witam

mam takie krotkie pytanie.
czy rodzice, ktorzy udzielaja blogoslawienstwa swoim dzieciom przed slubem musza byc "po spowiedzi" aby to uczynic?

pozdrawiam
pawel

To jest gest tradycyjny.

To nie żaden konieczny element, obowiązkowy obrzęd.

Stąd wydaje mi się - że nie.

Tak, ToMu, jest to pewnego rodzaju tradycja, ale rodzice wówczas są prawdziwymi szafarzami Bożego błogosławieństwa, tak samo jak kapłani np. przy końcu Mszy.
Nie mniej nie łączyłbym skuteczności tego aktu z dyspozycją moralną szafarzy, ale zdecydowanie należy wymagać stanu łaski od narzeczonych, których się błogosławi, gdyż tylko taki stan daje szansę na przyjęcie tej łaski.

Narzeczeni - oczywiście. I stąd wymóg papierka - bo bez tego pewnie większa część narzeczonych nawet przed ślubem by się do spowiedzi nie pofatygowała...

Mi się wydaje, że błogosławieństwo rodziców ma być jakimś takim wyrazem akceptacji i woli, aby młodym żyło się jak najlepiej, aby ich związek był trwały, szczęśliwy, aby i oni mogli w przyszłości swoje błogosławieństwo - otrzymane w dniu swojego ślubu od rodziców - przekazać własnym dzieciom w dniu ich ślubu.

Hmm..
Nas podczas zaręczynowego obiadu błogosławił mój Tata.
Żadne z nas nie było w stanie łaski, czyli to błogosławieństwo nie miało żadnej wartości?
..bo coś mi się nie wydaje, żeby tak było, ale nie wiem, nie znam się..

Szarotko, miało taki sens o jakim wspomina ToMu, czyli takiej 'akceptacji związku przez rodziców'. Ale to błogosławieństwo jest prawdziwym błogosławieństwem Bożym (zob. wprowadzenie teologiczno-pastoralne do Obrzędów błogosławieństw), gdyż rodzice zawsze mają prawo błogosławić swoje dzieci.

To proponuję przed ślubem postarać się być w stanie łaski Nie dla wymogu kościelnego - ale dla siebie nawzajem, dla rodziców, dla pełnego przeżywania tej wspaniałej chwili