje jedynie, wskutek zgłoszenia go do USC, implementowane do państwowego porządku prawnego i zyskuje skutki cywilne. Jeśli ksiądz małżenstwa do USC nie zgłosi, to w porządku cywilnym go NIE MA, a wiec wszystkie czynnosci wykonane przez niego w ramach prawa kanonicznego pozostają kompletnie bezskuteczne na forum prawa państwowego.

artykuł cytowany jako że pochodzi z wyjątkowo wiarygodnej i ambitnej gazety myślę że ma wiele fajerwerków w rodzaju obowiązkowe badanie psychiatryczne ciekawe skąd nagle wzięłyby się te tysiące psychiatrów mających wolny czas albo obowiązkowe kilka lat narzeczeństwa- zwłaszcza dobre zalecenie dla osób po trzydziestce
Ale tak poważnie to....... sami wiecie jak jest i jakie często podejście do wiary prezentują osoby biorące ślub kościelny. Z powodów rodzinno- sukienkowych właśnie. I ja dawno uważam że COS powinno się z tym zrobić i że na podstawie cytowanej wyżej "karteczki z liceum" nie powinno się ślubu udzielać... prędzej by można udzielić zaangażowanej w kościele parze dojrzałych chrześcijan bez żadnej karteczki:)
Co do ślubu w ciąży to ja również nie chciałabym w ten sposób, jednak jeśli para jest zdecydowana z różnych wzgledów nie powinno się chyba z założenia odmawiać, bo tak szczerze to nie ma powodu- nie mamy podstaw zakładać że w każdym przypadku ciąża jest głównym powodem ślubu (w tych czasach chyba coraz rzadziej tak jest). Ja z kolei znam przykład bardzo dobrego i wierzącego małżeństwa gdzie kiedyś tam ciąża przyspieszyła slub- teraz trudno było by mi znaleźć lepszy pozytywny przykład kochającego się po wielu latach małzeństwa i bardzo dobrych rodziców:). Myślę że w tych czasach to właśnie te bardziej serio traktujące religię pary będą chciały szybciej ślub w przypadku ciąży żeby dziecko przyszło na świat już w sakramentalnym związku- myślę że może byc taka motywacja.
Jak weryfikować pary przychodzące do kancelarii w sprawie ślubu pozstaje kwestią otwartą ale weryfikowac się powinno.

To już tylko sami zainteresowani powinni odpowiedzieć sobie na pytanie czy chcą być razem, czy decydują się na zawarcie związku małżeńskiego, jakimi motywami kierują się. Nadmierna ingerencja w życie społeczeństwa może mieć skutek zupełnie odwrotny. Kościół powinien natomiast odpowiedzieć sobie na pytanie dlaczego małżeństwa się rozpadają. Aby zlikwidować skutek należy poznać przyczynę.

Lublin w wielu wypadkach rozpadają się bo mają podejście typu "jest mi dobrze, jestem zakochany, ale jak mi to przejdzie to poszukam szczęścia gdzie indziej". Nie mają tego poczucia odpowiedzialności, nie walczą o poprawę relacji wtedy gdy jest im gorzej. Nie sztuka być dla siebie miłym w najlepszych okresach życia. Ale na każde małżeństwo przychodzą takie czy inne kłopoty, nieporozumienia, zniechęcenie. Ślub kościelny dla katolika to przysięga przed Bogiem a nie tylko "usankcjonowanie prawne związku". I ktoś kto chce przed Bogiem przysiąc powinien najpierw sobie odpowiedzieć na pytanie czy rozumie co to jest przysięga i kim dla niego jest Ten przed którym ma ją złożyć...

to jest właśnie rozpoznana przyczyna- za mało się wymaga wskutek czego małżeństwa zawierają ludzie do niego niedojrzali.

Wątpię, aby aktualna sytuacja uległa znacznej poprawie. A jeśli małżonkowie nie będą mogli uzyskać unieważnienia małżeństwa, wybiorą separację lub rozwód. Owszem, można by posłużyć się argumentem, że przecież złożyli przysięgę przed Bogiem, niemniej jednak dla większości była to jedynie przysięga składana przed kapłanem, a więc Pan Bóg był tylko jakimś bliżej nieokreślonym symbolem tej uroczystości. Takie jest podejście wielu wierzących do tej kwestii.