Z 2 jednak strony istnieje dosyc duza moc autosugestii czyli jakbys sobie codziennie zaczal wmawiac ze cos jest zle to w koncu bys uwierzyl ze to jest zle, ale takie postepowanie moze odbic sie negatywnie na twojej psychice wiec raczej nie polecam

to po co mam isc do spowiedzi, skoro bede robił to samo w dalszym ciagu i nie bede tego żałował.

Z 2 jednak strony istnieje dosyc duza moc autosugestii czyli jakbys sobie codziennie zaczal wmawiac ze cos jest dobre lub przynajmniej nie jest złe to w koncu bys uwierzyl ze to jest dobre lub przynajmniej nie jest złe, ale takie postepowanie moze odbic sie negatywnie na twojej psychice wiec raczej nie polecam

Potęga sugestii

Wiesz już, że twoja świadomość jest niejako „odźwiernym”, którego główne zadanie polega na ochronie twojej podświadomości przed szkodliwymi wrażeniami. Znasz już jedno z podstawowych praw ludzkiego umysłu i wiesz, że na podświadomość można wpłynąć sugestią. Dowiedziałeś się także, że nie dokonuje ona porównań, nie rozpoznaje różnic ani też nie analizuje rzeczy w spójny i niezależny sposób. Wszystko to jest zadaniem twojej świadomości. Podświadomość więc reaguje po prostu na przekazywane jej przez świadomość wrażenia, sama nie będąc obciążona jakimikolwiek logicznymi wnioskami.
Klasycznym przykładem siły sugestii byłby następujący eksperyment. Wyobraźmy sobie, że podczas podróży po morzu mówisz do współpasażera, który i tak wygląda na zalęknionego: „Pan musi się źle czuć. Jaki pan blady! Zaraz na pewno zrobi się panu niedobrze. Odprowadzić pana na dół?” - Wtedy on niezawodnie zblednie, zasugerowana choroba morska skojarzy mu się bowiem z własnymi lękami i mrocznymi przeczuciami. Z wdzięcznością oprze się na twoim ramieniu, a w kabinie, już bez świadków, pofolguje wmówionym mu dolegliwościom.


Rozmaite reakcje na tę samą sugestię

Nader łatwo może zdarzyć się tak, że kilka osób różnie zareaguje na tę samą sugestię.
Załóżmy, że w podróży morskiej zrobisz wspomniany eksperyment nie z pasażerem, ale z marynarzem. Zależnie od temperamentu albo weźmie on twoją ofertę pomocy za żart, albo ze złością ją odrzuci. Twoja propozycja bowiem trafi na niepodatnego na taką sugestię wilka morskiego, odpornego na morską chorobę. Dlatego też twoje słowa nie wzbudzą w nim strachu ani troski, ale będą jak groch rzucony o bardzo pewną siebie ścianę.
Leksykon definiuje „sugestię” jako świadomy duchowy wpływ i budzenie określonych wyobrażeń, które ktoś przyjmuje i urzeczywistnia jako prawdę. Trzeba tu wziąć pod uwagę, że świadome odrzucenie sugestii skutecznie chroni podświadomość przed niechcianym wpływem. Świadomość potrafi się zatem oprzeć narzucanej sugestii. Wspomniany wyżej marynarz nie bał się choroby morskiej. Był pewien swojej odporności, przez co negatywna sugestia nie wzbudziła w nim najmniejszych lęków. Za to u naszego zalęknionego pasażera sugestia choroby morskiej musiała zadziałać wskutek jego własnego strachu przed tą dolegliwością.
Każdy z nas ma też swoje wewnętrzne lęki. Każdy ma swoje poglądy i prawdy wiary, o których słuszności i prawdziwości jest przeświadczony i które przez to kierują jego życiem. Sugestia nie ma własnej mocy oprócz tej, jaką nada jej skwapliwa wiara człowieka. Kiedy jednak raz zadziała, kieruje strumień podświadomych sił bardzo określonymi, zawężonymi kanałami.

Zeby uznac grzech za zlo, w tym antykoncepcje, potrzebna nam jest wiara, gdyz grzech pierworodny nam oslabia poznanie prawdy.

Proponuje w czasie spowiedzi pogadac z Ksiedzem na ten temat.

a tak prawde mowiac czesc grzechow przeciez popelniamy nieswiadomie, jakby z rozmachem czesto nie zdajac sobie z nich sprawy i wtedy ciezko wzbudzic w sobie zal za nie ... co wtedy ?

Coz teoretycznie spowiedz nie jest wazna... ale to teoria, najlepszym "miernikiem" tego czy byla wazna jest twoj stan po wyjsciu z konfesjonalu - jezeli czujesz taka wewnatrzna ulge tzn ze twoje sumienie jest czyste jezeli nie to ....

Poza tym o ile pamietam w KK jest o antykoncepcji ze jeśli stosujący NPR uprze się i w swoim sumieniu uzna, że nie jest to grzech i sumienie mu tego nie będzie wypominało, to nie ponosi winy (zgodnie z nauką KKK)

Zreszta sprawa antykoncpeji jest dosyc dwuznaczna, niedomowiona itd dlatego mozesz nie odczuwac owego zalu

Wnioskuje z Twojej wypowiedzi, iż uważasz, że żal powinien pojawić się zanim pójdziemy do spowiedzi... Ale przeciez nie jest to konieczne

A propo spowiedzi. Ja załuje i to z całego serca za to, co robiłam, ale nie potrafię tego powiedzieć na spowiedzi. Mam jedynie nadzieję, że Bog mi wybaczy.

a ja od jakiegos czasu zastanawiam sie nad taka sytuacja:
sciaganie na egzaminach, kolokwiach itd jest grzechem (bo to w koncu oszustwo jakby nie bylo) ... wiec spowiadam sie z tego ale jak moge wzbudzic w sobie zal za to co zrobilam skoro to pomoglo mi zdac ten egzamin i sprawilo, ze zaliczylam semestr?
czy powinnam zalowac ze sciagalam (czyli rownoczesnie za skutek tego sciagania czyli dobrze zakonczony semestr)

Na jedno wychodzi. Szczere wyznanie grzechów musi być kompletne gdy chodzi o grzechy ciężkie. Zatajenie czyni spowiedź nieważną i świętokradzką

Rozumiem, że możesz bać się nazwać daną rzecz po imieniu ... naprawdę rozumiem, bo sama kiedyś stosowałam " metodę opisową"