Dzień dobry

Chciałam się zapytać, czy przeżyliście kiedyś taką spowiedź po za konfesjonałem ? taką, prosto w oczy ?
trudno było ?

osobiście chcę się na taką odważyć...albo chociaż może na rozmowę dotyczącą pewnego grzechu.
nie wiem, czy mogę tak po prostu podejść do księdza po mszy i zapytać, czy mogę pogadać chwilę.

Zdaje mi się, że na to pytanie wszyscy księża powinni odpowiedzieć twierdząco. W końcu, w okresie seminarium, są obowiązani przynajmniej raz w tygodniu odwiedzić ojca duchowego, w tym właśnie celu.
Mnie osobiście nie (nie jestem księdzem), przynajmniej za pierwszym razem. Drugi raz to co innego. Głupio tak siedzieć przed spowiednikiem i mówić to samo... wciąż to samo.
Owszem. Prawdopodobnie jednak zaprosi Cię do konfesjonału. Tak jest bezpieczniej dla obydwu stron. Jeżeli zależy Ci na kierownictwie duchowym, wejdź do jakiejś grupy modlitewnej. Opiekujący się nią ksiądz chętniej pogada z Tobą w cztery oczy (możesz zresztą zastrzec tajemnicę wcześniej), a po takiej rozmowie może zaproponować sakrament pojednania. Ze znanych mi grup, które ułatwiają osobisty kontakt ze spowiednikiem, wymieniłbym przede wszystkim Opus Dei. Choć oczywiście problem ten znam od strony męskiej.

Kilka razy spotykałem się w cztery oczy z pewnym księdzem, żeby porozmawiać o niezwykle trudnej sprawie, która mogła zadecydować o moim być albo nie być. Nie było to łatwe, ale sprawa była bardzo ważna. Na oślep wtedy szukałem księdza, chodziłem po kościołach i dzwoniłem. I udało się . Dlatego nie bój się, nie obawiaj się! Dobrze by było jakbyś przed rozmową, spowiedzią pomodliła się za siebie i (to też ważne) księdza - o prowadzenie przez Ducha Świętego. Po prostu powiedz księdzu, że chciałabyś porozmawiać o pewnej trudnej dla Ciebie sprawie i czy miałby czas.

Polecam też stałe kierownictwo duchowe (lub stałego spowiednika). Jak ktoś pomaga w Twoim rozwoju duchowym, jak już się komuś powiedziało o swoich grzechach, to pewnie dużo łatwiej dalej mówić. Sam właśnie myślę o kierownictwie duchowym

Bóg z Tobą!
Na pewno będzie dobrze

oczywiście ,że jest różnica, co za bzdury.

wiesz zm.. roznic jest sporo.. powiem Ci tak z mojego swiata (bynajmniej nie po to by wykazywac "wyzszosc" ktorejs z form..)

to co dla mnie jest bardzo istotne w spowiedzi poza konfesjonalem to czas..
to, ze wiem, ze dany ksiadz ma ten czas przeznaczony wlasnie dla mnie.. ze za plecami nie mam kolejki zdenerwowanych osob.. ze nie musze sie zastanawiac czy zdaze wszystko powiedziec, a jesli mi umknie to czy zdaze wrocic.. i.. ze jesli z czyms sie gryze to naprawde moge zapytac..

wiem, w konfesjonale tez jest to "moj" czas.. tez moge mowic spokojnie.. tez moge po nauce ksiedza powiedziec, ze jeszcze cos mi sie przypomnialo (blogoslawieni kaplani, ktorzy pytaja po skonczonej nauce "czy w ramach spowiedzi cos jeszcze?"!) i wiem, ze tez moge zapytac...

ale uczciwie mowiac.. dopiero teraz.. po paru latach czestej spowiedzi zaczynam sie odwazac na zapytanie o cos w konfesjonale - i to glownie dzieki temu, ze od paru miesiecy spowiednikiem "przez kratki" i poza nimi jest ta sama osoba...

Nie wiem co jest takiego w nauce dot. spowiedzi, ktora jest powszechnie w swiecie.. ze konfesjonal kojarzy sie z "byle szybciej, wymienic po przecinku, odpalic na koncu formulke, wysluchac i odejsc po tym jak zapukaja" - ale rzeczywiscie nie sprzyja to miejsce Spotkaniu.. (mam watpliwosc nad wielkoscia "S" - bo Spotkanie z Bogiem Zywym jest absolutnie zawsze i w kazdych warunkach.. acz mam tu na mysli spotkanie z Bogiem w drugim czlowieku.. stad jednak duza litera)

W jakis sposob trzeba albo nieprzecietnego kaplana, ktory potrafi swoim podejsciem uczynic z konfesjonalu "zaciszny salonik" (czytaj: miejsce bezpieczne) albo penitenta, ktorzy rzeczywiscie wie czego chce i potrafi o to zabiegac (co w moim odczuciu nie jest cecha czesta)

Na plaszczyznie Istoty masz racje - roznicy nie ma absolutnie zadnej.. i to w pelni podzielam.. ale roznice sa na plaszczyznie ludzkiej.. ktora nawet jesli nie jest przesadnie istotna.. to jednak jest obecna.. i jesli mozna sobie pomoc w dobrym przezywaniu spowiedzi.. to dlaczego nie? dobrze prowadzony penitent sam dojdzie do wniosku, ze jednak nie ma to jak konfesjonal.. i tam wroci..
z czasem..

