Czy dostane rozgrzeszenie jeżeli okłamuje w poważnej i złożonej materii?Grzech ma charakter ciągly zamierzam się przyznać do niego okłamanym osobom ale jeszcze nie teraz i nie prędko raczej.Żałuje sczerze i nie powtórzylbym tego zamierzam wynagrodzic "po cichu" skrzywdzonym osobom zamierzam także naprawde zrobić to o czym kłamałem że robię.To pierwsza spowiedz po powrocie do wiary z bardzo złego stanu.

ta sprawe musisz obgadać ze spowiednikiem, nie na forum

Dobrze że masz chęci, że masz zamierzenie, ale chyba w tym wszystkim musisz to po prostu zrobić i wyjść z tego problemu jak najszybciej. Natomiast jak mój przedmówca, takie rzeczy załatwia się w konfesjonale, który jest miejsce gdzie możesz również pytać. Tam przedstawić sytuacje jasno i klarownie a spowiednik doradzi. Trudno aby obcy ludzie na forum internetowym nie wiedząc wiele roztrząsali co zrobi dany spowiednik.

Zasadniczo zadośćuczynienia wprost wymaga kradzież (trzeba oddać) i oszczerstwo (trzeba sprostować).
Ale faktycznie, najlepiej odpowie spowiednik.

A jeśli skradzionej rzeczy nie da się oddać, nie ma takiej możliwości, to co wtedy??

To masz pecha i idziesz do piekła

A co byś Ty zrobiła? Zastanów się jak Ty byś się zachowała.

Ty akurat tam wiesz kto pójdzie do piekła, a kto nie... I w ogóle to mało śmieszne było.

Pytanie było poważne. Gdybym wiedziała co w takiej sytuacji zrobić, to bym się nie pytała.
Ksiądz w konfesjonale nie odpowiedział mi na to pytanie.

Jeśli nie jesteś w stanie czegoś zrobić to tego nie zrobisz, w tym wypadku nie oddasz skradzionej rzeczy. Możesz za to wedle własnych możliwości postarać się inaczej naprawić szkodę, po uprzednim uzgodnieniu z poszkodowanym. Wybacz ta ironię, ale wydaje mi się że jest to dość oczywiste. Minimalizacja szkód, nikt nie oczekuje od Ciebie niemożliwego. Czy naprawdę takie rzeczy ktoś musi powiedzieć Ci?

Tak. Musi. ponieważ mało wiem na takie tematy. Przez całe życie byłam daleko od Boga. ?I moja droga ku nawróceniu jeszcze trwa.

Czyli mogę to zadośćuczynić np. przy pomocy w pielgrzymce niepełnosprawnych do Krzeszowa jako wolontariusz?

Nie jest moim celem poniżanie Cie, więc w razie czego nie zrozum tego co pisze w taki sposób. Ale to nie jest kwestia teologi, czy wiary, tak się po prostu robi, czy się jest wierzącym czy ateistą. Zniszczyłaś to napraw, jeśli nie możesz konkretnie tej rzeczy, to w inny sposób musisz zadośćuczynić - nie wiesz że tak się robi? Powinnaś zadośćuczynić tej osobie. Chyba że faktycznie nijak nie możesz, wtedy ja bym radził samemu podjąć decyzje, może to być pielgrzymka i będzie to piękne, ale również możesz po prostu żyć dalej i uznać że co mogłaś to zrobiłaś, nie musisz teraz się karać, czy wymyślać sobie wielkich rzeczy.

To, że trzeba zadośćuczynić, to wiem. Chodziło mi co zrobić w sytuacji, gdy nie ma się możliwości zadośćuczynić tej osobie, ani też oddać tej skradzionej rzeczy.

Dziękuje za odpowiedź.

A co jeśli ktoś nie ma odwagi wprost naprawiać swoich błędów i nie chce niszczyć ostatecznie zaufania ludzi których kocha a z którymi przeżył już tak wiele cierpienia i zła że kolejny cios rozsypie co dopiero odnowioną miłość zrozumienie coś co było potrzebne od tak wielu lat bo dla mnie to jest pierwszy taki rok w życiu dosłownie.Mnie cierpienie i niezrozumienie nie uszlachetniło stałem się potwornym człowiekiem teraz się znacznie polepszyło dzięki Panu Bogu chce coś budować coś dobrego nie jest to dom na skale ale mizerny szałas narazie ale ciesze się z niego chociaż.Niestety jestem takim człowiekiem który wolno czyni postępy i potrzebuje wielkiego kredytu zaufania i przepraszam spokoju żeby zrobić cokolwiek dobrego.

Przepraszam Pana Boga i was bo ostatni post nie brzmiał zbyt pokornie i tak jakbym chciał się usprawiedliwiać ale niestety często takie rozumowanie się u mnie pojawia walczę z tym ale to niestety jest chyba szczere.

Naturalne jest że boisz się utracić coś dobrego. Wydaje mi się że jak zawsze jest tu problem patrzenia mechanicznego. Zrobię to i to dokładnie w taki sposób i będzie ok, taki rytuał. A tu chodzi o zrobienie tego co jest na miejscu, żadne przepisy czy podpunkty tego nie ujmują tak dokładnie bo to już jest nasza inwencja i mądrość. Jeśli masz problem aby jawnie coś naprawić, spróbuj zrobić wszystko aby naprawić to niejawnie.

Aniołku, miałam podobną sytuację- po prostu powiedziałam o tym spowiednikowi, który wyznaczył inny sposób zadośćuczynienia. Ważne, żeby oddana rzecz miała zbliżoną wartość. A jeżeli nie mamy możliwości oddania tego osobie pokrzywdzonej, to możemy przekazać daną rzecz jakiejś instytucji - np. książkę do biblioteki, domu dziecka, czy też pieniądze na rzecz konkretnej organizacji pomagającej ludziom itp.
- Inaczej jeśli kogoś znamy, ale np. nie możemy oddać konkretnej książki, bo się wyczerpał nakład- wtedy mona z poszkodowanym uzgodnić inny sposób/tytuł. To tylko przykłady