j.w.

J 20, 19-23

oczywiscie zapomnialem dopisac do tematu zeby nie podawac kawalkow z biblii tylko samemu , od siebie opowiedziec na to

Życzysz sobie uzasadnienia teologiczno-biblijnego nie zawierającego tekstów biblijnych? Nie przesada czasem?

a niby dlaczego nie z Biblii - skoro dla kogoś jest ona właśnie miarodajnym autorytetem?

Odpowiedź najprostsza z możliwych (własnymi słowami ):
Chodzi o przeproszenie Boga za grzech(y) i oczyszczenie w ten sposób własnego sumienia. Dzięki temu człowiek ponownie w pełni otwiera się na Łaskę Bożą.

Jasne, chcesz uzasadnienie teologiczno-biblijne, ale bez cytatów z Biblii, jak sobie to wyobrażasz? Sorki.... no, ale... nie wiem jak to mozna wasnymi słowami... chyba że inaczej sformułujesz temat

Bóg dał apostołom moc odpuszczania grzechów, przychodząc do sakramentu spowiadamy się z nich przed Chrystusem (o czym wspomina sie chociażby w formule) w asyście kapłana. Duchowny ma pomóc nam ileczyć naszą duszę, ma znaleść lekarstwo na nasze problemy, grzechy, tak, aby więcej nie miały miejsca. Ze spowiedzi wychodzimy oczyszczeni, wolni od grzechów, gotowi na przyjęcie komunii.

Warto przytoczyć tu słowa teologa:
"bacz, abyś przychodząc do lecznicy nie wyszedł nieuleczony"

Palestyna, propnuję Ci poczytać przypowieść o zagubionej owieczce - moja ulubiona , oraz opis przekazania władzy odpuszczania grzechów apostołom.
A tak w ogóle, czy musisz wszystko uzasadniać ? Może warto czasami posłuchać serca i przyjąć po prostu dar sakramentu, zamiast roztrząsać, czemu go otrzymaliśmy?

Czolem Palestyno!

Powiedz prosze Twoje pytanie to szukanie odpowiedzi na drecza Cie pytanie, szukanie Boga, czy proba udowodnienienia ze chrzescianie sie myla. Nie odrzucam zadnego ze stanowisk, ale przynajmniej powiedz prosze na jakim terenie mamy sie poruszac.

Phosusiuszu, prosze o wiecej ekumenizmu, nie formula tak mowi, tylko w Kosciele wschodnim tak mowi formula. Wiem ze dla Ciebie to jedyne sluszne, ale jednak Twoj Kosciol nie odrzuca naszego calkowicie, mozemy miec jeszcze cos do rozwiazania, czy przyblizenia, lepszego zrozumienia itd.

Ale wracajac do Palestyna.
Interesuje Cie troche historia sakramentu?

Np. w pierwszych wiekach mozna bylo przyjac ponowne odpuszczenie grzechow raz, w niektorych przypadkach dwa. Bylo to za grzechy publiczne, jak jawne wyrzeczenie sie wiary, morderstwo, albo cudzolostwo. Byly to grzechy publiczne wiec i pokuta byla publiczna. Ludzie ktorzy pokutowali, czasami miesiacami, mieli specjacjalne miejsce w zgromadzeniu, byly za nich specjalne modlitwy.
Przez wszystkich bylo to widziane jako znak milosierdzia Bozego ze takiej osobie pozwala sie "przyjac drugi chrzest". Oczywiscie nie powtarzajac sakramentu, ale jakby na nowo go przezywajac.