Pozdrówka

Zapytać możesz zawsze, wiec nie mieszaj do tego braku "budki"

A jesli potrzebujesz czasu - umów się na indywidualną. W konfesjonale. U nas sie to zdarza, w kaplicy stoja dwa zabytkowe konfesjonały, ludzie korzystają, w różnych wypadkach. Nawet jedna półgłucha staruszka, która się wydziera do księdza, i nie chce krępować ludzi w kościele.

choćby to ,że przy konfesjonale jest jakaś intymność taka- ks ledwo co widzi Twoją twarz, a Ty jego ( no chyba,że znasz kapłana), ale kiedy są przede mną cięzkie spowiedzi to zazwyczaj szukam jakiegos obcego..

mysle ,ze taka w cztery oczy jest troche bardziej ekshibicjonistyczna- po prostu czlowiek Cie widzi patrzy Ci w oczy a Ty mu mowisz czasem wstydliwe grzechy,ktorych sie masakrycznie wstydzisz przy konfesjonale ,gdzie ledwo Cie widac,jak wygladasz , a co dopiero kiedy spowiednik patrzy Ci prosto w oczy - takze , jest to roznica, chociaz dla niektorych moze to nie byc roznica, ale ludzie przeciez rozni sa.

Gdybyśmy wszyscy byli notebookami, które mają zapamiętywać jednorazowo wprowadzoną informację i funkcjonować tak samo na biurku, w łóżku, w samolocie, na plaży..., to wszelka oprawa liturgiczna, która ma wprowadzić wiernego we właściwe przeżywanie sacrum, byłaby niepotrzebna, sakrament pojednania polegałby na wprowadzeniu przez uprawnioną osobę odpowiednika polecenia chkdsk, a Msza św. sprowadzała by się do przeistoczenia i komunii.

Człowiek jest istotą psychofizyczną i inaczej będzie odbierał spowiedź w dolince miłosierdzia (w Jasnej Górze) przy obsłudze pielgrzymki, inaczej w swoim kościele ze znanym mu księdem, inaczej na piechotę, inaczej przy ołtarzu, inaczej na klęczniku i oczywiście inaczej na wygodnym krześle (czasem wręcz kanapie/fotelu) w gościnnym pokoju kapłana, który na spokojnie, bez pośpiechu wyłoży mu wszelkie za i przeciw, objaśni teologiczne, moralne, biologiczne (bo księża to ludzie wszechstronnie wykształceni) konieczności i okoliczności, po czym zaprosi do krótkiej spowiedzi i udzieli rozgrzeszenia.

A ja mam w sobie przekonanie takie samo,że konfesjonał to miejsce gdzie zazwyczaj jest gigantyczna kolejka zwłaszcza gdy jest to przedświąteczna spowiedź. Wtedy zazwyczaj kapłani śpieszą się,aby rozgrzeszyć jak największą ilość osób. Z jednej strony to dobre,ale są wśród nich osoby, które pragną nauki.
Ja osobiście spowiadam się i w konfesjonale i poza nim kiedy tylko wiem,że chcę porozmawiać. Wtedy po prostu idę do mojego spowiednika i mówię,że proszę o spowiedź,ale poza konfesjonałem i umawiamy się w dany dzień i godzinę. Osobiście nie mam problemów z taką spowiedzią,a widzę,że daje mi ona o wiele więcej,bo na niej jest czas,którego właśnie brakuje w konfesjonale często.

ps.ja nie mam problemów z umawianiem się z księdzem na takie spowiedzi,ale może to wynika z tego,że jest On moim stałym spowiednikiem.

Tematem spowiedzi jest wyznanie grzechów i ich przebaczenie, ewentualnie krótka nauka. Wszystkie wątki poboczne, poradnictwo, rozmowy są ważne, ale nie są elementem koniecznym spowiedzi. Moim zdaniem są wręcz w niej niepożądane, bo odciągają od tego, co jest istotą.
To wymaga pewnej dyscypliny, ale jeśli chcę pogadać z księdzem o moich wątpliwościach i problemach, to proszę o rozmowę. A spowiedź odprawiam tak, jak chce tego Kościół, czyli w konfesjonale. Nie oznacza to wcale pośpiechu czy bylejakości.

W mojej parafii był taki ksiądz, któremu myliła się spowiedź z pogłębionymi rekolekcjami. Raz spowiadałem się u niego i wtedy zrozumiałem, dlaczego tak mało osób go wybiera...

źle mnie zrozumiałaś- chodzi o to,że jak w konfesjonale - to mniej się wstydzę ,kiedy wyznaję jakieś zawstydzające grzechy czy coś- bo wtedy spowiednik mnie nie widzi, jestem anonimowa, i nie patrzy mi w oczy( a jak wiadomo spojrzenie w oczy zawsze jest bardzo osobiste), więc
dla mnie jest różnica- bo spowiedź w cztery oczy- to bym się strasznie wstydziła przy niektórych grzechach-waga wstydu jest taka,że spowiednik mnie widzi i poznaje- a w konfesjonale jest lepiej,bo spowiednik nie widzi Cię, nie patrzy Ci w oczy..

nie wiem czy zrozumiesz,bo ja też nie umiem jakos super Ci tego wyjasnic. napisalam jak umialam